Χωρίς plan B η κυβέρνηση απέναντι στους δανειστές

Κόπωση σήμερα δεν υπάρχει, η κυβέρνηση ψηφίζει ότι ζητούν οι δανειστές, ωστόσο οι θεσμοί αντιμετωπίζουν την Ελλάδα ως πεδίο άσκησης της εσωτερικής πολιτικής τους θεωρεί το ίδιο κορυφαίο στέλεχος. Από τις εκλογές στην Αυστρία και την Ολλανδία, σε Γαλλία και τώρα, το νέο "ορόσημο", είναι το τέλος Σεπτεμβρίου, όπου διεξάγονται και οι γερμανικές εκλογές.

Τα δεδομένα ήταν και είναι γνωστά στην κυβέρνηση:

- Το ΔΝΤ είχε συμφωνήσει (καλοκαίρι 2015) ότι θα έβαζε 16 δισ. ευρώ, στο τρίτο μνημόνιο, αν το χρέος της Ελλάδας γινόταν βιώσιμο. Μέχρι στιγμής δεν έχει δώσει ούτε ευρώ!

- Η Κριστίν Λαγκάρντ δεν θεωρεί το χρέος βιώσιμο και ζητά "κούρεμα", ρύθμιση, κ.λπ. με την Γερμανία να διαφωνεί και να επιδιώκει η ρύθμιση να γίνει με το τέλος του προγράμματος και, σε κάθε περίπτωση, μετά τις γερμανικές εκλογές.

- Η Άνγκελα Μέρκελ φαίνεται να στηρίζει τον Αλέξη Τσίπρα, ωστόσο λίγο πριν τις γερμανικές εκλογές δεν πρέπει να είναι διατεθειμένη και τόσο να συγκρουστεί με τον υπουργό Οικονομικών της, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.

- Η Αθήνα, ανεξάρτητα από τη ρύθμιση ή όχι του χρέους, επιδιώκει να σταματήσει η αβεβαιότητα των επενδυτών -εάν και όσων υπάρχουν- ως προς την πορεία της χώρας, και, σιγά - σιγά, να μπορέσει να βγει στις αγορές -με ή χωρίς QE.

- Η Γαλλία, σ' αυτή τη φάση, εμφανίζεται σύμμαχος της Ελλάδας, ως προς το θέμα του χρέους. Πόσο, όμως, είναι διατεθειμένος ο Εμανουέλ Μακρόν να συγκρουστεί με την Γερμανία, ιδιαίτερα σε μια φάση που εντείνεται ο "πόλεμος" της Ευρώπης με τις ΗΠΑ του Τραμπ;

Αυτό είναι το περιβάλλον μέσα στο οποίο κινείται η κυβέρνηση, επιδιώκοντας ρύθμιση του χρέους. Η ένταξη των ελληνικών ομολόγων στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ (QE) προϋποθέτει βιώσιμο χρέος και εξυπηρετεί ένα και μόνο σκοπό: μικρότερα επιτόκια δανεισμού στις αγορές. Σε καμία περίπτωση, όμως, το QE δεν είναι "μάνα εξ ουρανού". Σήμερα, όπως τονίζει οικονομολόγος του ΣΥΡΙΖΑ, το ελληνικό χρέος είναι βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα βιώσιμο.

Σύμφωνα με πηγές της κυβέρνησης το Ταμείο αλλάζει τις προβλέψεις μετά το 2030, γεγονός που επιτρέπει στην ΕΚΤ να το χαρακτηρίσει βιώσιμο, τουλάχιστον, έως το 2030 και να εντάξει έως τότε τα ελληνικά ομόλογα στο QE ή, τουλάχιστον, όσα λήγουν μέχρι το 2030. Όμως το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, καταργείται στο τέλος αυτού του χρόνου!

Θεωρείται απίθανο, λοιπόν, να ενταχθεί η χώρα στο QE, ειδικά αν όλα πάνε για μετά τις γερμανικές εκλογές, τον Οκτώβριο. Και αν ενταχθεί τότε, μέχρι το τέλος του 2017 -για δύο μήνες...- το QE δεν έχει να προσφέρει απολύτως τίποτα. Είναι προφανές όπως λέει στέλεχος του επικοινωνιακού επιτελείου (πολιτικό) λάθος η ανάδειξη του QE σε κυρίαρχο θέμα σε αντίθεση με την ανάγκη να αντιμετωπιστεί το ζήτημα του χρέους προκειμένου να τεθεί ένα τέλος στην κρίση έως ότου η Ελλάδα μπορέσει να σταθεί στα πόδια της.

Η παρτίδα πόκερ που παίζεται αποτελεί μεγάλο πρόβλημα για την Ελλάδα -όσο δεν αποφασίζεται τι θα γίνει με το χρέος αυξάνεται και η ανασφάλεια των επενδυτών. Δύσκολα, πάντως, θα αλλάξει στάση ο Β. Σόιμπλε και οι "δορυφόροι" του, ενώ η προσφυγή του ελληνικού ζητήματος στη Σύνοδο Κορυφής, στις 22 Ιουνίου, ενέχει τον κίνδυνο να απομονωθεί πλήρως η Ελλάδα. Η κυβέρνηση, όμως, σήμερα δεν έχει άλλη επιλογή από το να πει "ναι" σε όλα...