Γ. Δραγασάκης: Να μην υπερεκτιμήσουμε τις αντοχές της κοινωνίας στη λιτότητα

«Για εμάς, η μάχη κατά της διαφθοράς είναι μάχη για τη Δημοκρατία, το συλλογικό συμφέρον και το νέο κοινωνικό ήθος της μεταμνημονιακής Ελλάδας», ανέφερε ο κ. Δραγασάκης σε ημερίδα της Γενικής Γραμματείας για την καταπολέμηση της διαφθοράς.

«Το νέο παράδειγμα διακυβέρνησης, αντίθετα απ' το παρελθόν, θέτει σε προτεραιότητα το συλλογικό συμφέρον έναντι των ιδιοτελών επιδιώξεων» επισήμανε ο κ.Δραγασάκης και πρόσθεσε ότι «η αποτελεσματική καταπολέμηση της διαφθοράς, των αιτίων και των συμπτωμάτων της, εντάσσεται στην αλλαγή παραδείγματος διακυβέρνησης».

«Η διαφθορά είναι και μια εκδήλωση παθογενειών που ευνοήθηκαν από το καθεστώς απορρύθμισης και ακραίου ατομισμού που εξέθρεψε ο νεοφιλελευθερισμός» ανέφερε ακόμα και υπογράμμισε ότι η «διαφθορά είναι ένα διεθνοποιημένο φαινόμενο».

«Το φαινόμενο της διαφθοράς έχει στη χώρα μας μακρά παρουσία», σημείωσε, παρατήρησε, ωστόσο, ότι «δεν είναι μυστικό ότι πίσω από μεγάλες υποθέσεις διαφθοράς στη χώρα μας υπήρξε διαπλοκή και ξένων εταιριών, όπως σε τηλεπικοινωνίες, φάρμακα και άλλες υποθέσεις».

Όπως σημείωσε ο ίδιος, οι αναφορές ορισμένων που εμφανίζουν το φαινόμενο της διαφθοράς ως ένα καθολικό γνώρισμα της κοινωνίας, είναι εξωπραγματικές, ανιστόρητες και εκ του πονηρού.

Ο κ. Δραγασάκης είπε πως «η ελληνική κοινωνία μετά από 9 χρόνια ύφεσης, πρωτοφανούς ανεργίας και φτωχοποίησης μεγάλων τμημάτων της έχει δείξει ισχυρές αντοχές», υπογράμμισε, όμως ότι για την κυβέρνηση, η ανοχή σε φαινόμενα διαφθοράς είναι μηδενική.

«Θα ήταν λάθος να υποτιμήσουμε τις αντοχές της κοινωνίας και τα βαθειά ρήγματα που έχουν συντελεστεί στη συνοχή της μετά από μια διαρκή και σκληρή λιτότητα, ρήγματα που αξιοποιούν οι αρνητές της δημοκρατίας, οι δυνάμεις που καλλιεργούν και τρέφονται από το ρατσισμό και την ξενοφοβία», ανέφερε.

Αναφερόμενος στις αιτίες γι΄αυτή την πολύμορφη κρίση εμπιστοσύνης, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης σημείωσε ότι το υπόβαθρο της κρίσης εμπιστοσύνης, πέρα από τις όποιες ειδικότερες αιτίες της, βρίσκεται στη διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων, στην υποβάθμιση του δημόσιου συμφέροντος και των κοινών αγαθών, στην καταπάτηση των κοινωνικών δικαιωμάτων και όλα αυτά σε συνδυασμό με την ασυδοσία των συμφερόντων, την ατιμωρησία των υπευθύνων, την ασυλία των ισχυρών, σ' ένα περιβάλλον γενικευμένης απορρύθμισης και επιβράβευσης ακραίων ατομικιστικών συμπεριφορών. «Η διαφθορά στις ποικίλες της εκδοχές είναι μια μορφή εκδήλωσης αυτών των παθογενειών» υπογράμμισε.

Όσον αφορά τη στρατηγική της κυβέρνησης για την καταπολέμηση της διαφθοράς, σημείωσε ότι αυτή διαρθρώνεται σε τρία διακριτά επίπεδα:

Το πρώτο επίπεδο και το πιο άμεσο είναι αυτό που αναφέρεται σε συγκεκριμένα συμπτώματα, επεισόδια και εμβληματικές περιπτώσεις διαφθοράς.

Το δεύτερο επίπεδο πολιτικής είναι, όπως περιέγραψε, αυτό της εξάλειψης συγκεκριμένων αιτιών, καθώς και η διασφάλιση αποτελεσματικών συστημάτων ρύθμισης και ελέγχου σε περιοχές που λειτουργούν ως εστίες διαφθοράς.

Το τρίτο πεδίο της στρατηγικής της κυβέρνησης για την καταπολέμηση της διαφθοράς, όπως είπε, συνδέεται με τη λειτουργία του κράτους, του πολιτικού συστήματος και της ίδιας της κοινωνίας.

«Καθώς η διαφθορά είναι ενδημικό πρόβλημα, κληρονομημένο όχι μόνο από το άμεσο αλλά και το πιο μακρινό παρελθόν του συστήματος διακυβέρνησης της χώρας μας, υπάρχει ο κίνδυνος οι όποιες δράσεις να παραμείνουν αποσπασματικές. Αυτό συνέβη στο παρελθόν», είπε και υπογράμμισε «την ανάγκη να περάσουμε από λογικές ανάθεσης, ρουσφετιού και πελατειακών σχέσεων σε μια κοινωνία των δικαιωμάτων και σε μια πολιτική που στηρίζει τα δημόσια αγαθά και διασφαλίζει την καθολική πρόσβαση σ' αυτά».