Πώς πιάνει ένα αυτοκίνητο φωτιά;

Στη συντριπτική τους πλειονότητα οι φωτιές στο αυτοκίνητο ξεκινούν στο χώρο του κινητήρα, στο μηχανοστάσιο και συνήθως δεν ξεσπούν απότομα. Προειδοποιούν, ίσως όχι πολύ πριν φουντώσουν αλλά προειδοποιούν, με καπνό και μυρωδιά. Ξέρετε, αυτήν τη μυρωδιά του καμμένου, που συνοδεύει π.χ. ένα βραχυκύκλωμα.

Τα βραχυκυκλώματα λοιπόν είναι από τις πιο συνηθισμένες αιτίες πυρκαγιών, μιας και δημιουργούνται αρχικά σπινθήρες που μπορούν, εφόσον υπάρχουν και άλλοι λόγοι, να προκαλέσουν μια εστία. Εκτός από τα βραχυκυκλώματα στις ηλεκτρικές καλωδιώσεις υπάρχουν και αυτά στις ηλεκτρονικές μονάδες που βρίσκονται πλέον και μάλιστα σε μεγάλο αριθμό σε όλα τα σύγχρονα μοντέλα. Η πιθανότητα πάντως να προκληθεί εδώ βραχυκύκλωμα χωρίς σύγκρουση, είναι εξίσου μικρή, ίσως και μικρότερη, όπως σε μια οικιακή ηλεκτρονική συσκευή.

Σε κάθε περίπτωση πάντως πρέπει να υπάρχει πλημμελής συντήρηση του αυτοκινήτου, είτε φθορά λόγω παλαιότητας, είτε κάποιος εξωτερικός παράγοντας, όχι πάντα δολιοφθορά αλλά π.χ. δάγκωμα στο καλώδιο από τρωκτικό, που να απογυμνώσει ένα καλώδιο και να ακολουθήσουν όλα τα υπόλοιπα.

Ένας ακόμα λόγος που μπορεί να προκαλέσει πυρκαγιά είναι η υπερθέρμανση των φρένων, π.χ. μετά από μια μεγάλης διάρκειας κατάβαση σε βουνό. Εδώ υπάρχει περίπτωση να πάρει φωτιά το λάστιχο, συνήθως αυτό συμβαίνει σε φορτηγά, πολύ σπάνια τα τακάκια, ενώ πιο συχνά να υπάρχει κάποια διαρροή, έστω και μικρή, των υγρών των φρένων, που λόγω της υψηλής θερμοκρασίας μπορεί να οδηγήσει στην ανάφλεξή τους.

Γενικά για να πιάσει φωτιά ένα αυτοκίνητο απαιτείται κάποια διαρροή ενός εύφλεκτου υγρού από τα πολλά που χρειάζονται για τη λειτουργία του -καύσιμο, λιπαντικό, βαλβολίνες, υγρά φρένων- που σε συνδυασμό με τις υψηλές θερμοκρασίες που επικρατούν σε συγκεκριμένα σημεία του μηχανοστασίου -κινητήρας, πολλαπλή εξαγωγής, φρένα- οδηγεί στην ανάψλεξη. Στη συνέχεια η φωτιά μπορεί να συντηρηθεί και να επεκταθεί λόγω της παρουσίας και υλικών όπως είναι τα ηχομονωτικά.

Για να σημειωθούν διαρροές πρέπει και πάλι η συντήρηση να είναι είτε πλημελλής είτε ανύπαρκτη και να υπάρχουν ζημιές που δεν έχουν επιδιορθωθεί.

Στο σημείο αυτό θα πρέπει να σημειώσουμε πως τα αυτοκίνητα που κινούνται είτε με υγραέριο είτε με φυσικό αέριο δεν παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο πυρκαγιάς, καθώς διαθέτουν πολλαπλές δικλείδες ασφαλείας. Η προϋπόθεση βέβαια είναι η εγκατάσταση -του υγραερίου γιατί για το φυσικό αέριο δεν γίνεται εκ των υστέρων- να έχει γίνει σωστά, ενώ ο κίνδυνος αυξάνεται ανεξαρτήτως καυσίμου, αν έχουν γίνει μετατροπές στο χώρο του μηχανοστασίου, ειδικά από μη ειδικευμένους μηχανικούς.

Στα φορτηγά με διπλά πίσω λάστιχα υπάρχει μια επιπλέον αιτία πυρκαγιάς που είναι η τριβή των ελαστικών που έρχονται σε επαφή μεταξύ τους λόγω υπερφόρτωσης, ενώ έχουν καταγραφεί και περιπτώσεις που η φωτιά ξεκίνησε από τον εξαιρετικά ζεστό καταλύτη, που μπορεί να ήρθε σε επαφή με ξερά χόρτα ή κάτι εύφλεκτο στο σημείο στάθμευσης ή με κάποιο μέρος των προστευτικών πλαστικών του δαπέδου.

Τέλος μπορεί οι εκρήξεις αυτοκινήτων που πιάνουν φωτιά να είναι ο κανόνας στη μικρή ή στη μεγάλη οθόνη αλλά στην πραγματικότητα η πιθανότητα να συμβούν είναι ιδιαίτερα μικρή. Μικρή αλλά πιθανή, οπότε σε περίπτωση που εκδηλωθεί πυρκαγιά πρέπει πάντα να παίρνει κανείς τα σωστά μέτρα για να μην κινδυνεύσει.