Οι πέρλες των $36 εκατ: τιμή ρεκόρ για το κολιέ της ατίθασης Αντουανέτα

Ένα κολιέ από μαργαριτάρια και διαμάντια που ανήκε στην Αντουανέτα δημοπρατήθηκε για 36 εκατομμύρια δολάρια σε δημοπρασία του Sotheby's. Η τιμή πώλησης ρεκόρ για μαργαριταρένιο κόσμημα είναι ιστορική για τον οίκο στη Γενεύη.

Το κολιέ είχε εκτιμηθεί σε περίπου 2 εκατομμύρια δολάρια ωστόσο η "μάχη" για να αποκτηθεί ήταν σκληρή και δικαίωσε όλους όσοι έκαναν λόγο για ένα πολύτιμο ιστορικό κειμίλιο.

Το κολιέ ήταν μέρος μιας μεγάλης συλλογής κοσμημάτων που πωλούσε η ιταλική βασιλικοί οίκο Bourbon-Parma.

Ορισμένα από τα κοσμήματα δεν είχαν ξανά εκτεθεί δημόσια για 200 χρόνια.

"Αυτή η εξαιρετική συλλογή κοσμημάτων προσφέρει μια εντυπωσιακή εικόνα για τη ζωή των ιδιοκτητών της που πηγαίνει πίσω εκατοντάδες χρόνια" δήλωσε η αναπληρωτής πρόεδρος Daniela Mascetti.

"Η εγγενή ομορφιά τους, τα πολύτιμα πετράδια που κοσμούν και η εξαιρετική χειροτεχνία που τα διακρίνει είναι εκπληκτικά".

Άλλα κοσμήματα της Μαρίας Αντουανέτα που δημοπρατήθηκαν είναι ένα ζευγάρι σκουλαρίκια μαργαριταριών και διαμαντιών και ένα δαχτυλίδι με το μονοόγραμμα της.

Υπήρχαν επίσης κομμάτια από τον βασιλιά Κάρολο Ι΄ της Γαλλίας και άλλους ευγενείς και αριστοκράτες της Αυστρίας και της Πάρμας.

Η συλλογή πωλήθηκε για περισσότερα από 68 εκατομμύρια δολάρια.

Το προηγούμενο ρεκόρ για το πιο ακριβό κόσμημα μαργαριταριών ήταν ένα κολιέ που κάποτε ανήκε στην Ελίζαμπεθ Τέιλορ.

Το κόσμημα της ηθοποιού δημοπρατήθηκε για 11,8 εκατομμύρια δολάρια από τους Christie's το 2011.

Κακοί οιωνοί ατίθασης ζωής

Η Μαρία Αντουανέτα σε ηλικία επτά ετών, 1763, Jean-Etienne Liotard, Wikipedia

Η Μαρία Αντουανέτα (Βιέννη, 2 Νοεμβρίου 1755 - Παρίσι, 16 Οκτωβρίου 1793) ήταν βασίλισσα της Γαλλίας. Αυτή και ο σύζυγος της, ο Λουδοβίκος ΙΣΤ΄ (1754-1793) αποκεφαλίστηκαν δημόσια με γκιλοτίνα από φιλελεύθερους επαναστάτες κατά τη Γαλλική Επανάσταση.

Βαφτίστηκε με το όνομα Μαρία Αντωνία Ιωσηφίνα Ιωάννα, δούκισσα της Αυστρίας. Ήταν το 15ο και τελευταίο παιδί της αυτοκράτειρας Μαρίας Θηρεσίας και του αυτοκράτορα Φραγκίσκου Α΄ της Αυστρίας.

Οι δυσκολίες κατά τη διάρκεια της γέννας της Μαρίας Αντουανέτας, αλλά και ο καταστροφικός σεισμός της Λισαβώνας, την ίδια ακριβώς μέρα που γεννήθηκε, ήταν "οιωνοί" θανάτου, για την άσχημη πορεία που θα ακολουθούσε η μετέπειτα βασίλισσα της Γαλλίας.

Η αυτοκράτειρα ενδιαφερόταν να βελτιώσει τις σχέσεις της με τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη, για να κερδίσει η Αυστρία την εμπιστοσύνη της Ευρώπης. Ήξερε ότι οι συγγενικοί δεσμοί με τους βασιλικούς οίκους της Ευρώπης θα δυνάμωναν την θέση της Αυστρίας. Περισσότερο ενδιαφερόταν να συνάψει και να βελτιώσει τις σχέσεις της με τον βασιλικό Οίκο των Βουρβόνων, που κυβερνούσαν στην Γαλλία, την Ισπανία και την Σικελία.

Ο γάμος της Μαρίας Αντουανέτας με τον μετέπειτα Λουδοβίκο ΙΣΤ΄ της Γαλλίας ήταν από νωρίς στα σχέδια της Μαρίας Θηρεσίας. Απέβλεπε στο να φέρει την πολυπόθητη ειρήνη ανάμεσα στη Γαλλία και την Αυστρία. Μετά από πολλές διαπραγματεύσεις, ο βασιλιάς Λουδοβίκος ΙΕ΄ της Γαλλίας ζήτησε το χέρι της Μαρίας Αντουανέτας για χάρη του εγγονού του, τον μετέπειτα Λουδοβίκο ΙΣΤ΄.

Μετά την υπογραφή του γαμήλιου συμβολαίου, η Μαρία Αντουανέτα ξεκίνησε εντατικά μαθήματα εκμάθησης των γαλλικών, ώστε να είναι έτοιμη για τον ρόλο της ως βασίλισσας της Γαλλίας.

