Γερμανικός Τύπος: Το δύσκολο φθινόπωρο του Τσίπρα και ο προκλητικός Σόιμπλε

Όπως αναφέρει ο αρθρογράφος: «Ο Αλέξης Τσίπρας έχει ένα στόχο: Σε ένα χρόνο, τον Αύγουστο του 2018, η Ελλάδα να σταθεί και πάλι στα πόδια της και να μπορεί να αναχρηματοδοτηθεί από τις αγορές , έπειτα από οκτώ χρόνια εξάρτησης από τους διεθνείς δανειστές. Έτσι ο Τσίπρας θα μπορούσε επιτέλους να εκπληρώσει αυτό που υποσχέθηκε ήδη για το 2015: να βγάλει τη χώρα από την κρίση».

Σε άλλο άρθρο της η ίδια εφημερίδα υπό τον τίτλο «Ένα ταμείο για δύσκολους καιρούς» αναφέρεται στα σχέδια του γερμανού υπουργού Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε για τη μετατροπή του ESM σε ένα Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο (ΕΝΤ).

Η εφημερίδα σημειώνει πως, «ο Σόιμπλε είναι γνωστός για το καυστικό του χιούμορ. Κάποια μέρα θα του στήσουν μνημείο στην Ελλάδα, σε ένδειξη ευγνωμοσύνης για το ότι ανάγκασε τη χώρα να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις, φέρεται να είπε την περασμένη εβδομάδα σε προεκλογική συγκέντρωση. Ο χριστιανοδημοκράτης πολιτικός είναι πεπεισμένος ότι χωρίς μεταρρυθμίσεις η Ελλάδα δεν θα πετύχει ποτέ».

Σύμφωνα με την Handelsblatt, «η διάσωση της Ελλάδας απασχολεί τον Σόιμπλε πάνω από επτά χρόνια ενώ η χώρα της κρίσης αποτελεί θέμα και σε αυτόν τον προεκλογικό αγώνα.

Σε περίπτωση που η Αθήνα χρειαστεί το 2018 εκ νέου βοήθεια, τότε ο Σόιμπλε προτίθεται να θέσει το τέταρτο πρόγραμμα διάσωσης σε μια νέα βάση. Μετά τη διαμάχη των τελευταίων χρόνων με το ΔΝΤ για τη συμμετοχή του στη διάσωση της Αθήνας, ο γερμανός υπουργός Οικονομικών θέλει να κρατήσει το ΔΝΤ μελλοντικά εκτός Ευρώπης και αντ΄ αυτού να μετατρέψει τον ευρωπαϊκό μηχανισμό διάσωσης ESM σε ένα Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο.

Η ιδέα αυτή απασχολεί τον Σόιμπλε εδώ και καιρό και την προωθεί. Ο ίδιος σε συνέντευξή του στη Stuttgarter Zeitung εξειδίκευσε τα σχέδιά του αυτά: ο ESM θα πρέπει να παίξει μεγαλύτερο ρόλο στην πρόληψη κρίσεων στην Ευρωζώνη.

Συνέχισε λέγοντας πως «αυτό δεν ισχύει μόνον όταν μια χώρα δυσκολεύεται να αντεπεξέλθει στις οικονομικές της υποχρεώσεις, αλλά επίσης όταν μια τραπεζική κρίση ή μια τεράστια φυσική καταστροφή οδηγούν μια χώρα στα όριά της».

Ωστόσο, με αυτές του τις δηλώσεις ο γερμανός υπουργός Οικονομικών προκάλεσε αρκετή ανησυχία. Οι «φυσικές καταστροφές» είναι ένας ευρύς όρος. Θα μπορούσε δηλαδή η Ιταλία με κάθε σεισμό να ζητά χρήματα από το ευρωπαϊκό νομισματικό ταμείο;», διερωτάται ο αρθρογράφος.

Η εφημερίδα αναφέρεται ακόμη και σε δημοσίευμα της Bild που υποστήριξε ότι ο Β. Σόιμπλε προετοιμάζει οικονομική βοήθεια για τις χώρες της νοτίου Ευρώπης από την πίσω πόρτα, πληροφορίες, τις οποίες διέψευσε όμως στο μεταξύ εκπρόσωπός του.

Τα σχέδιά του, σύμφωνα με την Handelsblatt, δείχνουν περισσότερο προς την αντίθετη κατεύθυνση. «Ο Σόιμπλε ελπίζει ότι ένα ισχυρό ΕΝΤ θα παρακολουθεί πιο ανεξάρτητα και συνεπώς πιο αυστηρά τους προϋπολογισμούς των χωρών της ΕΕ απ' ό,τι η πολιτικοποιημένη κατά τον ίδιο Κομισιόν στις Βρυξέλλες. Ο Σόιμπλε εξετάζει επίσης το ενδεχόμενο να θεμελιώσει με την αναδιοργάνωση του ESM και έναν μηχανισμό για χρεοκοπίες κρατών στην ΕΕ».

