Γκουστάβο Πογέτ, αυτός ο «άγνωστος»
Ο Γκουστάβο Πογέτ που φαίνεται να είναι ο «εκλεκτός» της ΑΕΚ για να αναλάβει την τεχνική της ηγεσία, είναι κλασσικός εκπρόσωπος του ποδοσφαίρου της Ουρουγουάης. Εκρηκτικός, αντισυμβατικός, ταλαντούχος, αμφιλεγόμενος. Αυτά είναι μερικά στοιχεία της καριέρας του και ως παίκτης και ως προπονητής, που πρέπει να ξέρετε
Πογέτ ή Πο«σζ»έτ ;
Η ίδια η προφορά του ονόματος του είναι ένας μικρός γλωσσοδέτης. Για όλους τους Δυτικοευρωπαίους είναι «Πογέτ». Και ο ίδιος στις συνεντεύξεις του στην Αγγλία, έτσι πρόφερε το επίθετο του. Όμως στην περιοχή που μεγάλωσε στο Μοντεβιδέο, χρησιμοποιείται ένας τοπικός γλωσσικός ιδιωματισμός, τα ‘ρίοπλατένσε’, που προφέρουν το γράμμα «y» του επιθέτου του, όχι με «γιε» αλλά με παχύ «σζ». Η γλώσσα ακουμπά περισσότερο στον ουρανίσκο και είναι τα Ισπανικά, που χρησιμοποιούν συνήθως οι πληθυσμοί κατά μήκος του ποταμού Μαρ ντε Πλάτα, σε Αργεντινή και Ουρουγουάη.
(Πηγή: Facebook/Sunderland AFC)
Γνήσιο τέκνο της Ουρουγουάης, αλλά πολίτης του κόσμου
Ο ίδιος μεγάλωσε στο Μοντεβιδέο. Η οικογένεια του αθλητική, αφού ο πατέρας του ήταν διεθνής παίκτης του μπάσκετ, με συμμετοχή στους Ο.Α. του 1960 και του 1964. Η οικογένεια ήταν πάντα «διχασμένη», αφού ο μπαμπάς Ουάσινγκτον υποστήριζε την Πενιαρόλ και η μητέρα του την Νασιονάλ. Ο ίδιος ο Πογέτ θυμάται, ότι 7 χρονών έπαιζε σε έναν αγώνα 7 εναντίον 7, με μια ομάδα από την Αργεντινή. Φεύγοντας άκουσε τον πατέρα του να λέει: αν χάσετε, μην γυρίσεις στο σπίτι. «Ένιωσα υποχρεωμένος από εκείνη την μέρα και μετά να κερδίζω κάθε αγώνα με την Αργεντινή».
(Πηγή:Facebook/Brighton & Hove Albion)
Ο ίδιος όμως μοιάζει περισσότερο με πολίτη του κόσμου. Σε ηλικία 20 χρόνων ήρθε στην Ευρώπη και την Γκρενόμπλ. «Ήμουν 20χρόνων και έφτασα σε μια περιοχή, όπου είχε χιόνι και κρύο-δεν είχα δει ποτέ χιόνι στην ζωή μου. Ήμουν μόνος και έπρεπε για πρώτη φορά στην ζωή μου να μάθω να ζω και να διαχειρίζομαι τα οικονομικά μου. Εκείνοι οι λίγοι μήνες μου έδωσαν πολλά περισσότερα από ό,τι τα 20 χρόνια που είχα περάσει στο Μοντεβιδέο».
Αφού επέστρεψε για λίγο στη Νότιο Αμερική και την Ρίβερ Πλέιτ, γύρισε για τα καλά στην γηραιά ήπειρο το 1990: Σαραγόσα, Τσέλσι, Τότεναμ, όπου και κρέμασε τα παπούτσια του το 2004. Νιώθει πλέον και «Άγγλος». Άλλωστε ο 20χρονος γιος του (γεννήθηκε στην Ισπανία) Ντιέγκο (αμυντικό χαφ της Γουεστ Χαμ, δανεικός στην Μίλτον Κέινς Ντονς) μιλάει Αγγλικά καλύτερα και από τους «γηγενείς», χωρίς την παραμικρή λάτιν προφορά και ήδη έχει διατελέσει αρχηγός της εθνικής Νέων Αγγλίας, σε ματς μάλιστα με την Ουρουγουάη(!)
