Μανουέλ Βαλς: Ο βουλευτής - φάντασμα της Γαλλίας ψάχνει νέα πολιτική ευκαιρία στη Βαρκελώνη

Παρά το γεγονός ότι το κόμμα του Γάλλου Προέδρου, «Εμπρός Δημοκρατία», απέρριψε να τον συμπεριλάβει στις τάξεις του, ο Βαλς τελικά συντάχθηκε στην κοινοβουλευτική ομάδα του ως ανεξάρτητος βουλευτής, γεγονός που του εξασφαλίζει αρκετά πλεονεκτήματα, τεχνικής και διοικητικής φύσης.

Ενταγμένος πάντοτε στην πιο συντηρητική πτέρυγά του, είχε ως πολιτικό μέντορα τον πρώην Πρωθυπουργό Μισέλ Ρόκαρντ. Ο Βαλς ανέλαβε το χαρτοφυλάκιο του υπουργείου Εσωτερικών στη διετία μεταξύ 2012 και 2014. Σε αυτά τα δύο χρόνια, εξέφρασε τις πιο συντηρητικές θέσεις στο PS, με σαφή ρητορεία κατά των μεταναστών: συσχέτισε τη μειονότητα των Ρομά με την «επαιτεία και το έγκλημα» και έφθασε στο σημείο να υποστηρίξει πως η «μόνη λύση είναι το κλείσιμο των καταυλισμών τους και οι απελάσεις».

Ο τότε πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ, που όλο και περισσότερο ένοιωθε το έδαφος να κλονίζεται κάτω από τα πόδια του όσο οι δημοσκοπήσεις κατεδείκνυαν την κατάρρευσή του, διόρισε τον Βαλς πρωθυπουργό το 2014, θέση που κράτησε έως τα τέλη του 2016 και μέσα από την οποία πέρασε –με διάταγμα—τη λίαν επικριθείσα μεταρρύθμιση στην αγορά εργασίας, η οποία πυροδότησε πολυάριθμες διαδηλώσεις σε όλη τη γαλλική επικράτεια.

Παραδόξως, μετά την παραίτηση από το αξίωμά του και την υποψηφιότητα στις προκριματικές του PS, ο Βαλς δήλωνε: «Η Γαλλία χρειάζεται την Αριστερά για να καταπολεμήσει τη Λεπέν», όμως η Αριστερά, προς την οποία έκανε άνοιγμα, τον έβλεπε ήδη από καιρό περισσότερο ως εχθρό απ’ ότι σύμμαχο κι εν τέλει ηττήθηκε από τον Μπενουά Αμόν (μολονότι ο τελευταίος ήταν πολύ πιο «άγνωστος» ως υποψήφιος).

Έχοντας πλήρη συνείδηση του γεγονότος ότι η γαλλική κοινή γνώμη τον θεωρεί ήδη πεθαμένο, ο Βαλς έθεσε έναν νέο πολιτικό στόχο, αυτή τη φορά πέρα ​​από τα σύνορα της Γαλλίας: να γίνει ο επόμενος δήμαρχος της Βαρκελώνης. Άλλωστε, όπως προείπαμε, είναι ο πολιτικός τον οποίο καθοδηγεί όσο κανέναν άλλον τον φιλελεύθερο «μάντρα» του «κάθε αποτυχία είναι και μια νέα ευκαιρία». Άραγε ήλθε η δική του ευκαιρία;

Η υπόθεση Ντιμπράνι: volem acollir (Καταλανικά:Θέλουμε να υποδεχθούμε;)

Το 2013, όταν ο Βαλς ηγείτο ακόμα του Υπουργείου Εσωτερικών η Λεονάρντα Ντιμπρανί, μία 15χρονη τσιγγανοπούλα, συνελήφθη από την αστυνομία ενώ βρισκόταν στο σχολικό λεωφορείο για μια εκδρομή και στη συνέχεια απελάθηκε στο Κόσοβο με τους γονείς και τα αδέλφια τους. Αυτή η απέλαση προκάλεσε πολλές επικρίσεις από τους συναδέλφους του μέσα στο κόμμα και ενώ ο Ολάντ επιχείρησε να αμβλύνει τις εντυπώσεις, ανακοινώνοντας πως η Ντιμπρανί μπορούσε να επιστρέψει στη Γαλλία (αλλά χωρίς την οικογένειά της) ο Βαλς δεν υποχώρησε ούτε κατά εκατοστό: «Τίποτα δεν θα με κάνει να αλλάξω πορεία».