Σύμφωνα με το άρθρο, «ο Σόιμπλε ερωτεύτηκε την ιδέα όχι μόνον γι' αυτό το λόγο. Η δημιουργία του ΕΝΤ θα ήταν δυνατή χωρίς μεγάλες αλλαγές των συνθηκών, για τις οποίες δεν υπάρχουν πλειοψηφίες στην παρούσα φάση. Εντούτοις μια τέτοια απόφαση θα έστελνε το μήνυμα ότι η εμβάθυνση της νομισματικής ένωσης προχωρά.

Ειδικά ο οπαδός της Ευρώπης Εμανουέλ Μακρόν αναμένεται να πιέσει μετά τις γερμανικές εκλογές προκειμένου να γίνουν περαιτέρω βήματα εμβάθυνσης. Το Ταμείο είναι μια από τις ελάχιστες προτάσεις που βρίσκουν τη σύμφωνη γνώμη τόσο του γάλλου προέδρου όσο και της γερμανίδας καγκελαρίου Μέρκελ.

Προς το παρόν όμως πολλά ερωτήματα παραμένουν ανοιχτά ενώ ο καθένας αντιλαμβάνεται την ιδέα διαφορετικά. Την ώρα που οι Γερμανοί βλέπουν στο ΕΝΤ την ευκαιρία να ενισχύσουν τους κανόνες για το χρέος, οι χώρες της νοτίου Ευρώπης ευελπιστούν να αποκτήσουν μέσω του Ταμείου ευκολότερη πρόσβαση σε φρέσκο χρήμα.

Σύμφωνα με ανακοίνωση του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών «Σίγουρα ο ESM δεν θα αναδιοργανωθεί έτσι ώστε να εγκρίνονται με το παραμικρό χρήματα του ΕΝΤ για μια χώρα', και συνεχίζει λέγοντας πως«(...) Έχουμε πάντα στο μυαλό μας να μην οδηγηθούμε σε μια κοινοτικοποίηση ρίσκων. Βέβαια κάποτε όλοι πίστευαν ότι και το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης θα οδηγούσε στην οικονομική πειθαρχία στην Ευρώπη. Επί χρόνια οι Νοτιοευρωπαίοι προσάρμοζαν το σύμφωνο, καταφέρνοντας να εξαιρούν συνεχώς δαπάνες από τα ελλείμματά τους. Στο Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο ο κίνδυνος θα ήταν να εφευρίσκουν οι χώρες κάθε τόσο νέους δημιουργικούς τρόπους για να αποσπούν χρήματα».

Ο γερμανικός τύπος ωστόσο δεν παραλείπει να σχολιάσει την ελληνική λοταρία κατά της φοροδιαφυγής.

Ειδικότερα, η είδηση πως στη χώρα μας θα γίνεται λοταρία ως επιβράβευση για εκείνους που πραγματοποιούν τις συναλλαγές τους με κάρτα, σχολιάζεται από τον γερμανικό τύπο.

Το περιοδικό Spiegel γράφει σε άρθρο του πως «Με λοταρία θέλει να επιβραβεύσει η Ελλάδα αυτούς που πληρώνουν με κάρτα» και αναφέρει αναλυτικά ότι «Εδώ και καιρό η ελληνική κυβέρνηση ψάχνει τρόπους για να πατάξει τη διαδεδομένη φοροδιαφυγή. Το 2015 ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης ήθελε να εκπαιδεύσει απλούς πολίτες σε εφοριακούς ελεγκτές, οι οποίοι θα έβγαιναν στο κυνήγι των φοροφυγάδων με κρυφές κάμερες και μικρόφωνα.Η πρόταση της λοταρίας είναι σίγουρα πιο κατάλληλη».

Πάντως το περιοδικό ασκεί κριτική στο σχέδιο της ελληνικής κυβέρνησης: «Το σχέδιο αυτό όμως ενδέχεται να ευνοήσει τους ούτως ή άλλως προνομιούχους πλούσιους της Ελλάδας. Σύμφωνα με δημοσιεύματα ο αριθμός των λαχείων θα εξαρτάται από το ποσό που θα έχει δαπανηθεί. Επομένως πολίτες με μεγάλο βαλάντιο θα έχουν σαφώς μεγαλύτερες πιθανότητες να κερδίσουν απ' ό,τι απλοί καταναλωτές. Σημειώνεται πάντως ότι η απάτη με τον ΦΠΑ παρατηρείται ιδιαίτερα σε μικρά ποσά σε καταστήματα και εστιατόρια».

Αντίθετα το περιοδικό Focus βλέπει την εν λόγω κίνηση μάλλον με θετικό μάτι αφού το σχετικό άρθρο του φέρει τον τίτλο: «Η Ελλάδα καταπολεμά με ένα απλό τρόπο τη φοροδιαφυγή». Συγκεκριμένα επισημαίνει: «Όπως έγινε γνωστό πριν από μερικές εβδομάδες, 3,8 εκ. έλληνες πολίτες και επιχειρήσεις χρωστούν στο κράτος συνολικά 95 δις €. Για να εισπράξει το κράτος τουλάχιστον ένα μέρος των χρεών, προσπαθεί να κινητοποιήσει τον εφοριακό έλεγχο και να δελεάσει τους ανθρώπους με διάφορα μέσα μεταξύ άλλων και με τη φορολοταρία».