Στις 19 Απριλίου 1770 ο γάμος έγινε στην Βιέννη. Τις επόμενες ημέρες προετοιμάστηκε η αναχώρηση της μέλλουσας βασίλισσας και η Μαρία Θηρεσία καθησύχαζε την κόρη της που έκλαιγε συνεχώς.

Η ατίθαση 14χρονη κορίτσι αποχαιρέτησε στις 21 Απριλίου 1770 την μητέρα της και τα αδέλφια της στη Βιέννη και αναχώρησε για τη Γαλλία, για το πολυτελές ανάκτορο των Βερσαλλιών. Στις 16 Μαΐου έγινε ο πραγματικός γάμος της Μαρίας Αντουανέτας με τον μετέπειτα βασιλιά Λουδοβίκο ΙΣΤ΄στις Βερσαλλίες, και η νέα βασίλισσα παρουσιάστηκε στην γαλλική βασιλική αυλή.

Μια ξένη στο θρόνο

Marie Antoinette with a Rose, 1783, Louise Élisabeth Vigée Le Brun, Wikipedia

Το 1774 το βασιλικό ζευγάρι ανέβηκε επίσημα στον γαλλικό θρόνο μέσα από φαντασμαγορικές τελετές, αλλά σύντομα ήρθε σε ρήξη με το γαλλικό αντιαυστριακό κόμμα. Και όχι μόνο με το αντιαυστριακό κόμμα, αλλά και με τις θείες του βασιλιά Λουδοβίκου ΙΣΤ΄, που έβγαλαν στη Μαρία Αντουανέτα το όνομα "η Αυστριακή".

Ξόδευε κάθε μήνα 15.000 λίβρες για ζητήματα όπως η μόδα, οι κομμώσεις και πολυτελή κοσμήματα, καθώς και για την ανέγερση ενός μικρού, αλλά πολύ πολυτελούς κτίσματος στις Βερσαλλίες, το Μικρό Τριανόν, ενώ μεγάλο μέρος του γαλλικού πληθυσμού πέθαινε από την πείνα.

Αυτό δεν βοηθούσε καθόλου τις σχέσεις της με τον γαλλικό λαό, ο οποίος ήταν δυσαρεστημένος από εκείνη, ενώ ταυτόχρονα οργίαζαν οι φήμες γύρω από την ίδια και την ιδιωτική της ζωή, όπως και τις σεξουαλικές της προτιμήσεις.

Το συγννώμη

Το έτος 1789 αποτέλεσε σημείο καμπής στην ζωή της Μαρίας Αντουανέτας. Στις 4 Ιουνίου πέθανε ο πρωτότοκος αγαπητός γιος της. Η οικονομική και πολιτική κατάσταση της Γαλλίας χειροτέρευε συνεχώς. Γρήγορα ξέσπασε και η Γαλλική Επανάσταση.

Στις 5 και 6 Οκτωβρίου 1789, ο λαός του Παρισιού ξεχύθηκε στο βασιλικό ανάκτορο των Βερσαλλιών και εξαγριωμένος κατευθύνθηκε προς το υπνοδωμάτιο της Μαρίας Αντουανέτας.

Εκείνη από μια μυστική έξοδο κατάφερε να φτάσει στα διαμερίσματα του βασιλιά και έτσι γλίτωσε το λιντσάρισμα. Αλλά αν και γλίτωσε, η βασιλική οικογένεια, αιχμαλωτίστηκε. Στη συνέχεια φυλακίστηκε στο Παρίσι, όπως και τα υπόλοιπα μέλη της βασιλικής οικογενείας.

Η Μαρία Αντουανέτα καρατομήθηκε με γκιλοτίνα. Λέγεται ότι τα τελευταία της λόγια πριν την καρατόμηση ήταν, "Συγχωρήστε με, κύριε. Δεν το έκανα επίτηδες" όταν ανεβαίνοντας στην γκιλοτίνα σκόνταψε στο πόδι κάποιου.

Της αποδίδεται η θρυλική φράση: "αν δεν έχει ο λαός ψωμί, ας φάει παντεσπάνι", αν και κατά μία άλλη εκδοχή δεν το είχε πει η ίδια. Η φράση κυκλοφορούσε σε διάφορα έντυπα ήδη από το 1760 αντικατοπτρίζοντας την παρακμή της αριστοκρατίας

Μanga παιδείας από τα 70s στην Ιαπωνία

Πολλοί Ιάπωνες ανακάλυψαν στις αρχές της δεκαετίας του 1970 την ιστορία της νεαρής αυστριακής πριγκίπισσας που έγινε βασίλισσα της Γαλλίας, μέσα από τη σειρά "Το τριαντάφυλλο των Βερσαλλιών" της manga aritst Ριγιόκο Ικέντα, σε ένα από τα πρώτα γιαπωνέζικα κόμικς που γράφτηκαν από γυναίκα.

Η σειρά ενέπνευσε το 1974, μια μουσική κωμωδία που παιζόταν επί 40 χρόνια από τον διάσημο θίασο, αποκλειστικά γυναικείο "Revue Takarazuka".

To 2016 εκδόθηκε νέο manga στα γιαπωνέζικα και στα γαλλικά. Το "Μαρία Αντουανέτα, τα νεανικά χρόνια μιας βασίλισσας", της Φουγιούμι Σούριο, παρουσιάζει την ιστορία της νεαρής Αντονία η οποία αφήνει την οικογένειά της και την αυλή της Βιένης για τη Γαλλία το 1770.