Στο μυαλό του Κυριάκου Μητσοτάκη: Πώς κατέληξε στον Κώστα Τασούλα για Πρόεδρο της Δημοκρατίας

Η επιλογή αυτή άλλωστε δικαίωσε όλους εκείνους που επεσήμαιναν την ανάγκη ο επόμενος Πρόεδρος να είναι ένας «καθαρόαιμος δεξιός» με.. διακομματικές συμπάθειες.

Εξάλλου, όπως διευκρίνιζαν κυβερνητικές πηγές, αμέσως μετά την ανακοίνωσή του ονόματός του, «ο Κώστας Τασούλας αποτελεί μια ενωτική επιλογή. Εκλέγεται 25 χρόνια. Χειρίζεται με ευπρέπεια δύσκολες καταστάσεις».

Αποτελεί κοινή παραδοχή εξάλλου μεταξύ των γαλάζιων βουλευτών πως:

«Διαθέτει την απαιτούμενη πολιτική εμπειρία για να χειριστεί ευαίσθητες πολιτικές εξελίξεις ενώ η ευρυμάθειά και το κύρος του, τού δίνει τη δυνατοτητα να σταθεί στο διεθνές στερέωμα υπερασπιζόμενος τις θέσεις της Ελλάδας.

Παράλληλα «οι νομικές του γνώσεις, κοινό στοιχείο όλων των Προέδρων, τον βοηθούν να ελίσσεται εντός των συνταγματικών ορίων».

Γιατί δεν προκρίθηκε η λύση Βενιζέλου

Όμως δεν ήταν μόνο τα χαρακτηριστικά του Κώστα Τασούλα που οδήγησαν τον πρωθυπουργό στη συγκεκριμένη επιλογή.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θέλησε με την πρότασή του να περιορίσει τις εσωκομματικές αντιδράσεις από μια ενδεχόμενη επιλογή από το χώρο της κεντροαριστεράς.

Και αυτός ήταν άλλωστε και ο βασικός λόγος που δεν προκρίθηκε η λύση Βενιζέλου, αν και είχε συζητηθεί πολύ το τελευταίο διάστημα.

Όπως διευκρινιζόταν αμέσως μετά τις ανακοινώσεις του πρωθυπουργού, δεν μπορεί «πρόσωπα της κεντροαριστεράς να μονοπωλούν τα πρωτεία της συναίνεσης».

Μάλιστα σε ό,τι αφορά στην συναινετική εκλογή διευκρίνιζαν πως «δεν υπάρχει μονοπωλιακή ιδιοκτησία εννοιών σε πρόσωπο από την κεντροαριστερα».

Υπενθυμίζουν μάλιστα και τρεις φορές στο παρελθόν ο πρόεδρος που προτάθηκε προερχόταν από τον πολιτικό χώρο που κυβερνούσε.

Επιπλέον, η εκτίμηση που υπήρχε ήταν πως στη συγκεκριμένη φάση δεν χρειαζόταν να τηρηθεί η «παράδοση» υποψηφιότητας από την αντίπαλη πολιτική παράταξη, καθώς το πολιτικό σκηνικό έχει πλέον αλλάξει ριζικά και δεν υπάρχει το λεγόμενο «δίπολο».

Εξάλλου, και η ίδια η κοινοβουλευτική δύναμη του ΠΑΣΟΚ – που είναι περιορισμένη σε σχέση με άλλες εποχές - δεν μπορεί να δικαιολογήσει μια τέτοια επιλογή.

Όπως άλλωστε σχολιάζουν πολλοί «το ΠΑΣΟΚ κατέχει τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, μόνο λόγω εσωτερικής κατάρρευσης του ΣΥΡΙΖΑ».

Τέλος, η επιλογή Τασούλα για τη θέση του προέδρου της Δημοκρατίας αλλά και του Νικήτα Κακλαμάνη για τη θέση του Προέδρου της Βουλής, θα βάλει - σύμφωνα με εκτιμήσεις - οριστικό τέλος στις εικασίες περί συγκυβέρνησης και εντέλει θα λειτουργήσει ως ανάχωμα στην υπερδεξιά, με τους θιασώτες μάλιστα της συγκεκριμένης άποψης μάλιστα να υπενθυμίζουν με νόημα πως «εντός ΝΔ υπάρχει και το δεξιό κομμάτι το οποίο δεν πρέπει να παραδοθεί αμαχητί».

Επίσης σε ό,τι αφορά την μη ανανέωση της θητείας της Κατερίνας Σακελλαροπούλου, τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούνται είναι αφενός ότι οι πολιτικές εξελίξεις και οι αλλαγές που υπήρξαν στη διεθνή σκηνή την τελευταία πενταετία καθιστούν αναγκαία την επιλογή ενός προσώπου προερχόμενου από τον πολιτική και αφετέρου ότι η ίδια η πρόταση του πρωθυπουργού περί μιας εξαετούς θητείας του Προέδρου δεν θα μπορούσε να δικαιολογήσει την εκ νέου επιλογή της κυρίας Σακελλαροπούλου.