Άννα Γουίντουρ: Οι αθέατες πλευρές της πιο επιδραστικής γυναίκας στον κόσμο της μόδας

«Το εκπληκτικό με την Άννα είναι ότι ο μέσος άνθρωπος ξέρει ποια είναι», λέει ο σχεδιαστής Τομ Φορντ στη δημοσιογράφο μόδας Έιμι Οντέλ στις πρώτες σελίδες του «Anna», μιας νέας βιογραφίας της αρχισυντάκτριας της αμερικανικής Vogue, Άννα Γουίντουρ, που κυκλοφόρησε πριν από λίγες μέρες.

«Τους δείχνεις μια φωτογραφία και λένε, "Αυτή είναι η Άννα Γουίντουρ από τη Vogue"». Η Γουίντουρ, η οποία βρίσκεται στο τιμόνι του πιο σημαντικού περιοδικού της μόδας από το 1988, είναι γνωστό όνομα όχι μόνο στη βιομηχανία, αλλά και σε όλον τον κόσμο.

Η Γουίντουρ και η ζωή της έχουν γίνει θέμα ντοκιμαντέρ και έμπνευση για ταινίες, και είναι εξίσου πολυσυζητημένη και αναγνωρίσιμη με τις διασημότητες που έβαλε στα εξώφυλλά της.

Το «Anna», το οποίο άρχισε να γράφει η Οντέλ το 2018, καταγράφει την άνοδο της Γουίντουρ, παρακολουθώντας την καριέρα της από το Λονδίνο της δεκαετίας του 1960 ως μια από τις πιο ισχυρές θέσεις στα παγκόσμια ΜΜΕ, που κατέχει σήμερα. Για να προσπαθήσει να δώσει μια πλήρη εικόνα, η Οντέλ πήρε συνεντεύξεις από περισσότερες από 250 πηγές, μερικές από τις οποίες ζήτησαν ανωνυμία.

Η Γουίντουρ σε επίδειξη μόδας τη δεκαετία του '70. @Monty Coles/Gallery Books/Simon & Schuster via CNNi

Το αποτέλεσμα είναι μεγάλο και πολύ αναλυτικό βιβλίο (υπάρχουν περίπου 80 σελίδες υποσημειώσεων) στο οποίο βρίσκουμε απρόσμενες πληροφορίες, όπως ότι ο Άντι Γουόρχολ τη θεωρούσε «τρομερά κακοντυμένη», ή ότι ο Μπράντλεϊ Κούπερ ζήτησε τη συμβουλή της για το ποια νε επιλέξει στον πρωταγωνιστικό ρόλο του «A Star Is Born».

«Ο στόχος ήταν να φτιάξω μια ολοκληρωμένη εικόνα της Άννα, των θριάμβων και των προβλημάτων της και να κατανοήσω τα συστατικά της επιρροής και της επιτυχίας της», είπε η Οντέλ στο CNNi. «Το να φτάσεις στην κορυφή είναι ένα πράγμα, αλλά το να μείνεις εκεί είναι εντελώς άλλο. Η Άννα είναι στη Vogue επί 34 χρόνια. Σε μια δουλειά σαν τη δική της, αυτό είναι εξαιρετικό. Ήθελα να εξερευνήσω πώς κατάφερε να έχει αυτή την απίστευτη επιτυχία».

Στο βιβλίο συμπεριλαμβάνονται μαρτυρίες από στενούς φίλους, σχεδιαστές και συνεργάτες της Γουίντουρ, όπως και επιστολές που έγραψε ο πατέρας της, ο δημοσιογράφος Τσάρλς Γουίντουρ.