(Πηγή:Facebook/Sunderland AFC)
Η άνοδος και η πτώση στο Μπράιτον
Στους πάγκους ξεκίνησε να κάθεται το 2006, σαν βοηθός πρώτα του Ντένις Ουάιζ σε Σουίντον και Ληντς και στην συνέχεια στο πλευρό του Χουάντε Ράμος στην Τότεναμ. Η μεγάλη ευκαιρία ήρθε το Νοέμβριο του 2009, με την πρόταση της Μπράιτον. Θα την αναλάβει στην League 1, θα ανεβούν μαζί στην Championship και θα αγγίξει την άνοδο στους μεγάλους, χάνοντας το 2013 στα πλέι-οφ από την Κρισταλ Πάλας. Θα λατρευτεί αρχικά από τους οπαδούς της ομάδας αλλά θα φύγει με το χειρότερο τρόπο, χωρίς να καταφέρει να πει καν αντίο.
(Πηγή: Facebook/Brighton & Hove Albion)
Η «απόλυση» στον αέρα του BBC!
Το «διαζύγιο» ήταν επεισοδιακό μετά τα χαμένα πλέι-οφ. Αρχικά η διοίκηση και ο εκτελεστικός διευθυντής Πολ Μπάρμπερ, ζήτησαν επίσημα συγγνώμη από τον Λονδρέζικο σύλλογο, επειδή έγινε γνωστό, ότι τα αποδυτήρια της Κρίσταλ Πάλας πριν το ματς ήταν γεμάτα ανθρώπινες ακαθαρσίες! Έθεσαν άμεσα μάλιστα σε αργία τον Ουρουγουανό τεχνικό και διέταξαν επίσημη έρευνα. Ο Πογέτ αντέδρασε άμεσα, θεωρώντας ότι η διοίκηση τον άφησε εκτεθειμένο στις φήμες για συμμετοχή του στο «σκάνδαλο». Έστειλε μάλιστα ανοικτό mail σε όλους τους υπαλλήλους της ομάδας, αλλά και το προπονητικό τημ, καλώντας τον δράστη να βγει και να αναλάβει την ευθύνη. Απείλησε μάλιστα να προσφύγει στα δικαστήρια. Τον Ιούνιο του 13 και ενώ ήταν σε αργία, εργαζόταν και σαν σχολιαστής του BBC για το Κύπελλο Συνομοσπονδιών. Την ώρα της αναμέτρησης, ο παρουσιαστής Μαρκ Τσάπμαν του γνωστοποίησε την επίσημη ανακοίνωση της Μπράιτον για την λύση της συνεργασίας τους. Ο ίδιος κατήγγειλε ότι δεν είχε ιδέα (αφού είχε κλείσει υποχρεωτικά το τηλέφωνο του), ενώ το ΔΣ του συλλόγου υποστήριξε, ότι είχε αποφασιστεί από κοινού, πριν από αρκετό καιρό. Ο ίδιος πάντα έλεγε με παράπονο, ότι δεν τον άφησαν να χαιρετήσει τους παίκτες και τον κόσμο της ομάδας.
(Πηγή: Facebook/Brighton & Hove Albion)
Η ευκαιρία στην Premier League με τη Σάντερλαντ
Λίγους μήνες μένει στην ανεργία και τον Οκτώβριο του 13 αναλαμβάνει τη Σάντερλαντ, για να την σώσει από τον υποβιβασμό. Θα τα καταφέρει στο τέλος της χρονιάς, έχοντας μάλιστα φτάσει στον τελικό του Λιγκ Καπ (θα χάσει 3-1 από την Μάντσεστερ Σίτυ), αποκλείοντας την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στο Ολντ Τράφορντ (πρώτη νίκη από το 1968) και υποχρεώνοντας τον Μουρίνιο στην πρώτη του εντός έδρας ήττα σαν προπονητής της Τσέλσι στην Αγγλία. Δικαιολογημένα έγινε τραγούδι στα χείλη των οπαδών και η δεύτερη σεζόν του φάνταζε λαμπερή.
