ΠΡΟΣΩΠΑ

Shaesta Waiz: H Αφγανή πρόσφυγας που «σκίζει» τους αιθέρες (pics&vids)

Shaesta Waiz/Facebook

Είναι η ζωντανή απόδειξη πως τα όνειρα μπορούν να γίνουν πραγματικότητα. Ξέφυγε από τον πόλεμο, πήγε κόντρα σε κοινωνικούς περιορισμούς και σήμερα απολαμβάνει τους καρπούς της σκληρής της δουλειάς. Η Shaesta Waiz, μία πρόσφυγας από το Αφγανιστάν, είναι μία από τις λίγες γυναίκες πιλότους του κόσμου, η ιστορία της όμως είναι πολύ σημαντικότερη από αυτό τον στενό φυλετικό διαχωρισμό.

Λίγο καιρό μετά τη γέννησή της σε προσφυγικό καταυλισμό του Αφγανιστάν το 1987 η οικογένειά της μετανάστευσε στις ΗΠΑ για να σωθεί από τον τρόμο του πολέμου. Μεγάλωσε στο Ρίτσμοντ της Καλιφόρνια με τις πέντε αδελφές της και ως παιδί έτρεμε ακόμη και την ιδέα των αεροπλάνων.

«Τα όνειρα ήταν δύσκολα για μένα και σκεφτόμουν... πως μια γυναίκα όπως εγώ το καλύτερο που θα μπορούσε να κάνει είναι παιδιά... για να μπορέσουν αυτά να κάνουν κάτι μεγαλειώδες», είπε η Waiz μιλώντας στο CNNi από το Σρι Λάνκα, μέσω skype.

Οι γυναίκες που είχε ως πρότυπα ανήκαν στην οικογένειά της. «Ήταν όλες νοικοκυρές και αυτό ήταν και η δική μου φιλοδοξία», να γίνω νοικοκυρά, εξήγησε.

Η οικογένειά της ήταν φτωχή και δεν μπορούσε να πληρώσει αεροπορικά ταξίδια... όχι ότι η μικρή ήθελε να ανέβει σε αεροπλάνο βέβαια. «Ήταν κάτι αδύνατο για μας, κάτι τρομακτικό», περιέγραψε.

Η πρώτη της επαφή με αεροπλάνο ήταν όσο τρομακτική την περίμενε. «Νόμιζα πως το αεροπλάνο θα εκτοξευθεί σαν πύραυλος», είπε. Είχε δεθεί στη θέση της και προσευχόταν έως ότου το αεροσκάφος... απογειώθηκε. Αισθάνθηκε μία παράξενη ηρεμία, «ήταν τόσο ρομαντικό». Τότε πήρε την απόφαση να γίνει πιλότος.

«Ποιος Αφγανός θα θελήσει να παντρευτεί μία γυναίκα που πετά;»

Τα επόμενα χρόνια η Waiz ξεκίνησε να σχεδιάζει τα επόμενα βήματά της για να φτάσει στο όνειρο. Αλλά η οικογένειά της ήταν ένα πολύ δύσκολο εμπόδιο στο δρόμο της.

Παράτησε το δημόσιο Πανεπιστήμιο και ξεκίνησε τις σπουδές της σε Πανεπιστήμιο Αεροναυτικής. Ο θείος της αντέδρασε λέγοντάς της πως μία γυναίκα δεν έχει καμία θέση στο κοκπιτ, ενώ η γιαγιά της – όπως θυμάται – την ρώτησε: «Ποιος Αφγανός θα θελήσει να παντρευτεί μία γυναίκα που πετά;»

Μεγαλώνοντας η Waiz κλήθηκε να «υπερασπιστεί» δύο πολύ διαφορετικούς πολιτισμούς. Φοιτούσε σε Αμερικάνικα σχολεία, αλλά μιλούσε Φαρσί και ή Παστούν στο σπίτι. Σπούδαζε για να γίνει πιλότος, αλλά η οικογένειά της συνέχιζε να την περιορίζει.

«Παρότι μεγάλωσα στις ΗΠΑ δεν αισθάνθηκα ποτέ Αμερικανίδα... οι γονείς μού μου υπενθύμιζαν πως είμαι Αφγανή, όχι Αμερικανίδα», είπε. «Αλλά όταν μιλούσα με τα ξαδέλφια μου στο Αφγανιστάν αυτά με θεωρούσαν Αμερικανίδα. Ήμουν πάντα μπερδεμένη σχετικά με το πού ανήκω».

Οι πτήσεις το άλλαξαν αυτό. «Όταν ήμουν μέσα σε αεροπλάνο όλη αυτή η σύγχυση εξαφανιζόταν». «Το αεροπλάνο δεν νοιάζεται» για το ποιος είσαι. «Το αεροπλάνο αντιδρά στις ικανότητες του πιλότου. Στον αέρα, μπορώ να είμαι όποια θέλω».

Η επιστροφή στο Αφγανιστάν

Η Waiz έχει ιδρύσει μία ΜΚΟ υπό το όνομα Dreams Soar για να εμπνεύσει γενιές γυναικών να κατακτήσουν τα όνειρά τους. Η οικογένειά της πλέον είναι στο πλευρό της και στηρίζει το πάθος της.

Η δουλειά της την έχει οδηγήσει μέχρι στιγμής στον Καναδά, την Ευρώπη, την Μέση Ανατολή και την Ασία. Τον περασμένο μήνα έκανε μια τριήμερη στάση στην Καμπούλ. Ήταν η πρώτη φορά που επέστρεφε στην χώρα της από την ημέρα που έφυγε.

Συναντήθηκε με τον πρόεδρο και τον πρωθυπουργό της χώρας, βρέθηκε με συγγενείς που είχε να δει δεκαετίες και ξεκίνησε να ονειρεύεται τα επόμενα βήματά της.

«Γνώρισα πολλά από τα ξαδέλφια μου, πολλά μικρά κορίτσια». «Αυτό που παρατήρησα είναι πως αυτά τα κορίτσια ήταν φιλόδοξα και ήθελαν πολύ να κάνουν κάτι».

Πέραν της φιλοδοξίας των κοριτσιών, εμφανείς ήταν και οι περιορισμοί όμως. Χαρακτηριστικό αυτού το ότι μπορούσαν να μετακινούνται στην πόλη μόνο με την συνοδεία του πατέρα τους.

Μετά το ταξίδι της στην Καμπούλ ονειρεύεται να ανοίξει ένα σχολείο για τα κορίτσια του Αφγανιστάν. «... για να μπορούν τα νέα κορίτσια να εκμεταλλευτούν τα ταλέντα τους», εξήγησε.

Όταν ήμουν παιδί «διάβαζα στη Γεωγραφία για χώρες όπως η Σρι Λάνκα, η Ινδία, η Ελλάδα και η Ιταλία... Ήταν απλά ονόματα σε ένα βιβλίο για μένα». Πλέον ανεβαίνω στο αεροπλάνο και αυτά τα ονόματα μετατρέπονται σε αναμνήσεις, τόνισε.

Born in a refugee camp, she's now flying solo around the world, by Masuma Ahuja, CNN

ΔΗΜΟΦΙΛΗ

× Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies. Με τη χρήση αυτού του ιστότοπου, αποδέχεστε τους Όρους Χρήσης