Αθηνά Ζέρβα: Μια απόφαση ευθύνης που οδηγεί σε μετάλλια
Ο δρόμος για τη δόξα δεν αποτυπώνεται από τους τίτλους, αλλά από τα περήφανα πρόσωπα των κοριτσιών της.
Το ημερολόγιο γράφει 29 Ιουλίου 2017. Στην Σαμψούντα της Τουρκίας μια ομάδα από «γαλανόλευκα» κορίτσια δίνει τη μεγαλύτερη μάχης. Βρίσκεται στον τελικό της Ολυμπιάδας Κωφών κόντρα στη Λιθουανία και το τελευταίο σφύριγμα κάνει τη χώρα μας περήφανη.
Το τελικό 67-50 ανεβάζει την Εθνική στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου και τα πανηγύρια έχουν ήδη ξεκινήσει. Η Ελλάδα είναι στην κορυφή του κόσμου. Μια επιτυχία δίχως προηγούμενο, χωρίς να είναι πυροτέχνημα. Έχει προηγηθεί, άλλωστε, άλλο ένα χρυσό μετάλλιο, το 2016 στο Πανευρωπαϊκό της Θεσσαλονίκης.
Πρωταγωνιστές στο συγκεκριμένο επίτευγμα; Όλοι ανεξαιρέτως. Από τις παίκτριες, τους γυμναστές, τους φροντιστές και προφανώς τους προπονητές. Μια ομαδική επιτυχία ωστόσο χρειάζεται πάντα έναν… καπετάνιο. Και αυτός ο καπετάνιος ακούει στο όνομα Αθηνά Ζέρβα. Την αρχιτέκτονα των χρυσών αυτών επιτυχιών.
Σκηνθεσία: Σεραφείμ Ντούσιας
Την κορυφή της πυραμίδας, εκείνη που συντονίζει, που κατευθύνει, που δείχνει το δρόμο στα κορίτσια να κυνηγούν τα όριά τους χωρίς να σκέφτονται ότι έχουν κάποια ιδιαιτερότητα σε σχέση με τον υπόλοιπο κόσμο.
Μια ζωή στα γήπεδα η Αθηνά, ασχολήθηκε από μικρή με την προπονητική και το 2011 παίρνει «μια απόφαση ευθύνης», όπως δηλώνει όταν και της γίνεται η πρόταση να αναλάβει την συγκεκριμένη αποστολή. Η αρχή ήταν δύσκολη, καθώς δεν μιλάμε για μια συνηθισμένη κατάσταση εντός και εκτός των τεσσάρων γραμμών.
Μέχρι να βρεθούν οι κώδικες επικοινωνίας το έργο της δεν ήταν καθόλου εύκολο. Στην πρώτη της προπόνηση, μάλιστα ένιωθε πως ήταν η μόνη που δεν μπορούσε να συνεννοηθεί μέσα στο παρκέ, όμως σύντομα τα πράγματα θα άλλαζαν. Με τις παίκτριες της βρήκε τις «απαραίτητες και διαφορετικές γωνίες» φράση που αρέσκεται να χρησιμοποιεί, και η Αθηνά σύντομα δέθηκε μαζί τους. Αποτέλεσμα; Αυτό που βλέπουμε και καμαρώνουμε σήμερα.
Πέραν αυτού, Ελληνίδα προπονήτρια χωρίς να μασά τα λόγια της, δηλώνει ευλογημένη που βρίσκεται στη συγκεκριμένη θέση, σε κάθε λέξη της αποτυπώνεται η αγάπη της για αυτό που κάνει και «νευριάζει» όταν της αποδίδεται ο όρος «ήρωας».
Διότι σε μια ομάδα δεν υπάρχει ένας ήρωας, είναι όλοι μαζί…
* Ιδιαίτερες ευχαριστίες στον Α. Ο Τάταυλα και το Βυζαντινό Αθλητικό Κέντρο για την παραχώρηση του γηπέδου για τις ανάγκες των γυρισμάτων
