Βαρουφάκης: Ως εδώ η σήψη ώρα για πρώτη φορά ρήξη

Μεταξύ άλλων, ο κ. Βαρουφάκης καλεί τους πολίτες σε «αναγέννηση» προκειμένου να αλλάξουν ριζικά πράγματα στη χώρα, καλώντας ειδικότερα τους νέους να βάλουν τέλος στη «σήψη», όπως χαρακτηριστικά ανέφερε, και να επιλέξουν για πρώτη φορά τη «ρήξη».

Ολόκληρη η ομιλία του Γιάνη Βαρουφάκη στην Αθήνα

«Συντρόφισσες & Σύντροφοι, φίλες & φίλοι, ρομαντικοί ανυπάκουοι, ανυπότακτοι ρεαλιστές, συνοδοιπόροι και συναγωνιστές, μαζί με τον συντροφικό χαιρετισμό του Jeremy Corbyn.

Μαζί με τον Hadrien Clouet που ήταν εδώ στην εξέδρα τούτη μεταφέροντας την συγκινητική στήριξη στο «ΜέΡα25-Συμμαχία για τη Ρήξη» της Ανυπότακτης Γαλλίας - του κόμματος του συνοδοιπόρου Jean-Luc Melanchon.

Μαζί με την στήριξη του Προέδρου του Μεξικού Andres Manuel Lopez Obrador και του κόμματός του. Μαζί με την αγάπη και τις ευχές του Rafael Correa, της Ναόμι Klein, του Noam Chomsky, της Ece Temelkuran, του Brian Eno, του Roger Waters - και όλων των συνοδοιπόρων μας από το DiEM25 πανευρωπαϊκά και την Προοδευτική Διεθνή των 200 εκατομμυρίων μελών από όλο τον πλανήτη.

Μαζί με όλα αυτά τα μηνύματα, απόψε έχω καθήκον να μεταφέρω εδώ, στην Αθήνα μας, σε εσάς που στήσατε την αποψινή γιορτή του Αγώνα, της Ρήξης και της Ανατροπής, να σας μεταφέρω το Μήνυμα του Αγώνα του Καλού απ’ ΟΛΕΣ τις γωνιές της Ελλάδας.

Απ’ όπου κι αν περάσαμε σε αυτό το προεκλογικό οδοιπορικό: Από την Ρόδο και την Ξάνθη έως την Αλεξανδρούπολη. Από τα Χανιά και το Ηράκλειο έως τις Σέρρες και την Καβάλα. Από τον Βόλο, τα Τρίκαλα και τη Λάρισα, έως την Επτανήσια Κυρά, την Κέρκυρα. Από τα Γιάννενα και την Άρτα ως την Πάτρα, το Αίγιο και την Κόρινθο και, ναι, την Σπάρτη και την Καλαμάτα.

Το μήνυμα από όλους αυτούς τους τόπους, από τόπους με χώματα ποτισμένα, με τον ιδρώτα, με τα δάκρυα και με το αίμα Αγωνιστών που ποτέ δεν κιότεψαν, ακόμα και υπό τον ζυγό της στυγνότερης κατοχής, ακόμα και μετά από τις πικρότερες ήττες.

Το μήνυμα από παντού, το μήνυμα που με εξουσιοδότησαν να σας μεταφέρω απόψε, είναι ένα: Ως εδώ ο θρήνος για το προδομένο ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ. Ώρα για ΝΕΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗ. Ως εδώ η ΣΗΨΗ. Ώρα για ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΡΗΞΗ. Ως εδώ η ΤΙΝΑ – το τοξικό ψέμα ότι δεν υπάρχει εναλλακτική, ότι η ρήξη είναι αυταπάτη. Ώρα να γίνει κτήμα όλων πως, ναι, ΟΛΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΙΩΣ!

Χτες το βράδυ ήμασταν στη Θεσσαλονίκη, στη Θεσσαλονίκη της Φεντερασιόν, των 12 νεκρών εργατών που έπεσαν την Πρωτομαγιά του 1936, του Ολοκαυτώματος των Εβραίων συμπολιτών μας, του μπλόκου στο Χορτιάτη, των νεκρών Νεολαίων της ΕΔΑ, του τόπου της δολοφονίας του Λαμπράκη το 1963 & του Γιάννη Χαλκίδη επί χούντας, αλλά και της πόλης που, επί των ημερών της «Μητσοτάκης ΑΕ», οι φοιτητές του Αριστοτέλειου τα έβαλαν με το έκτρωμα της Πανεπιστημιακής Αστυνομίας της Κεραμέως – και νίκησαν!

