Γιάννης Ιωαννίδης: Ο «ξανθός» που έγραψε τη δική του ιστορία εντός και εκτός παρκέ
Γιάννης Ιωαννίδης, ένα όνομα με ξεχωριστή βαρύτητα όχι μόνο στο χώρο του μπάσκετ, του αθλητισμού και της πολιτικής, καθώς ο «ξανθός», όπως όλοι τον αποκαλούσαν έγραψε τη δική του Ιστορία από όπου και αν πέρασε.
Ο θάνατός του σκόρπισε θλίψη όχι μόνο σε φίλους, αλλά και σε αντιπάλους, με τους οποίους ο ίδιος μπορεί να υπήρξε... στα κάγκελα, όλοι όμως του αναγνώριζαν πως ό,τι έκανε, το έκανε με ένα μοναδικό πάθος και φλόγα που έκαιγε μέσα του. Ο Γιάννης Ιωαννίδης υπήρξε ένας προπονητής ασυμβίβαστος με τη λέξη «ήττα»! Η ήττα όχι απλά δεν υπήρχε στο λεξιλόγιό του, αλλά δεν μπορούσε να εισχωρήσει ούτε στο DNA του.
Για αυτόν το λόγο και για άλλα πολλά, υπήρξε ο κορυφαίος Έλληνας προπονητή όλων των εποχών όχι μόνο από άποψη τίτλων (12 πρωταθλήματα + 6 κύπελλα) αλλά και αντίκτυπου στο μπάσκετ της χώρας. Ο Ιωαννίδης «σάρωσε» τα πάντα στο πέρασμά του εντός των συνόρων με Άρη, Ολυμπιακό και ΑΕΚ, αλλά ένα πράγμα δεν κατάφερε ποτέ, να κατακτήσει έναν ευρωπαϊκό τίτλο που έλλειπε από την τροπαιοθήκη του. Ωστόσο, αν και δεν κατάφερε να πάρει τον τίτλο, ήταν αυτός που οδήγησε τρεις διαφορετικές ελληνικές ομάδες στο Final Four του τότε Κυπέλλου Πρωταθλητριών (σημερινή Ευρωλίγκα).
Ο ίδιος έχει καταγραφεί ως ένα από τα πιο κεντρικά πρόσωπα τόσο της «αυτοκρατορίας» του Άρη της δεκαετίας του '80 όσο και της αναγέννησης του Ολυμπιακού στις αρχές της δεκαετίας του '90. Το καλοκαίρι του 1996 ανέλαβε την προσπάθεια αναγέννησης μιας άλλης μεγάλης ομάδας του ελληνικού μπάσκετ. Της ΑΕΚ την οποία οδήγησε και αυτή σε υψηλές «πτήσεις». Η σεζόν 1997-98 μπορεί να μην εξελίχθηκε με ανάλογο τρόπο στο πρωτάθλημα, καθώς τερμάτισε 4η, ωστόσο η ΑΕΚ έφτασε μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών όπου ηττήθηκε από τη Βίρτους Μπολόνια του Ριγκοντό και του Ντανίλοβιτς στη Βαρκελώνη με 58-44.
Μετά από μια σεζόν ξεκούρασης, ο Ιωαννίδης επέστρεψε για την τελευταία χρονιά της προπονητικής του καριέρας σε συλλογικό επίπεδο, στον Ολυμπιακό της περιόδου 1999-2000. Ο Γιάννης Ιωαννίδης έκανε και δύο θητείες στον πάγκο της Εθνικής ομάδας, το 1980-81 και το 2001-04. Σε συνολικά 63 παιχνίδια είχε 46 νίκες και 17 ήττες.
Μετά το τέλος της προπονητικής διαδρομής του, ο Ιωαννίδης δραστηριοποιήθηκε στην πολιτική και διετέλεσε βουλευτής της Α' Θεσσαλονίκης από το 2004 ως τον Ιανουάριο του 2015. Διετέλεσε μάλιστα υφυπουργός αθλητισμού από το 2007 ως το 2009 και από το 2012 ως το 2013.
Αναλυτικά οι διακρίσεις του (18 τίτλοι, με τον Άρη και τον Ολυμπιακό):
12 Πρωταθλήματα Ελλάδας: 8 με τον Άρη (1979, 1983, 1985, 1986, 1987, 1988, 1989, 1990) και 4 με τον Ολυμπιακό (1993, 1994, 1995, 1996).
6 Κύπελλα Ελλάδας: 5 με τον Άρη (1985, 1987, 1988, 1989, 1990) και 1 με τον Ολυμπιακό (1994).
Επίσης κατέκτησε 3 φορές τη δεύτερη θέση στο Πρωτάθλημα Ελλάδας (Άρης το 1984, Ολυμπιακός το 1992 και ΑΕΚ το 1997), ενώ υπήρξε 2 φορές φιναλίστ του Κυπέλλου Ελλάδας (Άρης το 1984 και ΑΕΚ το 1998).