Αυτοκίνητο: Ένα 100% τουρκικό μοντέλο είναι ο διακαής πόθος του Ερντογάν
Πριν από περίπου ένα μήνα o Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ανακοίνωσε σε μια τελετή στο προεδρικό μέγαρο στην Άγκυρα τη συνεργασία πέντε επιχειρηματικών ομίλων της χώρας, των Anadolu, BMC, Kıraça Holding, Turkcell και Zorlu Holding -κάποιοι από αυτούς είναι προμηθευτές της αυτοκινητοβιομηχανίας- για τη δημιουργία μιας τούρκικης μάρκας αυτοκινήτων και φυσικά την ανάπτυξη ενός πρώτου μοντέλου.
Σε ποια κατηγορία θα ανήκει το μοντέλο αυτό, τι κινητήρες θα έχει και γενικά προς τα πού θα κινηθεί το όλο εγχείρημα θα αποφασιστεί στην πορεία, με τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να μην κρύβει την προτίμησή του στα υβριδικά και τα ηλεκτρικά. Παράλληλα είπε πως το πρωτότυπο θα είναι έτοιμο το 2019 -ομολογουμένως το χρονικό διάστημα είναι πολύ μικρό, ειδικά από τη στιγμή που θεωρητικά τα πάντα ξεκινούν από λευκό χαρτί- και οι πωλήσεις θα ξεκινήσουν το 2021. Επίσης, όπως ήταν αναμενόμενο, δήλωσε πως θέλει να είναι ο ιδιοκτήτης του πρώτου αμιγώς τούρκικου αυτοκινήτου, αλλά δεν επιθυμεί να του το κάνουν δώρο αλλά να το πληρώσει…
Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκαν και οι δηλώσεις του πρωθυπουργού Μπιναλί Γιλντιρίμ, ο οποίος είπε πως «η Τουρκία έχει τους μηχανικούς, τους τεχνικούς, τους εργάτες και τους γενναίους (σ.σ. αναφέρεται στις 5 εταιρείες του κονσόρτιουμ) που χρειάζονται. Και όλοι θα έχουν την υποστήριξη του κράτους».
Ο πρόεδρος της Ένωσης Τουρκικών Επιμελητηρίων, ένας ακόμα θερμός υποστηρικτής του όλου εγχειρήματος, ανέφερε πως «αυτοκινητοβιομηχανίες με ιστορία πάνω από έναν αιώνα ανταγωνίζονται μεταξύ τους για τις νέες τεχνολογίες στην αυτοκίνηση. Αυτό αποδεικνύει πως είναι η κατάλληλη στιγμή για το τούρκικο αυτοκίνητο. Θα δουλέψουμε σκληρά τους επόμενους 3 με 4 μήνες για να αναλύσουμε τις εναλλακτικές τεχνολογίες και τις προοπτικές».
Για την αμέριστη υποστήριξη του κράτους δεν τίθεται θέμα, όπως δεν υπάρχει και αμφιβολία, ειδικά κρίνοντας από τις δηλώσεις του προέδρου των επιμελητηρίων, πως δεν υφίσταται κάτι χειροπιαστό και δεδομένο και πως στην όλη εξαγγελία το στοιχείο του εντυπωσιασμού έπαιξε καθοριστικό ρόλο.
Λίγες μέρες μετά την επίσημη ανακοίνωση του 100% τουρκικού αυτοκινήτου πάντως ο πολύς Ερντογάν συναντήθηκε με το επίσης πολύ Elon Musk, ιδιοκτήτη της Tesla, με αποτέλεσμα να προκύψει κάποια φημολογία για τυχόν συνεργασία στο συγκεκριμένο τομέα. Κάτι τέτοιο δεν δείχνει καταρχήν πιθανό, όπως δεν φαίνεται να προκρίνεται το πλήρως ηλεκτρικό μοντέλο, μιας και η αμιγώς τουρκική αυτοκινητοβιομηχανία θα απευθυνθεί καταρχήν στην εσωτερική αγορά της χώρας.
Αυτή πάντως δεν είναι η πρώτη φορά που η Τουρκία, κατά συνέπεια και ο Ερντογάν που κινεί και αυτά τα νήματα, ενδιαφέρεται για μια 100% τουρκική μάρκα. Πριν από μερικά χρόνια είχε αγοραστεί για το σκοπό αυτό ολόκληρη η γραμμή παραγωγής -όχι και η επωνυμία- του 9-3 της πτωχευμένης Saab, χωρίς όμως να υπάρξει συνέχεια.
Η γειτονική χώρα πάντως είναι αυτοκινητοπαραγωγός και μάλιστα έχει υποσκελίσει, σε ότι αφορά το ύψος της παραγωγής, παραδοσιακές δυνάμεις, όπως π.χ. την Ιταλία, που το 2016 κατασκεύασε 1.103.516 αυτοκίνητα (επιβατικά και επαγγελματικά) έναντι 1.485.927 της Τουρκίας. Αν αναλογιστούμε πως η εσωτερική αγορά της τελευταίας είναι περίπου 750.000 αυτοκίνητα -η τάση είναι αυξητική και αυτό δίνει επιπλέον κίνητρο στους οπαδούς του 100% Made in Turkey- τα υπόλοιπα εξάγονται.
Σήμερα στην Τουρκία δραστηριοποιούνται στα επιβατικά οι Ford (Ford Otasan) και Fiat σε joint venture με τον όμιλο Koc, η Renault (Oyak Renault) με επιχειρηματικό εταίρο τον όμιλο Oyak, η Hyundai (Hyundai Assan) μαζί με τον όμιλο Kibar, η Toyota και η Honda. Οι γερμανικές Mercedes και ΜΑΝ κατασκευάζουν στη γείτονα χώρα επαγγελματικά οχήματα, όπως και οι γαλλικές Peugeot και Citroen, ενώ η Temsa, λεωφορεία της οποίας κυκλοφορούν και στη χώρα μας, συνεργάζεται με τη Mitsubishi.