Τα θετικά και αρνητικά στη διαπραγμάτευση και το αστείο για το μοιραίο

Πέρα από τη χιουμοριστικήή και αυτοσαρκαστική πλευρά του θέματος, έχει μεγάλη ακρίβεια η περιγραφή της διαπραγματευτικής τακτικής των δανειστών ως σκοτσέζικο ντους για την κυβέρνηση. Αναλυτικά, σύμφωνα με κορυφαία κυβερνητικά στελέχη :

Ζεστό: Αν κλείσει η αξιολόγηση, θεωρείται δεδομένη η ένταξη της Ελλάδας στην ποσοτική χαλάρωση, το QE. Μέχρι πριν λίγα εικοσιτετράωρα η συμμετοχή της χώρας στο Πρόγραμμα Ποσοτικής Χαλάρωσης ετίθετο εν αμφιβόλω, ακόμα και αν έκλεινε η αξιολόγηση. Για την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα η βιωσιμότητα του χρέους θεωρείται εκ των ων ουκ άνευ για τη συμμετοχή στο πρόγραμμα. Και το ελληνικό χρέος μόνο βιώσιμο δεν είναι. Σ' αυτό το σημείο η ΕΚΤ συντονίζεται με το ΔΝΤ στο αίτημα για γενναία περικοπή τον τοκοχρεολυσίων.

Τις τελευταίες μέρες, όμως, πληροφορίες από Βρυξέλλες, Φρανκφούρτη και Αθήνα συμπίπτουν στο ότι η κατάσταση αλλάζει. Όλες οι εμπλεκόμενες πλευρές συμπίπτουν σε μια φόρμουλα που από τη μια μεριά θα δεσμεύει ρητά τους Ευρωπαίους στη ρύθμιση του χρέους, αλλά θα αναστέλλει την εφαρμογή τους για μετά το τέλος του προγράμματος,μετά το 2018. Σύμφωνα με αξιωματούχο του Μαξίμου, βασικό ρόλο στη μεταστροφή της κατάστασης είχε η Άνγκελα Μέρκελ που έστειλε σαφές πολιτικό μήνυμα για να διασφαλιστεί η συμμετοχή της Ελλάδας στο QE

Κρύο: Το ΔΝΤ μέχρι τώρα δεν έχει κάνει πίσω πουθενά,πλην της συμμετοχής του στο πρόγραμμα. Αν και μετά τη συνάντηση Λαγκάρντ - Μέρκελ, φάνηκε ότι το ΔΝΤ θα συμμετάσχει στο πρόγραμμα, οι όροι αυτής της συμμετοχής παραμένουν εξαιρετικά επώδυνοι για την ελληνική κυβέρνηση και, κυρίως, για την ελληνική κοινωνία.

Πρώτον, το ΔΝΤ δεν κάνει ούτε ένα ευρώ "έκπτωση " από τα 3,6 δισ. ευρώ μέτρα που θέλει να προνομοθετηθούν.

Δεύτερον, δεν δέχεται συζήτηση και επιμένει στο θέμα της περικοπής των συντάξεων, μέσω της κατάργησης της "προσωπικής διαφοράς".

Τρίτον, ειναι αμετακίνητο στην πολύ σκληρή γραμμή για την αύξηση του ορίου των ομαδικών απολύσεων και την αναστολή της επαναφοράς των συλλογικών συμβάσεων.

Τέταρτον, παίζει «σκληρό ροκ» σε όλα τα δευτερεύοντα αντικείμενα της διαπραγμάτευσης, όπως για πάράδειγμα ο εξωδικαστικός συμβιβασμός.

Εν ολίγοις, ενώ κάνει την παραχώρηση να συμμετάσχει στο πρόγραμμα αλλά απαιτεί γη και ύδωρ.

Ζεστό. Οι δανειστές δέχονται την ψήφιση αντισταθμιστικών μέτρων για τις περικοπές. Είναι πια, βέβαιο, ότι οι δανειστές έχουν δεχτεί την ψήφιση των φορολογικών ελαφρύνσεων που ζήτησε η κυβέρνηση. Τα αντισταθμιστικά δίνουν την αναγκαία δικαιολογία στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ για να ψηφίσει τη συμφωνία. Σύμφωνα με πηγή της ΚΟ, «η συμφωνά περνάει φουλ». Επιπλέον, θα δώσει ανάσες στην κοινωνία της οποίας το «οξυγόνο» θα λιγοστέψει ακόμα περισσότερο από τις περικοπές σε αφορολόγητο και συντάξεις. Όμως, όπως παραδέχεται κορυφαίο στέλεχος σε αντίθεση με τις περικοπές, οι ελαφρύνσεις είναι υπό αίρεση. Δηλαδή οι περικοπές εφαρμόζονται κατευθείαν, ενώ οι ελαφρύνσεις μόνο αν πιάσουμε το πλεόνασμα των 3,5%. Η κυβέρνηση επιμένει να λέει ότι δεν υπάρχει αίρεςη χωρίς να σημειώνει τον αστερίσκο ότι αναφέρεται στο ότι θα πιάσουμε το στόχο παραδέχεται κομματικό στέλεχος.

Κρύο. Μπαίνοντας στην τελική ευθεία της διαπραγμάτευσης, προκύπτουν νέες δυσκολίες. Αν και η προσοχή της κοινής γνώμης είναι στα δημοσιονομικά, μια σειρά από άλλα ζητήματα παραμένουν ανοιχτά. Σε αυτά τα ζητήματα οι δανειστές δεν έχουν κάνει μέχρι τώρα παραχωρήσεις στην κυβέρνηση. Δύο είναι εκείνα που μπορούν να δημιουργήσουν μεγάλα πολιτικά προβλήματα στην κυβέρνηση.

Το πρώτο είναι τα εργασιακά, όπου φαίνεται πολύ δύσκολο να κερδηθεί κάτι από την ελληνική διαπραγματευτική ομάδα. Πέρα από τη στάση του ΔΝΤ,στην οποία ήδη αναφερθήκαμε, ούτε οι Ευρωπαίοι δείχνουν ιδιαίτερη ζέση για τις συλλογικές συμβάσεις.

Το δεύτερο είναι η ΔΕΗ όπου οι δανειστές πιέζουν για την πώληση λιγνιτικών μονάδων. Το θέμα είναι ιδεολογικά ευαίσθητο για τον ΣΥΡΙΖΑ και μπορεί να προκαλέσει εσωκομματικές αναταράξεις μιας και θεωρείται casus belli ειδικά για τον Πάνο Σκουρλέτη.