Θα αναρωτηθεί κανείς πως μπορεί αυτή η ιστορία, που αφορά μία απέλαση, να επηρεάσει την κοινωνία των πολιτών στη Βαρκελώνη, η οποία είναι σφόδρα ευαισθητοποιημένη και κινητοποιείται πάντοτε σε εκστρατείες υπέρ των προσφύγων, μετατρέποντας το σύνθημα «volem acollir» (θέλουμε να φιλοξενήσουμε) μία καταστατική αξία της, όχι μόνον στην καταλανική μητρόπολη, αλλά και σε εθνικό επίπεδο, καθώς όπως δείχνουν τα στοιχεία από το Ευρωβαρόμετρο του Ιουνίου, το 83% των Ισπανών επιθυμεί η χώρα τους να βοηθήσει του πρόσφυγες.

Τα κύρια (και αντιφατικά) πολιτικά ερείσματα του Βαλς

Την περασμένη Τρίτη, ο Βαλς ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του για τη δημαρχία της Βαρκελώνης. Όμως αντί να ηγηθεί του ψηφοδελτίου κάποιου κόμματος (μη λησμονούμε την προσφορά των Ciudadanos), o Βαλς συνέστησε τη δική του ομάδα, η οποία περιέχει πρώην συνεργάτες του παλαιού δημάρχου Μαραγάλ, όπως ο Τσαβιέρ Ρόιτς, που λειτουργούν ως ‘κράχτες’ και κατέρχεται στον εκλογικό στίβο με μία δική του πλατφόρμα, στις οποία προστίθενται συνεργασίες που δύσκολα θα είχε εξασφαλίσει η «πορτοκαλί παράταξη» του Άλμπερτ Ριβέρα.

Η επικεφαλής των Ciudadanos στο καταλανικό Κοινοβούλιο Ινές Αριμάδας, εξέφρασε την περασμένη Δευτέρα, μετά τη συνάντηση της Μόνιμης Εκτελεστικής Επιτροπής του κόμματος, την πρόταση του Βαλς. Η ίδια υπενθύμισε ότι η πολιτική κατάσταση στην Καταλονία απαιτεί μια «άσκηση γενναιοδωρίας» από «την πλευρά όλων μας» και δήλωσε ότι θα «βρουν τον καλύτερο τρόπο για να ηττηθούν οι αποσχιστικές τάσεις και ο λαϊκισμός» στην πρωτεύουσα της Καταλονίας.

Βέβαια, είναι τουλάχιστον περίεργη (και τρόπον τινά καιροσκοπική) η αλλαγή τούτη πλεύσης του κόμματος, δεδομένου ότι κατά τη διάρκεια του 4ου Συνεδρίου του ο αρχηγός του Άλμπερτ Ριβέρα είχε ταχθεί κατά των συνεργασιών αυτού του τύπου και δήλωνε υπερήφανα πως θα «αναλάβουμε κάθε τίμημα».

«Θέλαμε να αποτελούμε την τρίτη πολιτική δημοτική της Ισπανίας, με τα αρχικά μας, με τις αξίες μας και με τις ομάδες μας», είχε δηλώσει. Τώρα του βγαίνουν τα νούμερα;

Ο βουλευτής φάντασμα

Αλλά πώς χρηματοδοτείται η εκστρατεία του Βαλς; Απ’ ότι διαφαίνεται, υπάρχουν ορισμένα επιχειρηματικά συμφέροντα πίσω από την υποψηφιότητα του πρώην πρωθυπουργού της Γαλλίας.

