Πιερλουίτζι Κολίνα: Ο πιο αγαπητός «άρχοντας» των γηπέδων έγινε 56 ετών
Μπορεί να έχουν περάσει περισσότερα από δέκα χρόνια από τότε που κρέμασε τη σφυρίχτρα του, όμως παραμένει η πιο αναγνωρίσιμη κι αγαπητή μορφή από τον χώρο των διαιτητών, παγκοσμίως.
Ο λόγος για τον Πιερλουίτζι Κολίνα, τον φαλακρό διαιτητή που σφύριξε σε όλα τα μεγάλα ποδοσφαιρικά γεγονότα, έκανε πολλούς παίκτες παγκόσμιας κλάσης να «υποκλιθούν» στη σφυρίχτρα του και σήμερα, 13 Φεβρουαρίου κλείνει τα 56 του χρόνια.
Όχι μόνο γιατί κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του στα γήπεδα έδωσε ελάχιστα δικαιώματα, όχι μόνο γιατί έφτασε να σφυρίξει σε όλα τα μεγάλα ποδοσφαιρικά γεγονότα, αλλά και επειδή ο Μπολονέζος ρέφερι συνέθετε μία προσωπικότητα, μοναδική. Γνώριζε να επιβάλλεται τους ποδοσφαιριστές, να κερδίζει το σεβασμό τους, αλλά και να αποπνέει εμπιστοσύνη στους φιλάθλους.
Ενδεικτικό της εκτίμησης που έτρεφαν στο πρόσωπό του ακόμη και αστέρες παγκόσμιας κλάσης, η κίνηση του Ντέιβιντ Μπέκαμ να ανταλλάξει φανέλες με τον Ιταλό διαιτητή! Το πρωτοφανές αυτό περιστατικό έλαβε χώρα στο Μουντιάλ του 2002, στη λήξη της αναμέτρησης της Αγγλίας με την Αργεντινή, στην οποία ο Βρετανός ποδοσφαιριστής είχε πετύχει και το νικητήριο γκολ με πέναλτι.
Πηγή: Getty images/Matthew Ashton - AMA / Contributor/ideal image
Ο Κολίνα μπήκε από μικρός στα γήπεδα, ως ποδοσφαιριστής, όμως δεν άργησε να ανακαλύψει την κλίση του ως διαιτητής και φρόντισε να την... καλλιεργήσει. Παράλληλα με τις σπουδές του στο πανεπιστήμιο της γενέτειρας του, Μπολόνια, απ’ όπου αποφοίτησε με πτυχίο Οικονομικών Επιστημών, ο Κολίνα πήρε το δίπλωμα του διαιτητή, άρχισε να επιλέγεται για τα κορυφαία ματς των τοπικών κατηγοριών και δεν άργησε να ξεχωρίσει, με αποτέλεσμα μετά από τρεις αγωνιστικές περιόδους να αναβαθμιστεί σε διαιτητή της πρώτης και δεύτερης κατηγορίας της Ιταλίας.
Χρειάστηκε λιγότερα από 50 παιχνίδια στην Serie A μέχρι να μπει στη λίστα της FIFA, οπότε και η διεθνής καριέρα άρχισε να «χτίζεται». Το 1996 σφύριξε στον τελικό των Ολυμπιακών Αγώνων της Ατλάντα, ενώ ήταν ο «απόλυτος άρχοντας» ενός εκ των συγκλονιστικότερων τελικών Champions League, αυτόν του 1999 ανάμεσα σε Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και Μπάγερν Μονάχου, με τους βρετανούς να «κλέβουν» τη νίκη από τους γερμανούς με δύο γκολ στις καθυστερήσεις της αναμέτρησης.
Κορυφαία στιγμή της καριέρας του ήταν ο τελικός του παγκοσμίου Κυπέλλου της Άπω Ανατολής το 2002. Βραζιλία και Γερμανία αναμετρήθηκαν στον τελικό των... τελικών του Μουντιάλ, με τους λατινοαμερικάνους να στέφονται πρωταθλητές κόσμου.
Ο Κολίνα σφύριξε και στον τελικό του κυπέλλου UEFA το 2004, μεταξύ Βαλένθια και Ολιμπίκ Μαρσέιγ, που έγινε στο "Ullevi" του Γκέτεμποργκ (2-0 οι Βαλενθιάνοι), ενώ το καλοκαίρι του ίδιου χρόνου πήρε μέρος στο τελευταίο μεγάλο διεθνές τουρνουά της καριέρας του: στο Euro 2004, σφυρίζοντας το εναρκτήριο ματς της διοργάνωσης, ανάμεσα στην Εθνική Ελλάδος και την Πορτογαλία, αλλά και τον έναν ημιτελικό, αυτόν ανάμεσα στο αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα και την Τσεχία.
Πηγή: Getty images/ Giuseppe Bellini / Stringer/ideal image
Έχει τιμηθεί συνολικά 6 φορές (1998, 1999, 2000, 2001, 2002, 2003) με το βραβείο του καλύτερου διαιτητή της χρονιάς.
Η χαρακτηριστική φαλακρή του όψη οφείλεται σε μια σοβαρή μορφή αλωπεκίασης που τον «χτύπησε» στην αρχή της καριέρας του και είχε ως αποτέλεσμα να χάσει για πάντα όλη του την τριχοφυΐα στο πρόσωπο, ενώ ευθύνεται και για το παρατσούκλι του, «Κότζακ».
Αυτό που δεν γνωρίζουν πολλοί για τον... «βασιλιά» των διαιτητών, είναι ότι το αγαπημένο του άθλημα είναι το μπάσκετ, με τον ίδιο να δηλώνει και μεγάλος οπαδός της Μπολόνια.