Απόψε είμαστε στην Αθήνα, στην Αθήνα της Εξέγερσης της 3ης του Σεπτέμβρη, των ηρωικών διαδηλώσεων κατά της Ναζιστικής Επιστράτευσης.

Στην Αθήνα της Καισαριανής, του Μπλόκου της Κοκκινιάς και των 12 νεκρών που γάζωσαν Άγγλοι και Ταγματασφαλίτες στις 3 Δεκέμβρη του 1944 βουλιάζοντας τη χώρα στον Εμφύλιο και τον κόσμο ολόκληρο στον Ψυχρό Πόλεμο.

Στην Αθήνα του 114, του Σωτήρη Πέτρουλα, των Ανένδοτων κατά του πρώιμου Μητσοτακισμού, της Κηδείας του Γέρου, της Εξέγερσης της Νομικής, του Πολυτεχνείου.

Στην Αθήνα των Πλατειών του 2011 που, όπως το Πολυτεχνείο το 1973, διέσωσε την συλλογική μας τιμή, την ώρα που στη Βουλή η πλειοψηφία υπερψήφιζε τη μετατροπή της χώρας σε μια Απέραντη Χρεοδουλοπαροικία, βάζοντας από τότε τα θεμέλια για την «Μητσοτάκης ΑΕ».

Στην Αθήνα της 3ης Ιουλίου του 2015 όταν η Πλατεία Συντάγματος πνίγηκε μέσα στη λαοθάλασσα του ΟΧΙ, εκείνη τη λαμπρή βραδιά που διαφορετικές γενιές είδαν τους ξεχωριστούς τους αγώνες να σμίγουν σε μια γιγαντιαία γιορτή απελευθέρωσης από τον φόβο.

Για να έρθω στο σήμερα, είμαστε στην Αθήνα των καταλήψεων των Δραματικών Σχολών κόντρα στις επιθέσεις της «Μητσοτάκης ΑΕ» στον ανυπότακτο πολιτισμό – στον πολιτισμό που δεν ελέγχει η ολιγαρχία με τα Ιδρύματα, τις Στέγες και τα ΜΑΤ της.

Στην Αθήνα που η Γενιά των Τεμπών ορθώσατε το ανάστημά σας και πετύχατε εκείνο που η δική μου η γενιά ποτέ δεν κατάφερε: Να καταρρίψετε την Ηγεμονία της Ιδιωτικομανίας,να ακυρώσετε το απατηλό, και συνάμα τοξικό, ψέμμα ότι ο ολιγάρχης κι ο τροϊκανός θέλει το καλό σας, ότι ο ολιγάρχης κι ο τροϊκανός ξέρουν καλύτερα από εσάς το δικό σας καλό.

Είμαστε όχι μόνο σε αυτή την Αθήνα πόλη σταθμό σε μια ιστορία γεμάτη Αγώνες και Προδοσίες του Λαού, αλλά και σε μια πλατεία που τα δυο της ονόματα συμβολίζουν την μόνιμη διαπάλη στην καρδιά της Πόλης μας μεταξύ της Ελπίδας και της Απόγνωσης, του Φωτός και του Σκότους. Πλατεία Κοτζιά την ξέρουν οι περισσότεροι, επώνυμο που παραπέμπει στον Δήμαρχο και μετέπειτα υπουργό της φασιστικής δικτατορίας της 4ης Αυγούστου. Πλατεία Εθνικής Αντίστασης, επίσημα, – μιας εθνικής αντίστασης κόντρα σε κάθε τι που πρέσβευε ο φιλο-Μουσολινικός, φιλο-Χιτλερικός, αντικομουνιστής Κοτζιάς. Μια Πλατεία - μια Πόλη - μια μακρά παράδοση αγώνων δύσκολων αλλά αναγκαίων.

Σε αυτή την παράδοση αγώνων, σε τούτη δω την Πόλη των Αθηνών, ερχόσαστε κι εσείς σήμερα να προσθέσετε το λιθαράκι σας. Να γιορτάσουμε μια αναγέννηση. Γιατί, συνοδοιπόροι, σύντροφοι, φίλες και φίλοι, μην κάνετε το λάθος να νομίζετε ότι αυτό που ζούμε απόψε είναι μια απλή προεκλογική συγκέντρωση.

