Πιτίνο: Ραγίζει η καρδιά όλων μας για τον Κόμπι και την κόρη του

«Πριν από το ματς με τον ΠΑΟΚ είπα στην ομάδα πως δεν θα μιλήσουμε για μπάσκετ, αλλά για τον Κόμπι. Το βράδυ που έγινε ντραφτ ήμουν εκεί, ενώ είχα προσπαθήσει να τον πάρω στο Κολλέγιο. Ήξερα πολύ καλά τι παίκτης ήταν. Είμαι απίστευτα στεναχωρημένος και για τον Κόμπι και για την κόρη του, αλλά και για όλους εκείνους που βρίσκονταν στο ελικόπτερο. Σπάει η καρδιά όλων μας. Πρέπει όλοι να καταλάβουμε πως τίποτα δεν είναι δεδομένο και όλοι μπορούμε να πάθουμε κάτι ανάλογο. Αυτό που με εντυπωσίασε στον Κόμπι είναι πως μετά το τέλος της καριέρας του έγινε ακόμα σπουδαιότερος άνθρωπος. Ήταν ένας από τους 5 καλύτερους παίκτες στην ιστορία του ΝΒΑ, αλλά δεν έμεινε εκεί. Έγινε πετυχημένος επιχειρηματίας, κέρδισε Όσκαρ και αφοσιώθηκε στην οικογένειά του. Οι επαγγελματίες παίκτες δεν έχουν την πολυτέλεια όσο αγωνίζονται να είναι με τους ανθρώπους τους. Όμως εκείνος μετά το τέλος έδειξε πόσο μεγάλη προτεραιότητα ήταν γι’ αυτόν η οικογένειά του. Και αυτό για εμένα μεγάλωσε την “κληρονομιά” του. Και αυτό που έγινε είναι κάτι πάρα πολύ δύσκολο να το διαχειριστούν όσοι έμειναν πίσω. Και γι’ αυτό ο θρήνος είναι για όλη την Αμερική. Όχι μόνο για τους φίλους των Λέικερς. Και φυσικά οι σκέψεις μας και οι προσευχές μας είναι σε όλους εκείνους που έχασαν τους ανθρώπους τους», είπε ο προπονητής του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ.

Κάπου εκεί, ο Ρικ Πιτίνο αποκάλυψε πως διάβασε στους παίκτες του την ομιλία του Κόμπι Μπράιαντ το βράδυ που σταμάτησε το μπάσκετ: «”Τις φορές που ξυπνάς πρωί και δουλεύεις σκληρά, τις φορές που ξενυχτάς και δουλεύεις σκληρά, τις φορές που δεν έχεις διάθεση να δουλέψεις, είσαι πολύ κουρασμένος, που δεν θες να πιέσεις τον εαυτό σου, αλλά το κάνεις. Αυτό είναι το όνειρο. Δεν είναι ο προορισμός. Είναι το ταξίδι. Και αν δεν το καταλαβαίνετε αυτό, τότε αυτό που θα δείτε να συμβαίνει είναι ότι δεν θα εκπληρώσετε τα όνειρά σας. Δεν θα γίνουν πραγματικότητα. Κάτι πιο μεγάλο θα συμβεί. Και αν μπορείτε να το καταλάβετε αυτό τότε κάνω την δουλειά μου ως πατέρας”, είπε στις κόρες του το βράδυ που σταμάτησε το μπάσκετ. Και αυτό είναι κάτι που θα μου ραγίζει για πάντα την καρδιά».

Και στην συνέχεια θυμήθηκε: «Όταν ξεκίνησε στο ΝΒΑ ο Κόμπι θύμιζε τον Τζόρνταν. Στα πάντα. Έπαιρνε το παιχνίδι του και το έκανε καλύτερο. Τα εκτός ισορροπίας σουτ, τις άμυνες, τα καρφώματα, ακόμα και ο τρόπος που μιλούσε. Όταν γύρισε από τον τραυματισμό που είχε στον Αχίλλειο πέτυχε 60 πόντους και μετά 81. Αυτά δεν γίνονται. Πάντα έλεγα ότι στο ΝΒΑ στα μαρκαρισμένα σουτ το ποσοστό ευστοχίας που μπορεί να έχει ένας παίκτης είναι 38%. Ο Κόμπι ήταν πάντα η εξαίρεση. Δεν είχα ποτέ αμφιβολία ότι θα πετύχει. Τον έβλεπα από μικρό. Και αυτό που με εντυπωσίαζε είναι πως πίστευε πως είχε πετύχει περισσότερα απ’ όσα μπορούσε. Αυτός ήταν ο στόχος του».