Τζο Κένεντι ΙΙΙ: Η νέα «ελπίδα» των Δημοκρατικών συνεχίζει την πολιτική δυναστεία
Ένα από τα πρόσωπα που ξεχώρισαν τις τελευταίες ημέρες είναι ο 37χρονος Τζόζεφ Π. Κένεντι ΙΙΙ. Θεωρείται ένα σχετικά άγνωστο μέλος του αμερικανικού Κογκρέσου, ένας χαμηλού προφίλ άνθρωπος. Μία ματιά στην φυσιογνωμία του όμως φέρνει αναπόφευκτα στον νου τα μέλη της πολιτικής δυναστείας που σημάδεψαν την ιστορία των ΗΠΑ: τον παππού του, τον δολοφονημένο υπουργό Δικαιοσύνης Ρόμπερτ Φ. Κένεντι και τους θείους του, τον δολοφονημένο πρόεδρο Τζον Φ. Κένεντι και τον γερουσιαστή Έντουαρντ Μ. Κένεντι.
Ψηλός, κοκκινομάλης με γαλάζια μάτια και το χαρακτηριστικό τετράγωνο σαγόνι των διάσημων προγόνων του, πατέρας δύο παιδιών, εξελέγη το 2012 στη Βουλή των Αντιπροσώπων για να εκπροσωπήσει την Μασαχουσέτη, προπύργιο της δυναστείας των Κένεντι, και έκτοτε επανεξελέγη δύο φορές. Σπούδασε στα πανεπιστήμια Stanford και Harvard και πριν από την είσοδό του στο Κογκρέσο υπηρέτησε ως βοηθός εισαγγελέα στη Μασαχουσέτη.
Υπηρέτησε επίσης στο Peace Corps στη Δομινικανή Δημοκρατία και έχει δηλώσει ότι οι εμπειρίες του από αυτήν τη θητεία τον συνοδεύουν μέχρι σήμερα: «Για μένα, αυτό είναι η σημασία του Peace Corps, τα αποτελέσματα που απλές ενέργειες μπορούν να έχουν πέρα από τα σύνορα, τις γενιές και τον χρόνο. Είναι ένα μάθημα που με συνοδεύει κάθε μέρα».
Προοδευτικός, θερμός υποστηρικτής των ατομικών δικαιωμάτων και της οικουμενικής ασφάλισης υγείας, ήρθε στο προσκήνιο όταν ανέλαβε να καταγγείλει με μεγάλη δριμύτητα το ρεπουμπλικανικό σχέδιο για την υγειονομική ασφάλιση που θα αντικαθιστούσε το Obamacare. Από τη θέση του στην Επιτροπή Ενέργειας και Εμπορίου προωθεί νομοθεσία για να δοθεί ώθηση στη βιομηχανία. Είναι υπέρμαχος των δικαιωμάτων της κοινότητας των ΛΟΑΘ και μίας συνολικής μεταρρύθμισης της μεταναστευτικής πολιτικής.
Επελέγη από το Δημοκρατικό Κόμμα για να δώσει την επίσημη απάντηση στον Ντόναλντ Τραμπ, σε έναν ρόλο τιμητικό, αλλά και άχαρο: να απευθύνει μία ομιλία λίγων λεπτών ως απάντηση στην μακρόσυρτη πανηγυρική ομιλία του αμερικανού προέδρου ενώπιον των δύο σωμάτων του Κογκρέσου. Και το έκανε, όρθιος μπροστά σε μία παλιά Ford Mustang, σύμβολο της παλιάς βιομηχανικής οικονομίας, επιστρατεύοντας τη ρητορική δεινότητα της οικογένειάς του από τους χώρους του τεχνικού λυκείου Diman στο Φολ Ρίβερ της Μασαχουσέτης, μίας πόλης που κτίσθηκε από μετανάστες και υπήρξε κέντρο της υφαντουργίας στις ΗΠΑ, πριν περιέλθει μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο σε μαρασμό, από τον οποίο ποτέ δεν ανέκαμψε. Και έτεινε το χέρι στους ψηφοφόρους του κέντρου, αλλά και τους απογοητευμένους του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος.
Όταν ερωτήθηκε από το Politico εάν έχει σχέδια για να θέσει υποψηφιότητα για υψηλότερο πόστο, εκείνος απάντησε: «Κάπου στη διαδρομή, εάν ανοίξει μία θέση στη Γερουσία, ναι, είναι κάτι που βεβαίως θα εξετάσω. Αλλά θα πρέπει να έρθει την κατάλληλη στιγμή για εμένα και την οικογένειά μου».
Ο Τζο Κένεντι έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν πρόκειται να θέσει υποψηφιότητα για να πάρει τη θέση κάποιου από τους γερουσιαστές της Μασαχουσέτης, εάν δεν κενωθεί η έδρα. Σύμφωνα με το Politico, ο Κένεντι έχει ειδική σχέση με μία από τους γερουσιαστές της πολιτείας του: γνώρισε τη γυναίκα του στο μάθημα της γερουσιαστή Ελίζαμπεθ Γουόρεν στο Harvard...
«Ουάου! Αυτός εδώ ο Κένεντι θα μπορούσε να γίνει πρόεδρος», αναφώνησε ο Χάουαρντ Ντιν, εκ των πρυτάνεων του Δημοκρατικού Κόμματος, παρακολουθώντας τον να παίρνει τον λόγο μετά τις ρατσιστικές συγκρούσεις στο Σάρλοτσβιλ ή για να υπερασπισθεί το δικαίωμα όλων στην ιατρική περίθαλψη.
Ο Τζο Κένεντι τελείωσε την ομιλία του εκφράζοντας την πεποίθηση ότι στο τέλος η ποιότητα των ανθρώπων - των εργατών, των γονέων, του προσωπικού των υπηρεσιών Πρώτων Βοηθειών, όσων υπηρετούν τη θητεία τους, εκείνων που λένε «Me Too» και όσων λένε «black lives matter - θα υπερισχύσει» αυτού που επέμεινε να μην κατονομάσει.
«Κυρίες και κύριοι, να έχετε πίστη. Η Ένωσή μας είναι ελπιδοφόρα, ανθεκτική, μακρόπνοη»...
Σε συνέντευξη που έδωσε μετά από εκείνο το βράδυ, ο Τζο Κένεντι σημείωσε ότι παρά το γεγονός ότι οι πρόγονοί του «ήταν πολύ καλοί ρήτορες», εκείνος προσέγγισε το γεγονός με έναν μετριοπαθή στόχο. «Έβαλα τον πήχη στο να μην καταστρέψω την πολιτική μου καριέρα», είπε γελώντας. Και το κατάφερε.