Η «αληθινή» Λουντμίλα από το Τσερνόμπιλ στην πρώτη της συνέντευξη
Ήταν το τηλεοπτικό γεγονός της χρονιάς. Η μίνι-σειρά ντοκιμαντέρ «Τσερνόμπιλ» της HBO/Sky κέρδισε τρία βραβεία Emmy και έφερε μπροστά σε ένα νέο κοινό τη δραματική πυρηνική καταστροφή του 1986.
Ωστόσο, η γυναίκα που αποτελεί την πρωταγωνίστρια της ιστορίας ως η σύζυγος ενός από τους πρώτους πυροσβέστες – θύματα της πυρηνικής κόλασης, Λουντμίλα Ιγνατένγκο, υποστηρίζει ότι ποτέ δεν έδωσε στην εταιρεία παραγωγής την άδεια να μοιραστεί με τα εκατομμύρια των τηλεθεατών την ιστορία της.
Κι όχι μόνο αυτό αλλά αναγκάστηκε να υποστεί άγρια παρενόχληση από τα μέσα ενημέρωσης προκειμένου να της αποσπάσουν μία συνέντευξη.
«Όταν έμαθα πως η ζωή μου θα γίνει ταινία, πληγώθηκα και ένιωσα άβολα. Υπήρχε κόσμος που με κυνηγούσε στο σπίτι μου. Έφτασαν στο σημείο όπου δημοσιογράφοι κλωτσούσαν την πόρτα του διαμερίσματός μου με το πόδι τους και προσπαθούσαν να μου πάρουν συνέντευξη», λέει η ίδια στην πρώτη της συνέντευξη στο BBC.
Διάσημη άθελά της
Η σειρά αφηγείται τα πρώτα δραματικά λεπτά μετά το πυρινικό δυστύχημα όταν η ζωή της Λουντμίλα, νεαρή νοσοκόμα και έγκυος στο πρώτο παιδί της, άλλαξε άρδην όταν ο σύζυγός της, Βασίλι Ιγνατένγκο, κλήθηκε στο σημείο της καταστροφής.
Παράλληλα με τις πολιτικές διεργασίες που λάμβαναν χώρα από την κυβέρνησης της τότε Σοβιετικής Ένωσης για την επιχειρησιακή αλλά και την επικοινωνιακή διαχείριση του δυστυχήματος, η σειρά αφηγείται τις προσπάθειες της νοσοκόμας να βρει και να περιθάλψει τον άνδρα της.
Μετά την προβολή της σειράς, η Λουντμίλα υποστηρίζει ότι δέχθηκε έντονη κριτική.
«Λένε πως σκότωσα το μωρό μου. Με ρωτούσαν γιατί ήμουν στο πλευρό του άντρα μου ενώ γνώριζα πως ήμουν έγκυος. Αλλά πείτε μου, πώς μπορούσα να τον αφήσω; Νόμιζα πως το μωρό μέσα μου ήταν ασφαλές. Τότε δεν ξέραμε τίποτα για την ραδιενέργεια», απαντά η ίδια.
Το μωρό της Λουντμίλα πέθανε τέσσερις ώρες μετά την γέννησή του.
Νόμιζα ότι ήταν απάτη
Μιλώντας στην ανταποκρίτρια του BBC, η Λουντμίλα υποστηρίζει πως ουδέποτε έδωσε άδεια για την σειρά: «Υπήρξε ένα τηλεφώνημα από τη Μόσχα, μου είπαν για γυρίσματα σε Λετονία και Κίεβο και πως ήθελαν να επικοινωνήσουν μαζί μου αλλά δεν με έβρισκαν. Μου είπαν να μου δώσουν 3.000 δολάρια. Η ταινία ήδη γυριζόταν ως τότε. Τους λέω, γιατί; Απλώς επειδή υπάρχετε, μου απάντησαν. Τους είπα πως κανείς δεν πληρώνει για το τίποτα και έκλεισα το τηλέφωνο, νόμιζα πως ήταν απάτη».
Δείτε εδώ τη συνέντευξή της: