Πάπας Φραγκίσκος, ο «αιρετικός»: Ο αθέατος πόλεμος του Βατικανού

Από τη στιγμή που ο Καρδινάλιος του Μπουένος Άιρες, Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο έγινε Πάπας, το 2013, η αύρα του μάγεψε τον πλανήτη: Ήταν ο Πάπας που οδηγούσε Fiat, μετέφερε ο ίδιος τις αποσκευές του και πλήρωνε μόνος τα δωμάτια των ξενοδοχείων, έβγαζε σέλφι με τους θαυμαστές του . Ήταν ο Πάπας που όταν ρωτήθηκε για τους ομοφυλόφιλους είπε «ποιος είμαι εγώ να κρίνω», που έσκυψε και έπλυνε τα πόδια μουσουλμάνων, γυναικών προσφύγων. Ήταν ο Πάπας που αποκήρυσσε τον καπιταλισμό, αντιτίθετο στη θανατική ποινή, μιλούσε απερίφραστα για τους κινδύνους της κλιματικής αλλαγής. Ήταν ο (πρώτος) Πάπας που πήρε το όνομά του από τον Άγιο των φτωχών, τον Φραγκίσκο της Ασίζης – κίνηση έντονου συμβολισμού για τις προτεραιότητες και προθέσεις τού ποιμαντικού του έργου.

Από την αρχή, ο Πάπας Φραγκίσκος προέβαλε ως «μεταρρυθμιστής», ως άλλος ένας Ποντίφικας που θα επεδίωκε την ανανέωση της Εκκλησίας. Πώς; Μεταρρυθμίζοντας τη Ρωμαϊκή Κουρία – όπως αποκαλείται η αρτηριοσκληρωτική γραφειοκρατία του Βατικανού. Πολλοί είχαν εξαγγείλει την πρόθεσή τους να αμφισβητήσουν τις παρωχημένες θεωρίες αιώνων, αν όχι χιλιετιών και να αλλάξουν τον θεολογικό και πολιτικό προσανατολισμό του Καθολικισμού. Είτε δε θέλησαν αρκετά, είτε δεν πρόλαβαν. Ο Πάπας Φραγκίσκος έκανε το τολμηρό αυτό βήμα.

Στην αρχή, θεωρούμενος «ορθόδοξος» σε σεξουαλικά θέματα και προοδευτικός στα κοινωνικά, συγκέντρωσε ευρεία στήριξη τόσο από τους προοδευτικούς όσο και από τους συντηρητικούς του Βατικανού. Σήμερα, τέσσερα χρόνια μετά, αν και κοσμαγάπητος στους λαούς του κόσμου, είναι απεχθής σε πολλούς. Όχι άθεους ή προτεστάντες ή μουσουλμάνους αλλά στον ίδιο τον ανώτατο κλήρο της Καθολικής Εκκλησίας.

Το 2017, αυτό που διαφάνηκε πως επιδιώκουν οι εχθροί του, είναι να τον κατηγορήσουν επισήμως για αίρεση, κάτι που θα τον «εκθρονίσει», πριν από το θάνατο, από την ηγεσία της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας.

Το να κατηγορηθεί ένας Πάπας ως αιρετικός δεν είναι απλώς το ύστατο επιχείρημα, είναι η «πυρηνική βόμβα», σε όρους πολέμου, που θα κρίνει την έκβαση του πολέμου. Σύμφωνα με το δόγμα του Παπικού Αλάθητου, ένας Ποντίφικας δεν μπορεί να σφάλλει όταν μιλά για τους ακρογωνιαίους λίθους του Καθολικισμού. Αν σφάλλει, δεν μπορεί να είναι Πάπας. Ως εκ τούτου, ο Πάπας Φραγκίσκος, απορρίπτοντας τις «θέσφατες» αλήθειες της καθολικής πίστης, αμφισβητεί το αλάθητο των προκατόχων του.

Τον περασμένο Σεπτέμβρη εξήντα ένας κληρικοί, καθηγητές και ερευνητές, με επιστολή τους κατηγορούσαν τον πάπα Φραγκίσκο για «επτά αιρέσεις», βασιζόμενοι στο κείμενό του Amoris Laetitia (Η Χαρά της Αγάπης), όπου ο 81χρονος προκαθήμενος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας υιοθετούσε μία πιο ανοιχτή στάση απέναντι στους διαζευγμένους και τους ομοφυλόφιλους. «Οι απόψεις του Πάπα πάνω στο διαζύγιο και την ομοφυλοφιλία, επέτρεψε στον καπνό του Σατανά να εισχωρήσει στην εκκλησία», δήλωσε εύγλωττα αρχιεπίσκοπος από το Καζακστάν.

Εκείνος, αν και είχε λάβει την επιστολή αρχές Αυγούστου, δεν έδωσε ιδιαίτερη βάση. Πριν από μερικές μέρες, κατακεραύνωσε όσους από τον καθολικό κλήρο «προδίδουν την εμπιστοσύνη της Εκκλησίας και παρουσιάζονται ως θύματα μαρτυρίου», διαμηνύοντας έτσι πως συνεχίζει το έργο του κόντρα στον «πόλεμο».

Έχοντας ήδη περάσει το κατώφλι των 80 και ζώντας με έναν πνεύμονα, οι εχθροί του ίσως προσεύχονται για το φυσικό του τέλος. Αυτό που κανείς δεν τους διασφαλίζει, όμως, είναι τι θα κάνει ο διάδοχός του. Υπάρχει, άλλωστε, πάντα το ρίσκο μίας ακόμη πιο... γενναίας επιλογής...