ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Άρθρο Τσίπρα στη Wall Street Journal: Ήρθε η ώρα να δώσετε στην Ελλάδα χώρο να αναπτυχθεί

Άρθρο Τσίπρα στη Wall Street Journal: Ήρθε η ώρα να δώσετε στην Ελλάδα χώρο να αναπτυχθεί
EUROKINISSI/ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ

Μήνυμα προς τους δανειστές ότι είναι η ώρα να δώσουν στην Ελλάδα «χώρο να αναπτυχθεί» στέλνει ο Πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, μέσω άρθρου του στη Wall Street Journal, την ώρα που βρίσκονται σε εξέλιξη οι κρίσιμες συνομιλίες για τα πλεονάσματα μετά το 2023. 

«It’s Time to Give Greece Room to Grow» είναι ο τίτλος του άρθρου του Πρωθυπουργού μέσω του οποίου δηλώνει την ετοιμότητα της Ελλάδας να «εισέλθει σε μια πορεία ανάπτυξης».

«Έχουμε εκπληρώσει τις υποχρεώσεις μας, παρά το τεράστιο κοινωνικό και οικονομικό κόστος τριών διαδοχικών πακέτων προσαρμογής. Τα τελευταία δύο χρόνια, η Ελλάδα υπερέβη τις επιδόσεις της», γράφει, μεταξύ άλλων.

Ωστόσο κρούει τον κώδωνα του κινδύνου στους δανειστές σημειώνοντας ότι «η σύγκρουση μεταξύ της ΕΕ και του ΔΝΤ σχετικά με το δημόσιο χρέος της Ελλάδας στερεί πολύτιμο χρόνο από την οικονομία μας, γεγονός που θα μπορούσε να καθυστερήσει την πολυαναμενόμενη επιστροφή στην ανάπτυξη».

«Δεσμευόμαστε να τηρήσουμε τις υποχρεώσεις μας έναντι των πιστωτών μας, παρά το πολιτικό κόστος που αυτό μπορεί να συνεπάγεται. Όμως, ο ασφαλέστερος δρόμος προς αυτόν τον στόχο είναι να προωθηθεί η ανάπτυξη και να τερματιστούν οι τιμωρητικές προσεγγίσεις του παρελθόντος.

Η Ελλάδα δεν είναι μια μεμονωμένη περίπτωση -είναι η σκηνή, όπου όλα τα υποβόσκοντα προβλήματα της Ευρώπης έχουν βγει στην επιφάνεια» υπογραμμίζει ο κ. Τσίπρας.

Διαβάστε αναλυτικά το άρθρο:

Η πρόσφατη οικονομική κρίση έπεισε την διεθνή κοινότητα ότι η μακροπρόθεσμη οικονομική ανάπτυξη είναι βιώσιμη μόνο μέσω συντονισμένων ενεργειών ενάντια στις προκλήσεις που η δημογραφική κατάσταση, οι τροχιές του χρέους, οι εμπορικές ανισορροπίες και η έλλειψη μεταρρυθμίσεων θέτουν στην ανάπτυξη. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με την προηγούμενη άποψη ότι τέτοιοι παράγοντες ήταν απλώς θέματα μακροοικονομικής απόδοσης.

Η Ελλάδα και άλλες χώρες που πλήττονται από την οικονομική κρίση αποτελούν τυπικά παραδείγματα από την άποψη αυτή. Ως προηγμένη οικονομία και μέλος ενός ισχυρού νομισματικού κλαμπ, που έχει επιτύχει υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης στο παρελθόν, είμαστε έτοιμοι να εισέλθουμε σε μια πορεία ανάπτυξης.

Επτά χρόνια μετά το πρώτο σχέδιο διάσωσης, η Ελλάδα ανέλαβε την εμπροσθοβαρή δημοσιονομική εξυγίανση και τις βαθιές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις σε όλους τους τομείς, σε αντάλλαγμα για την οικονομική στήριξη. Έχουμε εκπληρώσει τις υποχρεώσεις μας, παρά το τεράστιο κοινωνικό και οικονομικό κόστος τριών διαδοχικών πακέτων προσαρμογής.

Τα τελευταία δύο χρόνια, η Ελλάδα υπερέβη τις επιδόσεις της. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο αναγνώρισε πρόσφατα αυτό το γεγονός, αναθεωρώντας τις προβλέψεις του για το πρωτογενές πλεόνασμα στο 3,3% από το 0,1% του ΑΕΠ το 2016 και στο 1,8% από 0,7% του ΑΕΠ το 2017.