Η ιστοσελίδα Elnacional.cat δημοσίευσε στα τέλη του περασμένου έτους ένα μήνυμα του ΓΓ του Συλλόγου Επιχειρηματιών (Círculo de Empresarios) Χεσούς Σάινθ Μουνιόθ, ο οποίος καλούσε διάφορες εταιρείες, που είναι ενταγμένες στο Χρηματιστήριο και το Ibex 35, να καλύψουν το «κόστος που σχετίζεται» με ενέργειες της πρωτοβουλίας ενάντια στην ανεξαρτησία της Καταλονίας του Μανουέλ Βαλς. Η πρόθεση του Σάινθ Μουνιόθ και των συνεργατών του δεν είναι άλλη από το «να αδράξουν την ευκαιρία από την παρουσία του Μανουέλ Βαλς (...) έτσι ώστε οι διακηρύξεις του να βρουν ευήκοα ώτα στα μέσα ενημέρωσης (...) ιδιαίτερα στην Καταλονία».

Ο γαλλικός τηλεοπτικός σταθμός France 2, που ενδιαφέρεται για τις πολλές δραστηριότητες του Βαλς στην Ισπανία, κάλυψε πρόσφατα μία συνάντηση στην Παμπλόνα, όπου ο πρώην πρωθυπουργός μίλησε μπροστά σε περίπου 350 άτομα. Όταν ερωτήθηκε από τον απεσταλμένο του γαλλικού Μέσου σχετικά με τη χρηματοδότηση της περιοδείας του, ο Βαλς απέφυγε να απαντήσει στην ίδια ερώτησή του δύο φορές.

Αν και δεν μπορούμε να γνωρίζουμε με βεβαιότητα την απάντηση, η Φαρίντα Αμρανί, υποψήφια με το αριστερό κόμμα «Ανυπότακτη Γαλλία», που έχασε για λίγες ψήφους τη βουλευτική έδρα απέναντι στον Βαλς το 2017, υποστηρίζει ότι ο Γάλλος πολιτικός χρησιμοποιεί τη βουλευτική του αποζημίωση για να χρηματοδοτεί την προεκλογική του εκστρατεία στη Βαρκελώνη. Για τον λόγο αυτό, η Αμρανί έχει δρομολογήσει μία διαδικτυακή πρωτοβουλία, που υποστηρίζεται και περισσότερα από 20.000 άτομα, ενάντια σε αυτόν που αποκαλούν «βουλευτή φάντασμα», ζητώντας του «για λόγους ηθικής» να παραιτηθεί από τη βουλευτική του έδρα και να σεβαστεί τους θεσμούς και τους πολίτες.

Στη Γαλλία επικρίνουν τον Βαλς, διότι επιδιώκοντας μία νέα πολιτική σταδιοδρομία εκτός των εθνικών συνόρων, αμελεί τα κοινοβουλευτικά του καθήκοντα στην Εθνοσυνέλευση της χώρας του. Από το καλοκαίρι, η εφημερίδα Le Figaro υποστηρίζει ότι ο πρώην πρωθυπουργός έχει κόψει τελείως τους δεσμούς με τους ψηφοφόρους του στη Γαλλία, σύμφωνα με τις πληροφορίες του δικτύου France 2, συνολικά έχει παραστεί σε μόλις 24 συνεδριάσεις από της συνολικά 99 στην Εθνοσυνέλευση, ενώ ταυτόχρονα έχουν καταγραφεί 23 δημόσιες εμφανίσεις του στην Ισπανία.

Στον Βαλς, η γαλλική πολιτική σκηνή έχει δώσει (και κατόπιν αφαιρέσει) σχεδόν τα πάντα. Τώρα θέλει να δοκιμάσει την τύχη του και στην πόλη όπου γεννήθηκε. Είναι άραγε ο θεόπεμπτος υποψήφιος που περιμένει η μη αυτονομιστική παράταξη; Θα κατορθώσει να συσπειρώσει στις κάλπες τους Ciudadanos, το δεξιό PP και τους Σοσιαλιστές του PSC; Μήπως οι μνήμονες ψηφοφόροι τιμωρήσουν τον ρόλο του στην απορρύθμιση της αγοράς εργασίας στη Γαλλία και τις ρατσιστικές δηλώσεις τους; Υπάρχει μήπως περίπτωση να φύγει από την Ισπανία από την πίσω πόρτα; Σε λίγους μήνες θα έχουμε την απάντηση.