Δεν είμαστε εδώ απλά για να γιορτάσουμε την ενίσχυση μας στη Βουλή - κάτι που, πιστέψτε με, είναι σίγουρο. Όχι, είμαστε εδώ και κάτι πολύ πιο μεγάλο, πολύ πιο όμορφο. Είμαστε εδώ για να γιορτάσουμε την ανάδυση της Νέας Μεγάλης Αγωνιστικής Αριστεράς που θα αφήσει τους πάντες με ανοικτά στόματα μετά τις εκλογές αυτής της Κυριακής ή, για την ακρίβεια, μετά τις δεύτερες εκλογές του Ιουλίου - όταν πια το Μνημονιακό Τόξο θα έχει καταφέρει να ξεπεράσει τις εσωτερικές του έριδες και να σχηματίσει άλλη μια Μνημονιακή Κυβέρνηση, πριν φέρει τα νέα μέτρα που θα τους επιβάλει η τρόικα.

Έτσι είναι: Και το ξέρουν. Ποιο ήταν νομίζετε το έγκλημα του κ. Κατρούγκαλου; Ξεστόμισε αυτό που ξέρουν όλοι οι μνημονιακοί αλλά που το κρατούν επτασφράγιστο μυστικό προ των εκλογών: Είτε με ΝΔ, είτε με ΣΥΡΙΖΑ είτε με κάποιο συνδυασμό ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ, έρχονται μέτρα. Δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς: Κράτος, ασφαλιστικά ταμεία και ιδιωτικός τομέας βουλιάζουν όλο και πιο βαθιά στη μαύρη τρύπα της πτώχευσης. Αυτή είναι η μοίρα όποιας κυβέρνησης τιμά και αποδέχεται το Μνημονιακό Πλαίσιο. Εμείς ούτε το τιμάμε ούτε και το αποδεχόμαστε.

Είναι ωραία απόψε. Είναι όμορφο πράγμα η συμμετοχή σε μια ιστορική στιγμή που, επί τέλους, το καινούργιο που για τόσα χρόνια αρνιόταν να γεννηθεί μετά τον θάνατο του παλιού, επιτέλους αρχίζει να γεννιέται! Και το αυτό το καινούργιο που γεννιέται δεν είναι άλλο από την…

Ανυπάκουη, Ανυπότακτη, Ανιδιοτελή Μεγάλη Αριστερά που αναδύεται τώρα, λίγο-λίγο αλλά γοργά, καθώς όλο και πιο πολύς κόσμος, ιδίως η Νεολαία, αγκαλιάζουν το «ΜέΡΑ25-Συμμαχία για τη Ρήξη» και εμπνέονται από το καλά δουλεμένο, τεχνοκρατικά άρτιο και πολιτικά ανατρεπτικό Κυβερνητικό Πρόγραμμά μας – ένα πρόγραμμα το οποίο οικοδομούμε υπομονετικά, προσεκτικά, επιστημονικά πριν ακόμα ιδρυθεί το ΜέΡΑ25, από τις ηρωικές μέρες του DiEM25 λίγο μετά το Δημοψήφισμα.

Κοιτάζω γύρω μου και αναγνωρίζω την παλιο-σειρά του ΜέΡΑ25: Εσάς που ήσασταν μαζί μας στην Πλατεία Σανταρόζα τον Ιούλιο του 2019. Ήμασταν λιγότερες και λιγότεροι τότε. Είχαμε την αγωνία να βάλουμε ξανά το μεγαλειώδες ΟΧΙ του λαού μας στη Βουλή.

Μας ένωνε η άρνηση να αναθεματίζουμε το σκοτάδι από τον καναπέ. Με το χελιδόνι μας μπροστάρη, εκείνη την Κυριακή 7 Ιουλίου του 2019 καταφέραμε να ανάψουμε ένα κεράκι, βάζοντας το ΟΧΙ στο Κοινοβούλιο για πρώτη φορά μετά το καλοκαίρι του 2015 σπάσαμε το σκοτάδι με αχτίδες φωτός λεπτές αλλά ακαταμάχητες.