Αυτά είναι τα αποτελέσματα των προοδευτικών φορολογικών πολιτικών που έχουν εκσυγχρονίσει το φορολογικό σύστημα της Ελλάδας και έχουν αντιμετωπίσει την διαφθορά και την φοροδιαφυγή. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) έδωσε στην Ελλάδα την πρώτη θέση στις φορολογικές μεταρρυθμίσεις για το 2015.

Δίνουμε ιδιαίτερη έμφαση στη δημιουργία ενός δίκαιου και φιλικού επενδυτικού περιβάλλοντος, ενός σταθερού φορολογικού περιβάλλοντος, νέων χρηματοδοτικών εργαλείων, καθώς και κινήτρων για επενδύσεις. Συνολικά, έχουμε θέσει τα θεμέλια για ένα νέο αναπτυξιακό υπόδειγμα, που επικεντρώνεται στην καινοτομία και τις εξαγωγές.

Είμαστε τώρα έτοιμοι να δημιουργήσουμε ένα συνεκτικό σύστημα κοινωνικής προστασίας που μπορεί να καταπολεμήσει την φτώχεια, τον κοινωνικό αποκλεισμό και τον κίνδυνο παγίδευσης στη μακροχρόνια ανεργία. Ο συνδυασμός μιας ισχυρής οικονομίας και ενός αποτελεσματικού κράτους πρόνοιας εγγυάται την ανάπτυξη χωρίς αποκλεισμούς και τον μετριασμό των αυξανόμενων κοινωνικών ανισοτήτων.

Η Ελλάδα γυρίζει επιτέλους την σελίδα. Ωστόσο, είναι ζωτικής σημασίας να προχωρήσουμε σε αποφασιστικά βήματα όσον αφορά στο ελληνικό χρέος, με τρόπο που να μην δημιουργείται οικονομικό κόστος -ούτε καν μια δεκάρα- στους φορολογουμένους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι τεχνικές λύσεις, που καθιστούν αυτή την πολιτική βιώσιμη, υπάρχουν.

Η έγκαιρη εξειδίκευση των μεσοπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων μέτρων για την ελάφρυνση του χρέους θα δημιουργούσε ομαλότερες δημοσιονομικές οδούς και τον ζωτικό χώρο για βιώσιμη ανάπτυξη. Αυτό θα επέτρεπε την ένταξη ελληνικών ομολόγων στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (QE) της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, θα άνοιγε τον δρόμο για την επιστροφή μας στις αγορές και θα σηματοδοτούσε στην διεθνή επενδυτική κοινότητα ότι η ελληνική οικονομία επιστρέφει στην ομαλότητα.

Η σύγκρουση μεταξύ της ΕΕ και του ΔΝΤ σχετικά με το δημόσιο χρέος της Ελλάδας στερεί πολύτιμο χρόνο από την οικονομία μας, γεγονός που θα μπορούσε να καθυστερήσει την πολυαναμενόμενη επιστροφή στην ανάπτυξη. Δεσμευόμαστε να τηρήσουμε τις υποχρεώσεις μας έναντι των πιστωτών μας, παρά το πολιτικό κόστος που αυτό μπορεί να συνεπάγεται. Όμως, ο ασφαλέστερος δρόμος προς αυτόν τον στόχο είναι να προωθηθεί η ανάπτυξη και να τερματιστούν οι τιμωρητικές προσεγγίσεις του παρελθόντος.

Η Ελλάδα δεν είναι μια μεμονωμένη περίπτωση -είναι η σκηνή, όπου όλα τα υποβόσκοντα προβλήματα της Ευρώπης έχουν βγει στην επιφάνεια.

Το παγκόσμιο πολιτικό και οικονομικό περιβάλλον βρίσκεται σε κατάσταση αβεβαιότητας. Η Ευρώπη εξακολουθεί να αντιμετωπίζει τις συνέπειες μιας παρατεταμένης οικονομικής κρίσης, μαζί με νέες προκλήσεις, όπως η προσφυγική κρίση. Αυτές οι προκλήσεις τροφοδότησαν έναν αυξανόμενο ευρωσκεπτικισμό και δημιούργησαν υπαρξιακούς κινδύνους για το ευρωπαϊκό εγχείρημα, σε μια εποχή που η απάντηση πρέπει να είναι η καλύτερη και η περισσότερη Ευρώπη.

Οι πατερναλιστικές, τεχνοκρατικές και ελιτίστικες προσεγγίσεις δεν μπορούν να είναι η απάντηση στην άνοδο της ακροδεξιάς. Μόνο εάν εμβαθύνουμε τη δημοκρατία και αγκαλιάσουμε την αλληλεγγύη, μπορούμε να προσφέρουμε ελπίδα στο ευρωπαϊκό όραμα σε αυτούς τους ταραχώδεις καιρούς.

Το έχουμε κάνει στο παρελθόν και μπορούμε να το κάνουμε και πάλι.

wall street journal