Οι δύο πλευρές μιας πολυσύνθετης γυναίκας

Μέσα από περιγραφές σχεδόν κάθε επαγγελματικής και προσωπικής απόφασης που πήρε ποτέ η Γουίντουρ, το «Anna» δείχνει διαφορετικές πλευρές της επιδραστικής αρχισυντάκτριας. Η Οντέλ ξεκινά από την αρχή, παρουσιάζοντας την προνομιακή ανατροφή της Γουίντουρ και αφηγείται τη διαδρομή της από το ξεκίνημα της δημοσιογραφικής της καριέρας στο Λονδίνο ως τον κορυφαίο ρόλο της στη Vogue.

Η Γουίντουρ ήταν αποφασισμένη να μετατρέψει τη Vogue και τον εαυτό της σε μια εμβληματική μάρκα.

Ένα από τα πιο καθοριστικά της χαρακτηριστικά είναι η πειθαρχία της: η μέρα της ξεκινά στις 5.30 π.μ. Το βάρος της δεν φαίνεται να έχει αλλάξει από τότε που ήταν 18 ετών. Αφού έκανε λίφτινγκ στα τέλη του 2000, γράφει η Οντέλ, επέστρεψε στο γραφείο με κίτρινους μώλωπες αντί να ξεκουραστεί στο σπίτι, γιατί ποτέ δεν λείπει από τη δουλειά.

Είναι «σκληρή» στην προσέγγισή της στη δουλειά, μένοντας στο γραφείο μέχρι τα μεσάνυχτα για να ελέγξει τις σελίδες και να κάνει αλλαγές. Εργάζεται επίσης με στρατιωτική πειθαρχία για το Met Gala, για το οποίο επιβλέπει κάθε λεπτομέρεια, συμπεριλαμβανομένης της λίστας των καλεσμένων και το μενού, από το οποίο έχει απαγορεύσει το σχοινόπρασο, το σκόρδο, το κρεμμύδι και το μαϊντανό.

Στη Τζαμάικα με τον Ρίκο Πούλμαν, το 1976, όταν εργαζόταν για το Harper's Bazaar @Francois Ilnseher/Gallery Books/Simon & Schuster via CNNi

«Οι οδηγίες της ήταν συχνά τόσο παράλογες που η ομάδα του Met απλώς γελάει», γράφει η Οντέλ για την προσέγγιση της Γουίντουρ στο event. «Μια φορά, όταν περπατούσε στις αιγυπτιακές γκαλερί, όπου οι προθήκες ήταν άδειες επειδή τα έργα ήταν σε συντήρηση, γύρισε στην ομάδα Met και είπε, "Πού είναι; Μπορείτε να πάτε στο υπόγειο και να φέρετε κάποια έργα τέχνης και να τα βάλετε στις προθήκες;"» Η Γουίντουρ έχει τη συνήθεια να μην μαθαίνει τα ονόματα των ανθρώπων που εργάζονται υπό την εποπτεία της, συμπεριλαμβανομένων των βοηθών της και των ανθρώπων του Μουσείου.

Από την άλλη πλυερά είναι ένας άνθρωπος που αγαπάει τους σκύλους, μια τρυφερή γιαγιά που αλλάζει πάνες και μια αφοσιωμένη φιλάνθρωπος. Για την Οντέλ, αυτές οι διαφορετικές πλευρές ήταν μια από τις πιο συναρπαστικές πτυχές της συγγραφής του βιβλίου. «Αυτό που με εντυπωσίασε κατά τη διάρκεια της έρευνάς μου ήταν το πόσο περίπλοκη είναι η Άννα ως άτομο», είπε.

«Οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να συμφωνήσουν σε πολλά πράγματα γι 'αυτήν, συμπεριλαμβανομένου του αν είναι εσωστρεφής ή εξωστρεφής, αδίστακτη ή απλώς πολύ απαιτητική».

Η ίδια η Γουίντουρ αρνήθηκε να μιλήσει στην Οντέλ, αλλά τη βοήθησε δίνοντάς της μια λίστα με ονόματα ανθρώπων που θα μπορούσαν να μιλήσουν γι αυτήν.

«Anna» reveals an unseen side of fashion's most influential figure, Marianna Cerini, CNNi