Το κεράκι εκείνο έγινε κερί με τον μόχθο μιας χούφτας βουλευτών που ιδρώσανε τη φανέλα του ΟΧΙ, καταθέτοντας δυσανάλογα πολλές, τεχνικά άρτιες, & πολιτικά ριζοσπαστικές Προτάσεις Νόμου, τροπολογίες, ερωτήσεις και επερωτήσεις, ένα κοινοβουλευτικό έργο που, αν δεν ήξερε κανείς ότι το σήκωσαν ελάχιστοι βουλευτές, θα νόμιζε ότι είχαμε κοινοβουλευτική ομάδα 50, 60 ή 80 βουλευτών!

Σήμερα, απόψε, εδώ, σε όλη την Ελλάδα, το κερί εκείνο γίνεται λαμπάδα. Γιατί δουλέψαμε σκληρά. Γιατί δεν ζητήσαμε ποτέ ανάθεση. Και γιατί δεν θελήσαμε να μείνουμε μόνοι εντός των τειχών της δήθεν ανώτερης πολιτικής ηθικής μας.

Το κεράκι που κάναμε κερί γίνεται σήμερα λαμπάδα επειδή ανοίξαμε τις πόρτες, τις αγκαλιές και τις ψυχές του ΜέΡΑ25 σε ανένταχτους της Αριστεράς, σε Κινήματα του Νέου Φεμινισμού, του Νέου Συνδικαλισμού, της Ριζοσπαστικής Οικολογίας, σε νεολαιίστικες οργανώσεις όπως η ΑΡΑΣ, και βέβαια στις συντρόφισσες και τους συντρόφους της Λαϊκής Ενότητας – μια σύγκλιση που από μόνη της δείχνει το δρόμο προς την ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, που αποδεικνύει τι απαιτεί στην πράξη η ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ:

Απαιτεί, από τη μία, να μην έχεις ξεπουληθεί για μια καρέκλα, να μην έχεις καταντήσει συμβιβασμένος. Και, από την άλλη, να ξεπερνάς πικρίες και εγωισμούς εστιάζοντας μακρυά από την πάρτη σου, από τον εαυτούλη σου.

Αυτή είναι η θεμέλιος λίθος του ΜέΡΑ25-Συμμαχία για τη Ρήξη. Και, πιστέψτε με, είναι γερό θεμέλιο – είναι ένα θεμέλιο που θα σηκώσει πάνω του αγόγγυστα την Νέα Μεγάλη Αριστερά που οικοδομούμε - με τις εκλογές αυτές να μην είναι παρά μόνο ένας μόνο σταθμός στο όμορφο ταξίδι, ένα αποτέλεσμα που θα ενισχύσει τη δυναμική μας πριν αυτή, η δυναμική μας, εκτιναχθεί μεταλαμπαδεύοντας την ελπίδα ξανά στους εγκλωβισμένους συντρόφους μας σε μνημονιακά κόμματα.

Τρία πράγματα, τρεις παράγοντες εξασφαλίζουν τη δυναμική αυτή:

Πρώτον, δεν ζητάμε ανάθεση. Δεύτερον, το συνεκτικό Πρόγραμμά μας. Τρίτον, ο σύγχρονος διεθνιστικός, οικολογικός λόγος μας - η ανάλυσή μας του αντίκτυπου των ψηφιακών τεχνολογιών, του νεφοκεφαλαίου, της τεχνητής νοημοσύνης πάνω στις κοινωνικές σχέσεις εντός ενός καπιταλισμού που μεταμορφώνεται καθημερινά σε κάτι χειρότερο – σε μια νέου είδους, ψηφιακή, τεχνο-φεουδαρχία.

Δυο λόγια γιατί απορρίπτουμε την ιδέα της ΑΝΑΘΕΣΗΣ που ζητούν από τους ψηφοφόρους συστημικά κόμματα τα οποία κάποτε ήταν στην Αριστερά, όπως το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ. Αντί για την αντιδραστική ανάθεση, εμείς αναδεικνύουμε το όραμα ενός ενιαίου μετώπου κινημάτων, οργανώσεων, κομμάτων που θα αποσπάσουν την εξουσία για να την αποδώσουν, για να την επιστρέψουν, σε εκείνους που δεν έχουν εξουσία πάνω στις ίδιες τους τις ζωές - με αποτέλεσμα να πέφτουν θύματα ολοένα και πιο στυγνής εκμετάλλευσης.

Το «ΜέΡΑ25-Συμμαχία για τη Ρήξη» δεν λέμε στον κόσμο «ψηφίστε μας να σας σώσουμε». Το «ΜέΡΑ25-Συμμαχία για τη Ρήξη» δεν λέμε στα κινήματα των φοιτητών, των εργαζόμενων, της οικολογίας «συνταχθείτε πίσω μας» για να πραγματοποιηθούν τα όνειρα σας, να δικαιωθούν οι αγώνες σας.

