Το Μαξίμου περιμένει ένα θαύμα

Κύριο μέλημα των στελεχών κυβέρνησης και ΣΥΡΙΖΑ είναι η διαχείριση της νέας πραγματικότητας όπως αυτή διαμορφώνεται χωρίς, πλέον, να υπάρχει το βασικό αφήγημα της κυβέρνησης: ρύθμιση χρέους, ποσοτική χαλάρωση, έξοδος στις αγορές -έστω και δοκιμαστικά.

Το ΔΝΤ, μέσω της Κρ. Λαγκάρντ, δηλώνει πρόθυμο να συμμετάσχει στο ελληνικό πρόγραμμα, μη καθορίζοντας, όμως, το πότε: "αν στους πιστωτές [...] πάρει περισσότερο χρόνο μέχρι να καταλήξουν, μπορούμε να το αναγνωρίσουμε και να τους δώσουμε λίγο περισσότερο χρόνο", η δήλωσή της που επιβεβαίωσε τους φόβους αξιωματούχων της κυβέρνησης. Ουσιαστικά πετά τη μπάλα για μετά τις γερμανικές εκλογές ταυτιζόμενη πλήρως με τις επιδιώξεις των Μέρκελ - Σόιμπλε.

Νωρίτερα, σε συνέντευξή του στην ισπανική εφημερίδα Expansion, ο επικεφαλής οικονομολόγος του ESM, Ρολφ Στράους, διευκρίνιζε ότι οποιαδήποτε απόφαση για νέα μέτρα για το χρέος θα ληφθούν μετά την επιτυχή ολοκλήρωση του προγράμματος, τον Αύγουστο του 2018. Ουσιαστικά, θα πρόκειται για επέκταση των ωριμάνσεων των δανείων, αναβολή πληρωμής των τόκων και μια σειρά παρεμβάσεων που θα περιορίσουν τις ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες στο 20,9% του ΑΕΠ το 2060.

Δεν υπάρχει νέο αφήγημα

Η κυβέρνηση δείχνει να έχει συνειδητοποιήσει ότι χρειάζεται νέο αφήγημα. Το πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει και ούτε θα υπάρξει σύντομα. Ωστόσο, το καλοκαίρι της δίνει ανάσα ζωής λόγω των εποχικών προσλήψεων στον τουρισμό. Η "μονοκαλλιέργεια" (μόνο τουρισμός), βέβαια, δεν αποτελεί "ανάπτυξη", δεν δίνει ουσιαστικό αφήγημα καθώς το φθινόπωρο, μαζί με τις βροχές, επανέρχονται και τα προβλήματα, η αβεβαιότητα. Η κυβέρνηση πρέπει μέσα σ' αυτό το διάστημα να δημιουργήσει ένα νέο αφήγημα -δύσκολα.

Δεν είναι εύκολο για το Μαξίμου να επαναπροσδιορίσει τη θέση του, γι' αυτό και ελπίζει σε κάποιο θαύμα ως προς την οικονομία -κάτι σαν τον λόγο του θεού στον παράλυτο: "άρον τον κράββατόν σου και περιπάτει". Το θαύμα θα ήταν το QE που θα έδινε τα απαραίτητα βήματα στην οικονομία.

Το επόμενο διάστημα η κυβέρνηση θα επιχειρήσει:

Πρώτον, ένταξη στο QE. Επειδή, όμως, αυτό φαντάζει αδύνατον, εναλλακτική διέξοδος είναι οι θετικές δηλώσεις ως προς την οικονομία. Στο Μαξίμου ελπίζουν ότι θα αυτές θα κρατήσουν ζωντανή την οικονομία ως τον Οκτώβριο που τα κυβερνητικά στελέχη εκτιμούν ότι θα ανακοινωθούν -και επίσημα- τα μέτρα για τη ρύθμιση του χρέους.

Δεύτερον, να δημιουργήσει ένα νέο αφήγημα που θα αφορά την κοινωνία, τη ζωή των πολιτών -γι' αυτό και οι επισκέψεις στα υπουργεία. Αν, όμως, αυτές οι επισκέψεις δεν συνοδεύονται και από πρακτικά μέτρα για τους πολίτες δεν θα αποτελέσουν κανένα πολιτικό ανάχωμα.

Με δυο λόγια: στην κυβέρνηση ακόμα υπάρχει ελπίδα, προσμονή, για βοήθεια από το Eurogroup, μέσω του QE. Αν δεν υπάρξει, όμως, κάτι πολύ πιθανό, πρέπει να αναζητηθούν στηρίγματα στο εσωτερικό, εκ των ενόντων. Και οι επισκέψεις στα υπουργεία δεν λύνουν το πρόβλημα...