Το αυτοκίνητο θα είναι σαλόνι, lounge, αίθουσα πολυμέσων ίσως και υπνοδωμάτιο

Ένα σύγχρονο μικρό μοντέλο σε σχέση με ένα αντίστοιχο με σχεδόν δύο δεκαετίες στην πλάτη του δεν έχει καμία μα καμία σχέση. Εκεί που κυριαρχούσε η φτήνεια και το σκληρό πλαστικό, για να μην πούμε και οι γυμνές μεταλλικές επιφάνειες, υπάρχουν μαλακά πλαστικά ευχάριστα στην αφή, εκεί που έπιανες ένα λεπτό τιμόνι σήμερα έχεις ένα πολύ πιο εργονομικό που ενδεχόμενα έχει και επένδυση από δέρμα, ενώ πλέον δεν έχει και καμία χρησιμότητα η πρόσθετη βάση για τον καφέ, καθώς θήκες και θηκούλες να δούν τα μάτια σου. Η πλέον προφανής αλλαγή είναι όμως στα ηχοσυστήματα, καθώς από τα αφαιρούμενα -τα θυμάστε;- ή αυτά με την αποσπώμενη αντικλεπτική πρόσοψη έχουμε περάσει στις οθόνες. Ακόμα και στα πιο φτηνά μοντέλα...

Η αλλαγή είναι μεγάλη και θα γίνει ακόμα μεγαλύτερη τα χρόνια που θα έρθουν, πόσο μάλλον αν προχωρήσει και η τεχνολογία της αυτόνομης οδήγησης με ταχύτερους ρυθμούς. Ακόμα όμως και στα συμβατικά μοντέλα, σε αυτά που ο οδηγός θα εξακολουθεί να έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο η καμπίνα των επιβατών δεν θα έχει καμία σχέση με ότι ξέρουμε μέχρι τώρα.

Η μετάλλαξη αυτή θα έχει σα βασικό σημείο αναφοράς της την καθολική χρήση των οθονών, που θα αντικαταστήσουν τα κλασικά όργανα, που σε μερικά μοντέλα ήταν κυριολεκτικα έργα τέχνης. Όργανα θα εξακολουθούν βέβαια να υπάρχουν, αλλά θα είναι ψηφιακά, καθώς και προγραμματιζόμενα, με τον οδηγό να μπορεί να βλέπει αυτό που θέλει ανάλογα με τις ανάγκες της στιγμής. Από το στροφόμετρο, αν θέλει να πιέσει λίγο το εαυτό του και το όχημά του μέχρι το χάρτη της περιοχής που κινείται σε γκρο- πλαν αν συμβουλεύεται το GPS.

Το πιο πιθανό είναι πως και μεγάλο μέρος της κάθετης επιφάνειας του ταμπλό, ειδικά μπροστά από το συνοδηγό, θα είναι μια οθόνη, στην οποία θα προβάλλονται τα πάντα, από τις ενδείξεις π.χ. του κλιματισμού μέχρι ταινίες ή ειδήσεις. Εννοείται πως ούτε οι επιβάτες του πίσω καθίσματος θα μείνουν παραπονεμένοι, με τις δικές τους οθόνες να μην θεωρούνται εξτραναγκάντζα όπως σήμερα αλλά στάνταρ εξοπλισμός ακόμα και σε αυτοκίνητα που θα απέχουν πολύ από το να θεωρηθούν premium. Όσο για το χειρισμό άλλων αυτών των οθονών και των συστημάτων σημειώστε το φωνητικό έλεγχο είτε τον έλεγχο μέσω χειρονομιών. Όσο για την ακόμα πιο προχωρημένη άποψη θέλει το παρμπρίζ να παίζει σε κάποιο βαθμό το ρόλο της οθόνης, με τον τρόπο που γίνεται σήμερα σε κάποια μοντέλα που έχουν Head Up Display (HUD), αλλά με πολύ πιο μεγάλη ενεργή επιφάνεια.

