Ν. Φίλης: Τρεις παράγοντες επηρεάζουν τον πολιτικό χρόνο της κυβέρνησης
«Είμαι αριστερός και ΣΥΡΙΖΑ. Σαρξ εκ της σαρκός του ΣΥΡΙΖΑ. Θα δώσω τη μάχη με τον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου στη νέα πραγματικότητα το κόμμα να είναι ένα σύγχρονο, αριστερό, συλλογικό και όχι αρχηγικό κόμμα», είπε πρόσφατα ο πρώην υπουργός Παιδείας, Νίκος Φίλης, συνομιλώντας με συντρόφους του, σε κλίμα συγκίνησης και αποφασιστικότητας.
Συμφωνα με δημοσιογραφικές πηγές, ο κ. Φίλης, κατά τη διάρκεια των συνομιλιών με συνεργάτες του, αναφέρθηκε στη «διαμάχη» του με τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, σημειώνοντας ότι όλες του οι κινήσεις και δηλώσεις ήταν σύμφωνες με τις κυβερνητικές θέσεις και κατ΄εντολή του πρωθυπουργού.«Βεβαίως και η κυβέρνηση έχει το δικαίωμα να επιλέξει πότε θα ανοίξει μέτωπα. Είχε επιλέξει όμως τη συγκεκριμένη πολιτική. Τι άλλαξε εν συνεχεία; Εγώ δεν ασκούσα δική μου πολιτική, αλλά την πολιτική της κυβέρνησης. Τι άλλαξε, λοιπόν;», υποστήριξε ο πρώην υπουργός Παιδείας, αφήνοντας να εννοηθεί ότι ο τρόπος που μιλούσε ο Αρχιεπίσκοπος στην «τηλεοπτική εκπομπή – συμβόλαιο πολιτικής εκτέλεσης» (όπως χαρακτηριστικά είπε) ήταν σαν να είχε προηγηθεί συζήτηση με την κυβέρνηση.
Υποχωρεί η πολιτική αυτονομία της κυβέρνησης
Την εντύπωση ότι αμφισβητείται η πολιτική αυτονομία της κυβέρνησης δίνει ο ανασχηματισμός που πραγματοποιήθηκε, σύμφωνα με τον πρώην υπουργό, αφού η κυβέρνηση υποκύπτει στην πίεση της «δημόσιας απαίτησης του Αρχιεπισκόπου», όπως ειπώθηκε χαρακτηριστικά. Ο κ. Φίλης αναφέρθηκε και στις αλλεπάλληλες δημοσκοπήσεις, οι οποίες «δείχνουν μια πορεία που η αντιστροφή της προϋποθέτει ολοκλήρωση της τετραετίας και να βγει το πρόγραμμα. Υπάρχει πάντα ο κίνδυνος, πριν ο κόσμος μπορεί να αντιληφθεί τα όποια θετικά αυτής της πορείας, να βυθιστεί αυτή η κυβέρνηση σε ένα success story τύπου Σαμαρά».
Πόσος χρόνος μένει στην κυβέρνηση;
Από τρεις παράγοντες εξαρτάται ο πολιτικός χρόνος της κυβέρνησης, σύμφωνα με τον πρώην υπουργό: Πρώτον, τη βούληση των δανειστών –αν θα θελήσουν να ανατρέψουν την κυβέρνηση ή όχι. Δεύτερον, το εάν βγαίνει ή όχι το πρόγραμμα. Τρίτον, το εάν η κυβέρνηση μπορεί να προωθήσει μέτρα κοινωνικής προστασίας και ανάπτυξης, που θα εξισορροπούν τις επιπτώσεις του προγράμματος.
Ο κ. Φίλης εκτιμά ότι ένας τέταρτος παράγοντας στο πολιτικό παιχνίδι είναι πλέον και η Εκκλησία «από τη στιγμή που ο Ιερώνυμος μετατρέπεται σε Χριστόδουλο. Ο Ιερώνυμος βλέπει ότι υπάρχει περίπτωση ανατροπής των πολιτικών συσχετισμών υπέρ της Ν.Δ. και σπεύδει να προσφέρει πολιτική βοήθεια προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη, θέτοντας όμως τους όρους του: Με μια δεξιά ως ακροδεξιά ατζέντα (βλέπε εκφράσεις του για αφελληνισμό και αποχριστιανισμό της κοινωνίας, όχι στο τζαμί, επικέντρωση στις οικονομικές διεκδικήσεις της εκκλησίας σε βάρος της πολιτείας, απειλές για τυχόν κατάργηση του άρθρου 3 του Συντάγματος που προωθείται από φιλελεύθερους και αριστερά πρόσωπα. Στον ΣΥΡΙΖΑ δεν βλέπουν την πολιτική στόχευση; Δεν αναρωτιούνται που οδηγεί η υποχωρητικότητα; Συνεπώς το θέμα σχέσεων Κράτους – Εκκλησίας δεν είναι περιθωριακό στη σοβούσα πολιτική και κοινωνική κρίση, αλλά σπρώχνεται όλο και περισσότερο στο επίκεντρο της πολιτικής ζωής».