Yusra Mardini: Η Σύρια κολυμβήτρια που πολεμά τα στερεότυπα με το ταλέντο της

Η συμμετοχή της στους Ολυμπιακούς έγινε εφαλτήριο για να αποκτήσει η Mardini παγκόσμια φήμη. Η ιστορία της θα γίνει ταινία από χολιγουντιανούς παραγωγούς και βιβλίο, με το οποίο η κολυμβήτρια ελπίζει να εμπνεύσει τον κόσμο και να σπάσει τα στερεότυπα σχετικά με τους πρόσφυγες.

«Ήταν το μεγαλύτερο αθλητικό γεγονός στον κόσμο. Ήταν τρελό, απίστευτο», είπε η 20χρονη σε συνέντευξή της στο Reuters από το Βερολίνο, το οποίο έχει γίνει το καινούργιο της σπίτι, αναφορικά με τη συμμετοχή της στους Ολυμπιακούς.

«Όταν ήμουν στον βατήρα, απλά έβλεπα τα φώτα και άκουγα τις φωνές των θεατών. Ζητωκραύγαζαν όλοι. Δεν ένιωθα τα πόδια μου πιά», εξιστόρησε η Mardini.

Όταν της προτάθηκε να συμμετάσχει στην ομάδα των προσφύγων που θα αγωνιζόταν στους Ολυμπιακούς, σκέφτηκε να πει όχι, φοβούμενη την αντίδραση του κόσμου. Πίστευε ότι θα τη λυπούνται.

Η συμμετοχή όμως, μαζί με ακόμη εννέα πρόσφυγες στους Αγώνες, υπό την σημαία της Ολυμπιακής Επιτροπής, άλλαξε την άποψή της. Ένιωσε περήφανη.

«Πρόσφυγας… νιώθεις ντροπή όταν ακούς αυτή τη λέξη», δήλωσε η 20χρονη. «Όταν πήγα (στο Ρίο) άλλαξα εντελώς άποψη. Πλέον είμαι περήφανη που είμαι πρόσφυγας».

Έκτοτε η Mardini, η οποία είναι το νεότερο άτομο που έλαβε ποτέ την ιδιότητα του πρεσβευτή καλής θέλησης του ΟΗΕ για το προσφυγικό, έχει μιλήσει σε σειρά παγκόσμιων συνόδων και έχει επισκεφτεί προσφυγικούς καταυλισμούς στην Ιταλία.

Βόμβες στην πισίνα

Η Mardini, που αγωνίζεται στα 100 μέτρα ελεύθερο και τα 100 πεταλούδα, έχει θέσει υψηλούς στόχους για τους Ολυμπιακούς του Τόκιο το 2020.

Στη Γερμανία, όπου ζει με τους γονείς και την αδελφή της, προπονείται 30 ώρες την εβδομάδα. Η νέα της ζωή είναι πολύ διαφορετική απ’ αυτή στη Συρία, όπου ακόμη και κατά τη διάρκεια των προπονήσεων της δεν μπορούσε να αποφύγει τη μανία του πολέμου.

«Μερικές φορές κολυμπούσες και έπεφτε μία βόμβα μέσα στην πισίνα, έτσι έπρεπε να τρέξεις και να κρυφτείς. Δεν έγινε μόνο μία, έγινε τρεις-τέσσερις φορές. Ήταν φρικιαστικό».

Η 20χρονη ήταν δεινή κολυμβήτρια από τα παιδικά της χρόνια, αλλά το όνειρο της να γίνει επαγγελματίας έσβησε απότομα όταν ξεκίνησε ο πόλεμος στη Συρία το 2011.

REUTERS/Fabrizio Bensch

Εγκατέλειψε το σπίτι της στην Δαμασκό το 2015 και πήγε στην Τουρκία μαζί με την μεγαλύτερη αδελφή της, Sara.

Ένα απόγευμα, οι δυό τους μπήκαν σε ένα πλοιάριο στις τουρκικές ακτές, μαζί με άλλα 20 άτομα- αριθμός τριπλάσιος απ’ ότι άντεχε το σκάφος. Ξεκίνησαν το ταξίδι για την Ελλάδα, όταν το σκάφος άρχισε να βυθίζεται.

Μη έχοντας άλλη επιλογή, η Mardini, η αδελφή της, επίσης κολυμβήτρια, και ακόμη δύο πρόσφυγες πήδηξαν στη θάλασσα και τράβηξαν το μικρό πλοίο για περισσότερες από τρεις ώρες μέχρι να φτάσουν στις ελληνικές ακτές.

«Προσπαθούσα να είμαι αισιόδοξη και προσευχόμουν για όλους. Ήταν πολύ δύσκολο», θυμήθηκε η Mardini. «Εγώ και η αδελφή μου σκεφτήκαμε το ίδιο πράγμα: είμαστε και οι δύο κολυμβήτριες και θα ήταν κρίμα να πεθαίναμε εκεί».

Μετά την έλευσή τους στην Ελλάδα η νεαρή και η αδελφή της μετέβησαν στο Βερολίνο, μαζί με περισσότερο από ένα εκατομμύριο πρόσφυγες που έφτασαν στην Ευρώπη το 2015.

REUTERS/Fabrizio Bensch

Οι μνήμες απ’ αυτό το ταξίδι θα τη συντροφεύουν για πάντα, είπε. «Ήταν σαν να κουβαλάς στην πλάτη σου μία τεράστια τσάντα με πέτρες. Αλλά, δεν μπορείς να τις ξεφορτωθείς γιατί σε έκαναν αυτό που είσαι σήμερα».

Η Mardini ελπίζει το βιβλίο της, «Butterfly», το οποίο θα εκδοθεί τον Μάιο θα εμπνεύσει τον κόσμο. «Πολλοί θεωρούν πως οι πρόσφυγες είναι φτωχοί ή ότι ήθελαν τα έρθουν στην Ευρώπη. Αλλά, αυτοί οι άνθρωποι έφυγαν από τη χώρα τους λόγω της βίας», είπε και κατέληξε: «Θέλω να αλλάξω τη γνώμη του κόσμου για το τι είναι ένας πρόσφυγας. Θα συνεχίζω να στηρίζω και να μάχομαι για τους πρόσφυγες».