(Πηγή:Facebook/Sunderland AFC)
Όμως τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως θα θέλε. Οι μετεγγραφές που εισηγήθηκε δεν «βγήκαν». Η ομάδα κέρδιζε με το ζόρι. Τη βαριά ήττα με 8-0 από τη Σαουθάμπτον εκτός έδρας, ακολούθησε ένα 0-0 με την Φούλαμ για το FA Cup. Ανοίγει «πόλεμο» με την εξέδρα. «Οι οπαδοί μας ζουν στο παρελθόν. Θυμούνται το Νάιαλ Κουίν και τον Κέβιν Φίλιπς, αλλά δεν μπορώ να τους φέρω πίσω. Το ποδόσφαιρο έχει εξελιχθεί και έχει αλλάξει. Το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι υπομονή». Το τσεκούρι του πολέμου ξεθάφτηκε, οι φίλαθλοι ζητούσαν την απομάκρυνσή του, υποστηρίζοντας ότι του φταίνε όλοι οι άλλο εκτός από τον ίδιο. Εκείνος ανταπαντούσε ότι οι οπαδοί μπορούν να αποδοκιμάζουν αν θέλουν στο ημίχρονο ή στο τέλος του παιχνιδιού, όχι όμως κατά την διάρκεια του. Παράλληλα άρχισε να έχει θέμα με κάποιους παίκτες του (όχι όλους) αλλά και τους εκπροσώπους του Τύπου. Η ήττα με 4-0 από την Αστον Βίλα τον περασμένο Μάρτιο και τον κόσμο να φεύγει από το γήπεδο του Φωτός από το ημίχρονο, ήταν το κύκνειο άσμα του.
(Πηγή:Facebook/Sunderland AFC)
Ποδόσφαιρο κατοχής και ποιοτική μεσαία γραμμή
Ο ίδιος υπήρξε ένας από τους καλύτερους επιθετικούς μέσους, που αγωνίστηκαν την δεκαετία του 1990 και του 2000, με έφεση στο σκοράρισμα, επομένως και η ποδοσφαιρική του φιλοσοφία επικεντρώνεται στους ποιοτικούς μέσους. «Αν τα κεντρικά χαφ είναι γρήγορα και έχουν σωστό τάιμινγκ, μπορούν να βάλουν πολλά γκολ. Το μυστικό είναι να γνωρίζεις τέλεια των παιχνίδι των συμπαικτών σου. Τότε μόνο μπορείς να υπολογίσεις με ακρίβεια πότε και που θα ρθει η μπάλλα, ώστε να σαι εκεί να την υποδεχθείς». Και στις δύο θητείες του σαν προπονητής εξελίχθηκε. Χρησιμοποίησε πολλά σχήματα, με έμφαση στην ανάπτυξη από τα άκρα, αλλά και έχοντας κάποιες φορές και αρκετές αμφιλεγόμενες επιλογές. Υπάρχουν παίκτες που τον αποθεώνουν και άλλοι, που είναι ορκισμένοι εχθροί του. Πάντως ο ίδιος έχει πολύ ισχυρή προσωπικότητα και ξεκάθαρη σκέψη για το ποδόσφαιρο: «Είναι καλό να έχεις αρχές και θεωρία για το ποδόσφαιρο, που θες να παίζει η ομάδα σου. Πρέπει όμως να αποδεικνύεις (μέσα από τα αποτελέσματα) και στους παίκτες και στον κόσμο, ότι έχεις δίκιο...».
(Πηγή:Facebook/Sunderland AFC)