«Τίποτα δεν είναι αδύνατο»: Ο φοιτητής που δημιούργησε προσθετικό χέρι από Lego
«Τίποτα δεν είναι αδύνατο και τίποτα δεν μπορεί να σε σταματήσει», λέει ο David Aguilar, ο οποιος γεννήθηκε χωρίς ένα χέρι. Στα 19 του σπουδάζει εμβιομηχανική και έχει δημιουργήσει ένα πλήρως λειτουργικό προσθετικό μέλος από τουβλάκια Lego...
Από τότε που ήταν παιδί, ο David Aguilar είχε μανία με τα Lego. Πέρασε όλη του την παιδική ηλικία φτιάχνοντας αυτοκίνητα, αεροπλάνα, ελικόπτερα και, τελικά αποφάσισε να πάει τις ικανότητες που ανέπτυξε με τα διάσημα τουβλάκια σε άλλο επίπεδο, φτιάχνοντας το δικό του προσθετικό χέρι, το οποίο ονομάζει «Hand Solo».
Στα 18 του έχει πλέον τελειοποιήσει το μέλος, καθώς το ΜΚ2 έχει τη δυνατότητα να λυγίζει και να πιάνει αντικείμενα…
Ο Aguilar σπουδάζει εμβιομηχανική στο Πανεπιστήμιο της Καταλονίας στην Ισπανία και χρησιμοποιεί ήδη το τέταρτο μοντέλο του πολύχρωμου προσθετικού μέλους του. Το όνειρό του είναι σχεδόν αυτονόητο: Να μπορέσει να κατασκευάσει φτηνά προσθετικά μέλη για όσους τα χρειάζονται. Όλη αυτή η ιστορία με το χέρι από Lego ξεκίνησε στα 9 του, με ένα πολύ βασικό σχέδιο, το οποίο σε κάθε νέο σχεδιασμό βελτιωνόταν και είχε μεγαλύτερες δυνατότητες από το προηγούμενο. «Όταν ήμουν παιδί ήμουν πολύ νευρικός όταν βρισκόμουν με άλλα παιδιά, επειδή ήμουν διαφορετικός, αλλά αυτό δεν με σταμάτησε από το να πιστεύω στα όνειρά μου», λέει ο Aguilar, που είναι από την Ανδόρα.
«Στον καθρέπτη έβλεπα τον εαυτό μου με δύο χέρια, όπως ήταν όλοι οι άλλοι», προσθέτει, ενώ λέει ότι χρησιμοποιεί το προσθετικό μέλος περιστασιακά, καθώς είναι απόλυτα αυτόνομος και χωρίς αυτό. Στο δωμάτιό του έχει όλα τα προηγούμενα μοντέλα του προσθετικού χεριού του, όπως και τα τελευταία ΜΚ μοντέλα, τα οποία πήραν την ονομασία τους από τη στολή ΜΚ του αγαπημένου του υπερ-ήρωα, του Iron Man φυσικά.
Όταν τελειώσει το Πανεπιστήμιο, ο Aguilar θέλει να αφιερωθεί στη δημιουργία προσθετικών μελών για τους ανθρώπους που τα χρειάζονται. «Τίποτα δεν είναι αδύνατο και τίποτα δεν μπορεί να σε σταματήσει», λέει. «Θέλω να δώσω προσθετικά μέλη στους ανθρώπους, ακόμα και δωρεάν αν μπορώ. Να τους κάνω να νοιώσουν φυσιολογικοί. Επειδή, στην τελική ανάλυση, τι είναι φυσιολογικό;»
Αυτό που κάνει, μάλλον...