«Οι βόμβες ακούγονταν όλο και πιο κοντά»: Ουκρανή ζωγράφος βρήκε καταφύγιο στην Καλαμπάκα

Ωστόσο, τους τελευταίους μήνες ζει στην Καλαμπάκα με τις δύο της κόρες, 9 και 11 ετών.

Η Τζούλια, επέστρεψε τρόπον τινά στις ρίζες της, καθώς η προγιαγιά της έφυγε από την Ελλάδα προς αναζήτηση ασφάλειας στα εδάφη της Ουκρανίας.

Και τώρα, η Τζούλια και η οικογένειά της κάνουν το ίδιο ταξίδι ανάποδα, επιστρέφοντας στα πάτρια εδάφη, για να γλιτώσει από τον πόλεμο.

Το CNN Greece συνάντησε τη Τζούλια στο Καστράκι της Καλαμπάκας, όπου η ίδια και μια φίλη της -η Άννα- βρήκαν καταφύγιο στο σπίτι του κουμπάρου της Γιάννη Παντεδήμου.

Οι δύο γυναίκες φορούσαν πολύχρωμες παραδοσιακές μαντήλες, που έκαναν τον εντοπισμό τους μέσα στον κόσμο ιδιαίτερα εύκολη υπόθεση.

Πριν από λίγο καιρό, η Τζούλια πραγματοποίησε έκθεση ζωγραφικής και εκκλησιαστικού κεντήματος στο μουσείο Τσιτσάνη στα Τρίκαλα.

Εκεί, σε συνεργασία με μαθητές των Δημοτικών σχολείων Τρικάλων, εκτέθηκαν και ζωγραφιές για την ειρήνη σε μια έκθεση με τίτλο:

«Για την άνοιξη που έρχεται, την ανάσταση και την ειρήνη».

Στις 20 Απριλίου έκανε μια ανάρτηση στο Facebook, ενημερώνοντας τους φίλους και τους γνωστούς της, ότι είναι καλά:

Η Τζούλια, ευχαριστώντας όλους όσους της στάθηκαν, έγραψε:

Αγαπητοί φίλοι και φίλες!

Μετά την εκκένωση μας από το Χάρκοβο και έναν δύσκολο δρόμο, τα παιδιά μου και εγώ είμαστε επιτέλους ασφαλείς. Βρισκόμαστε στην Καλαμπάκα. Ο άντρας μου έμεινε στην Ουκρανία για να υπερασπιστεί την πατρίδα μας.

Πριν από πολλά χρόνια, η προγιαγιά μου έφυγε από την Ελλάδα και βρήκε ασφάλεια στην Ουκρανία. Και τώρα εγώ, η δισέγγονή της, βρήκα ασφάλεια στην Ελλάδα.

Είμαι πολύ ευγνώμων στην Ελλάδα και σε όλους τους Έλληνες φίλους μου για το θερμότατο καλωσόρισμα εδώ και για τη μεγάλη βοήθειά τους, καθώς και στους Ρουμάνους και Βούλγαρους που μας βοήθησαν πολύ στη μακρά πορεία μας εδώ! Οι ζεστές καρδιές σας βοηθούν να λιώσει ο χειμώνας και η τραγωδία στην καρδιά μου και μας βοηθούν να συνέλθουμε από τη φρίκη του πολέμου.

Η έκθεση που κάναμε μαζί με τους μαθητές της Καλαμπάκας και των Τρικάλων είναι η ευγνωμοσύνη μου και το δώρο επιστροφής μου στους ανθρώπους στην Ελλάδα. Ας μας βοηθήσει να νιώσουμε γαλήνη, ανάσταση της ψυχής και άνοιξη στις καρδιές μας. Ο χειμώνας και ο πόλεμος είναι προσωρινοί.

Ανάσταση και ζωή για πάντα!

Το ταξίδι

Το ταξίδι της ήταν μεγάλο και δύσκολο όπως περιγράφει και στην κάμερα του CNN Greece. Οι δυσκολίες πολλές και ο αποχαιρετισμός με τον σύζυγό της, μέσα στη μέση του ταξιδιού, σπαρακτικός.

Όπως είπε, ήταν δύσκολο για αυτή, μετά τον τρόμο του πολέμου, να πάρει το τιμόνι στα χέρια της -χωρίς ιδιαίτερη εμπειρία στην οδήγηση- και να συνεχίσει το μακρύ ταξίδι ενός μηνός με τις δύο κόρες της.

«Κάναμε μαθήματα και οι βόμβες ακούγονταν όλο και πιο κοντά μέχρι που μια μέρα είπα φτάνει, αν δεν φύγουμε θα τρελαθώ»: με αυτά τα λόγια η Τζούλια μας εξηγεί πώς πήρε την απόφαση να φύγει από το Χάρκοβο.

Και συνεχίζει:

«Πήρα μία πλαστική σακούλα και έβαλα μέσα όσα έργα χωρούσαν αλλά και μερικά εκκλησιαστικά κεντήματα που ήταν σημαντικά για μένα. Ξεκινήσαμε με τον σύζυγό μου και τα δύο παιδιά για τα σύνορα αλλά στο Τερνόπιλ χωριστήκαμε, είπαμε αντίο στο δρόμο. Και ήταν πολύ δύσκολο όλο αυτό. Πλέον ήμουν μόνη μου με τις δύο μικρές κόρες μου και με μηδενική εμπειρία στο να κάνω ένα τέτοιο ταξίδι. Περάσαμε τα σύνορα πήγαμε στο Σιρέτ της Ρουμανίας, όπου μείναμε μερικές μέρες. Εκεί εθελοντές μας φιλοξένησαν σε ένα σπίτι και μπορέσαμε να πάρουμε κάποιες ανάσες μέχρι να συνεχίσουμε. Μέσω Ρουμανίας και Βουλγαρίας φτάσαμε τελικά μετά από σχεδόν ένα μήνα στην Καλαμπάκα, όπου ο οικογενειακός μας φίλος Γιάννης μάς περίμενε και μάς φιλοξένησε. Τώρα μένουμε εδώ και είμαι πολύ χαρούμενη που τα παιδιά βρίσκονται σε ένα ασφαλές περιβάλλον».

Η ιστορία της Τζούλια είναι μια από τις χιλιάδες ιστορίες εκτοπισμένων εξαιτίας της φρίκης του πολέμου.

Οι πολιτικές διαστάσεις της σύρραξης μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα και για πολλοστή φορά αναδεικνύεται η πραγματική αλήθεια κάθε πολέμου: ο λαός «πληρώνει πάντα τη νύφη».

Οι Ουκρανοί υποφέρουν. Οι Ρώσοι υποφέρουν. Οι Ευρωπαίοι επίσης υποφέρουν, λόγω της εξάπλωσης της κρίσης αυτής σε ολόκληρη τη Γηραιά Ήπειρο.

PHOTO 1 / 9

Photo 1/9

Photo 2/9

Photo 3/9

Photo 4/9

Photo 5/9

Photo 6/9

Photo 7/9

Photo 8/9

Photo 9/9

Και ο κόσμος θα συνεχίσει να ταλαιπωρείται, άμεσα και έμμεσα, από τις επιπτώσεις της κρίσης που έχει δημιουργηθεί.

Αυτός είναι και ο λόγος που ιστορίες σαν αυτή της Τζούλιας, που δείχνουν τη θέληση του ανθρώπου για ζωή, αποτελούν μια όαση μέσα στο γκρίζο και τις στάχτες.