Ο Σόιμπλε δεν είναι... Ιφιγένεια για να θυσιαστεί-Τα σχέδια των Γερμανών για Ευρώπη-Αθήνα

Ένας Μακρόν που κατρακυλά, ως προς την αποδοχή του, στη Γαλλία και μια (εκλογικά) αποδυναμωμένη Μέρκελ προσπαθούν να δείξουν προς μια νέα κατάσταση πραγμάτων στην Ευρώπη, να εκφράσουν, στις συνθήκες του 21ου αιώνα, την αστική τάξη των χωρών τους. Η προσέγγιση στο προσφυγικό, ο κοινός ευρωπαϊκός προϋπολογισμός, όπως και ο κοινός υπουργός Οικονομικών για την Ευρωζώνη είναι κινήσεις προετοιμασίας για μια άλλη Ευρώπη, η οποία ουδεμία σχέση θα έχει με αυτήν της κοινωνικής συνοχής και αλληλεγγύης. Το "ευρωπαϊκό όραμα" του Γάλλου προέδρου, Εμμ. Μακρόν, για "αναμόρφωση της γηραιάς ηπείρου", έγινε δεκτό με επιφυλάξεις από τους Γερμανούς –όχι επί της ουσίας, όμως, αλλά γιατί "θα πρέπει να συζητήσουμε τις λεπτομέρειες", όπως δήλωσε χαρακτηριστικά η Γερμανίδα Καγκελάριος.

Η μετακίνηση του Β. Σόιμπλε (ο δημοφιλέστερος πολιτικός στη Γερμανία, αυτή τη στιγμή) στην προεδρία της Bundestag, πέρα από το γεγονός ότι συνιστά θεσμική αναβάθμισή του (δεύτερος τη τάξει θεσμικός παράγοντας μετά τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας) αποτελεί εχέγγυο για την εύρυθμη λειτουργία του γερμανικού Κοινοβουλίου –θα ψηφίζει, με απλά λόγια, ό,τι απαιτείται για τη νέα πορεία της Ευρώπης. Ταυτόχρονα, πάντως, εκτός από πολιτική αναβάθμισή του, η (μετα)κίνηση αυτή δημιουργεί και ερωτηματικά για τις τυχόν αλλαγές που ενδεχομένως επέλθουν στην οικονομική πολιτική που ακολουθεί η Γερμανία τα τελευταία χρόνια. Αναπόφευκτα τίθεται και το ερώτημα της "επόμενης μέρας", όχι τόσο για τη Γερμανία αλλά για τις αλλαγές που κυοφορούνται ως προς την πορεία της Ευρώπης. Και με το δεδομένο ότι το προφίλ του Β. Σόιμπλε δεν συνάδει με την... Ιφιγένεια η μόνη λογική εξήγηση είναι ότι δεν θυσιάστηκε για να διευκολύνει τον σχηματισμό της κυβέρνησης "Τζαμάικα" (CDU/CSU + FDP + Πράσινοι) αλλά ότι στα "νέα σχέδια" της Ευρώπης θα έχει βαρύνοντα ρόλο. Πιθανόν ο ρόλος του αυτός να είναι η επιβολή στο σκηνικό αβεβαιότητας, εκπλήξεων και ανατροπών που φοβάται το πολιτικό σύστημα της Γερμανίας –της κ. Μέρκελ συμπεριλαμβανομένης. Ο Β. Σόιμπλε, πάντως, δεν αναμένεται να αφήσει στην τύχη της τη θέση του υπουργού Οικονομικών. Η φημολογία ότι στη θέση του θα τοποθετηθεί είτε ο πρόεδρος του FDP, Κρίστιαν Λίντνερ, είτε ο αντιπρόεδρος του ιδίου κόμματος, Βόλφγκανγκ Κουμπίκι, ενισχύει την άποψη ότι δεν θα αλλάξει στο παραμικρό η πολιτική της Γερμανίας –το FDP, όπως και οι ηγέτες του, είναι πιστό στην πολιτική του Β. Σόιμπλε.

Και η Αθήνα; Τι μπορεί να ελπίζει από αυτές τις αλλαγές; Για την ώρα το Μαξίμου, αλλά και υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι της κυβέρνησης, παρακολουθούν προσεκτικά τις κινήσεις χωρίς να εκτίθενται σε δηλώσεις. Η είδηση ότι υπηρεσιακός υπουργός Οικονομικών θα τοποθετηθεί ο Πέτερ Aλτμάιερ, έως τώρα προσωπάρχης και δεξί χέρι της Α. Μέρκελ, έδωσε ανάσες ελπίδας στο Μαξίμου. Κι αυτό γιατί η νέα κυβέρνηση δεν αναμένεται να σχηματιστεί πριν από τον νέο χρόνο·-θα οριστικοποιηθεί, πιθανόν, τον Ιανουάριο του 2018. Ουσιαστικά, δηλαδή, ο "άνθρωπος" της Α. Μέρκελ θα είναι αυτός που θα κλείσει την τρίτη αξιολόγηση. Γι’ αυτό και η εντολή του Μαξίμου είναι "τρεχάτε ποδαράκια μου"... Τρεχάτε, προκειμένου να προλάβουν τις αλλαγές προσώπων με τη νέα κυβέρνηση της Γερμανίας που προβλέπονται δυσοίωνες για την Ελλάδα.