Κι αν οι οθόνες θα είναι η εξέλιξη στο εσωτερικό των αυτοκινήτων που θα γίνεται άμεσα αντιληπτή στην πορεία θα διαπιστώνει κανείς και την αλλαγή στη υφή αλλά και στον όγκο των υλικών που θα χρησιμοποιούνται για το διάκοσμο. Οι επιφάνειες θα είναι πιο ευχάριστες στην αφή, γεγονός που θα δημιουργεί μια μεγαλύτερη αίσθηση πολυτέλειας και απτής ποιότητας σε σχέση με τώρα, παρόλο που στην ουσία δεν θα έχει αλλάξει ουσιαστικά κάτι, ούτε καν το κόστος κατασκευής. Μάλιστα το πιο πιθανό είναι πως θα έχει και μειωθεί προς μεγάλη ικανοποίηση των αυτοκινητοβιομηχανιών. Κάτι ανάλογο θα ισχύει και για το όγκο των επενδύσεων π.χ στις πόρτες που θα περιορισθεί χωρίς να χάσει κάτι άλλο πέρα από βάρος. Το τελευταίο είναι πολύ σημαντικό, καθώς η συμπίεση του βάρους θα είναι το επόμενο μεγάλο ιέρο δισκοπότηρο της αυτοκινητοβιομηχανίας, οπότε με ένα σμπάρο δύο τρυγώνια. Ποιό είναι το δεύτερο τριγώνι; Μα οι μεγαλύτεροι χώροι στο εσωτερικό που θα προκύψουν αυτόματα από τη μείωση του όγκου των επενδύσεων, κάτι που θα ισχύσει και για τα καθίσματα, με τη χρήση πιο εξελιγμένων αφρωδών υλικών -και βέβαια πιο ελαφρών σκελετών. Όσο για τις επενδύσεις τους θα γίνουν και αυτές πιο έξυπνες, αν έχουν γίνει πιο έξυπνα και τα ρούχα μας, λαμβάνοντας υπόψη στη συγκεκριμένη περίπτωση το μικρο- κλίμα.

Φυσικά όσο πιο ακριβό το μοντέλο τόσο πιο ιδιαίτερο και σικ θα είναι το εσωτερικό του. Άλλωστε αυτό ισχύει και σήμερα και δεν πρόκειται να αλλάξει ούτε στο μέλλον αλλά ούτε και με την καθιέρωση της αυτόνομης κίνησης των αυτοκινήτων.

Μe την τελευταία θα επέλθει και η μεγάλη επανάσταση στο interior design, ακόμα και στα πρώτα βήματα μαζικής εφαρμογής της τεχνολογίας, όπου ο οδηγός θα πρέπει να έχει τη δυνατότητα να επέμβει όποτε αυτός το κρίνει απαραίτητο. Αυτό σημαίνει πως το τιμόνι και τα πεντάλ δεν θα μπορούν απλά να εξαφανιστούν όπως συμβαίνει π.χ. στο αυτοκίνητο της Google που βρίσκεται σε πειραματικό στάδιο, αλλά θα μπορούν να μετατοπιστούν, προκειμένου να ενοχλούν όσο το δυνατόν λιγότερο για όσο το σύστημα ελέγχει τα δρώμενα.

Προς το κέντρο του ταμπλό σε ότι αφορά το τιμόνι, προκειμένου να μην εμποδίζει, ενώ στη συμβατική του θέση μπορεί να προκύπτει ένα πληκτρολόγιο και μια οθόνη, προκειμένου να δημιουργείται ένας αυτο- κινούμενος στην κυριολεξία χώρος εργασίας.

Με την ίδια ευκολία θα μπορούσε να δημιουργηθεί ένας χώρος αλά lounge ή ένα πιο συμβατικό σαλόνι ή μια κρεβατοκάμαρα ή γενικά ότι θα μπορούσε να προκύψει από ένα συνδυασμό καθισμάτων που θα έχουν τη δυνατότητα να μετακινηθούν, να περιστραφούν, να ενωθούν, να ανακλιθούν ή και να βυθιστούν στο δάπεδο αν δεν χρησιμοποιούνται.

Οι βαθμοί ελευθερίας των μηχανικών και των σχεδιαστών θα έχουν αυξηθεί αυτομάτως κατακόρυφα, ενώ το ίδιο θα γίνει και με το επίπεδο άνεσης που θα απολαμβάνουν οι επιβαίνοντες. Εννοείται ότι σε αυτήν την περίπτωση θα πολλαπλασιαστεί και η χρησιμότητα των συστημάτων διασύνδεσης, καθώς και οι επιβάτες αλλά και ο οδηγός, για όσο το σύστημα της αυτόνομης οδήγησης θα έχει τον έλεγχο, θα μπορούν να τα χρησιμοποιούν σαν να βρίσκονται στο σπίτι τους. Κυριολεκτικά.

Το σαν το σπίτι τους είναι μια μεγάλη κουβέντα και μια ακόμα πιο μεγάλη εξέλιξη που θα μπορούσε ενδεχομένως να επιφέρει η υιοθέτηση της τεχνολογίας της αυτόνομης οδήγησης και όχι μόνο στο σχεδιασμό των εσωτερικών των αυτοκινήτων, αλλά της ίδιας της ζωής μας. Γιατί π.χ. μια εταιρεία να έχει γραφεία και σταθερές εγκαταστάσεις για το προσωπικό της; Γιατί να μην έχει αυτόνομα οχήματα διαμορφωμένα σε γραφεία ή εργαστήρια ή σέρβις και να αξιοποιείται και ο χρόνος μετάβασης προς τον πελάτη... Αν αυτό θα είναι καλό ή κακό θα αποδειχθεί στην πράξη όταν εφαρμοστεί.