«Έμεινα άστεγος στα 18»: Ο Ράιαν Χαρτ εξηγεί πώς τα video games τον έκαναν πολυεκατομμυριούχο

Αυτός και η οικογένειά του έχασαν το σπίτι που διέμεναν στο Κρόιντον του Λονδίνου, καθώς αντιμετώπιζαν προβλήματα με τον σπιτονοικοκύρη τους και οι αρμόδιες Αρχές προχώρησαν σε έξωση.

Σήμερα, πάνω από δύο δεκαετίες μετά, ο Χαρτ είναι γνωστός πολυεκατομμυριούχος στον χώρο του gaming, έχοντας κατακτήσει εκατοντάδες έπαθλα και πολλά ρεκόρ Γκίνες.

Η πρώτη «γνωριμία» με τον κόσμο των video games

Μέσα από τα video games ο Χαρτ κατάφερε να ξεπεράσει τις δυσκολίες της ζωής και να βρει «καταφύγιο», όπως αφηγείται ο ίδιος στο CNNi.

Η μόνη επαφή που είχε ο Χαρτ ως παιδί με τα games, ήταν μία επίσκεψη που είχε κάνει με τη μητέρα του σε μία αίθουσα με ηλεκτρονικά παιχνίδια το 1989, όταν ήταν ακόμη 10 ετών. Μάλιστα, θυμάται, ότι η μητέρα του τού είχε δώσει μερικά ψιλά για να παίξει Golden Axe (ηλεκτρονικό παιχνίδι της Sega).

«Οι κανόνες ήταν προφανείς. Περπάτα και προσπάθησε να νικήσεις όσους περισσότερους κακούς μπορείς, χωρίς να πεθάνεις» λέει ο Χαρτ.

Αυτή η σύντομη πρώτη γνωριμία του με τον κόσμο των ηλεκτρονικών παιχνιδιών ήταν αρκετή για να ανακαλύψει το φυσικό του ταλέντο. Μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια, εντοπίστηκε από ανιχνευτές ταλέντων και έλαβε συμμετοχή σε τουρνουά και στην ηλικία των 17 κέρδισε τον πρώτο του τίτλο σε εθνικό επίπεδο.

Τα video games - «φάρμακο» στην κατάθλιψη

Εκείνη την εποχή, η ζωή στο σπίτι γινόταν όλο και πιο δύσκολη και ο Χαρτ αντιμετώπιζε προβλήματα με τον ύπνο του: «Πλησίαζε η ώρα ενός τουρνουά, αλλά στο πίσω μέρος του μυαλού μου ανησυχούσα για το πού θα κοιμηθώ το βράδυ».

Μάλιστα, περιγράφοντας εκείνες τις στιγμές, ο Ράιαν τονίζει ότι υπήρχαν στιγμές που δεν ήξερε πού θα βρουν το επόμενο γεύμα τους.

Όλα αυτά, δημιούργησαν ψυχολογικά προβλήματα στο τότε έφηβο αγόρι και ήρθε αντιμέτωπος, από πολύ νωρίς, με την κατάθλιψη.

Το μόνο που του πρόσφερε καταφύγιο ήταν τα παιχνίδια.

Πήγαινε σε αίθουσες με ηλεκτρονικά, οι οποίες είχαν ελεύθερη είσοδο, και ένιωθε να ανήκει κάπου:

«Εκεί ήταν το σπίτι μου, το καταφύγιό μου. Ένα μέρος που μπορούσα να κάνω στην άκρη τα προβλήματά μου και να νιώθω ότι τίποτα άλλο δεν έχει σημασία».

Όταν άλλαξαν όλα

Το 1998 ο Χαρτ προσκλήθηκε σε τουρνουά στην Ιαπωνία, όπου αγωνίστηκε στο Tekken 3 και στο King of Fighters.

Τότε κέρδισε και τον πρώτο του παγκόσμιο τίτλο, κάτι που άλλαξε τα πάντα.

Από τότε, έχει γυρίσει όλο τον κόσμο και έχει κερδίσει σε πάνω από 400 τουρνουά. Με τον καιρό μάλιστα, άρχισαν να τον αποκαλούν «Robotnik», «Prodigal Son» και and «Terminator».

Σύμφωνα με τον ίδιο, ζει λίγο «απομονωμένος» και προπονείται οκτώ ώρες την ημέρα για πέντε με έξι μέρες της εβδομάδας. Παραδέχεται ότι αρκετοί μπορεί να το θεωρήσουν «εθισμό» αλλά για εκείνον είναι δουλειά.

«Είναι όμως σημαντικό να ξέρεις πότε πρέπει να βγεις να πάρεις αέρα» υπογραμμίζει, συμπληρώνοντας ότι το gaming μπορεί να αποδειχθεί και μία προβληματική συνήθεια καθώς «γίνεται εμμονή και σε απομακρύνει από άλλα σημαντικά πράγματα στη ζωή».

PHOTO 1 / 4

Photo 1/4

Photo 2/4

Photo 3/4

Photo 4/4

Τέλος, υποστηρίζει ακράδαντα πως τα βιντεοπαιχνίδια αποτελούν «απόδραση» -ειδικά για άτομα σαν εκείνον που μπορεί να μην ταιριάζουν εύκολα σε κοινωνικές ομάδες, ωστόσο, μέσα από αυτό γνωρίζουν κόσμο, ταξιδεύουν και στο τέλος καταφέρνουν να «ενταχθούν» κάπου.

«Το gaming είναι μία υπέροχη παρηγοριά για κάποιον που δεν μπορούσε να δεθεί με τίποτα άλλο πριν από αυτό».

Video games saved this man from the streets / Story by Nell Lewis; video by Dan Tham, CNNi