Όχι, το «ΜέΡΑ25-Συμμαχία για τη Ρήξη» τους ρωτάμε: Τι μπορούμε να κάνουμε για εσάς; Πώς μπορούμε να ενισχύσουμε τους αγώνες σας; Τι παιδεία θέλετε; Πώς θα προωθήσουμε τις συλλογικές συμβάσεις που ζητάτε; Τι θέλετε να μεταφέρουμε στη Βουλή;

Ναι, το «ΜέΡΑ25-Συμμαχία για τη Ρήξη» δεν διεκδικούμε την πρωτοπορία. Είμαστε εδώ για να ενισχύσουμε όσες κι όσους από εσάς διεκδικείτε, σχεδιάζετε, συμμετέχετε, έχετε ήδη σπάσει τα δεσμά της ιδιωτικοποίησης των ονείρων, των φόβων, της χαράς και της στενοχώριας.

Ναι, καταθέτουμε προτάσεις νόμων για τα πάντα. Αυτό όμως το κοινοβουλευτικό έργο δεν βασίζεται στην αυταπάτη ότι οι προτάσεις μας θα εφαρμοστούν επειδή προσφέρουν άμεσα εφαρμόσιμες λύσεις στα προβλήματα του λαού.

Όχι, αυτές τις προτάσεις νόμου, όπως ο Οδυσσέας για τα κόκκινα δάνεια, ή το σύστημα Δήμητρα που θα σπάσει το τραπεζικό μονοπώλιο στις ψηφιακές συναλλαγές, ή η ανάκτηση δημοκρατικής κυριαρχίας πάνω στις εφορίες, στη δημόσια περιουσία, στην ενέργεια – αυτές τις προτάσεις νόμου τις καταθέτουμε για να δουν οι πολίτες εκεί έξω, που έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους στην Πολιτική, ότι υπάρχουν εναλλακτικές ακόμα και μέσα σε τούτο το σάπιο, το ζοφερό μισο-καπιταλιστικό, μισο-φεουδαρχικό σύστημα.

Πώς αλλιώς θα τους τραβήξουμε από την αποχή; Πώς αλλιώς θα τους απεγκλωβίσουμε από την αυτό-εκπληρούμενη προσδοκία ότι δεν υπάρχει εναλλακτική; Πώς αλλιώς θα τους πείσουμε ότι, το κατά τα άλλα συγκινητικό τραγούδι του Χατζηδάκι, κάνει λάθος όταν κλείνει με την φράση «Καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ!»

Πώς αλλιώς θα τους μεταλαμπαδεύσουμε την ελπίδα ότι, ναι, αυτός ο κόσμος μπορεί να αρχίζει να αλλάζει από αύριο το πρωί. Ριζικά. Από τη μία στιγμή στην άλλη. Πως εκεί που όλα φαίνονται μάταια είναι απολύτως εφικτό ξαφνικά οι πολλοί, οι μάζες των ανθρώπων εκεί έξω που έχουν παραδοθεί στην απαισιοδοξία, τον κυνισμό, την ιδιώτευση, να συνειδητοποιήσουν ότι ΟΛΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΙΩΣ.

Μια τέτοια στιγμή που, ξάφνου, οι απογοητευμένες μάζες ένιωσαν πως, ναι, έχουν δύναμη, ένιωσαν δυνατές και δυνατοί εν τη ενώσει, ήταν εκείνες οι ηρωικές μέρες λίγο πριν το Δημοψήφισμα. Το Δημοψήφισμα που έσπειρε τον πανικό στην ολιγαρχία η οποία ένιωσε το έδαφος να τρίζει κάτω από τα πόδια της ακριβώς επειδή οι ανθρώπινες μάζες έπαψαν να φοβούνται, ένιωσαν τη δύναμη της ενότητας, το μεγαλείο του να λες όχι σε βάναυσους εκβιαστές.

Κι όταν πήγαν στις κάλπες του Δημοψηφίσματος, αυτές οι ανθρώπινες μάζες έγιναν καθαρά, χαμογελαστά πρόσωπα που έβαλαν στην άκρη τον φόβο, που ξεπέρασαν τον τρόμο, και για πρώτη φορά στην Ελληνική Ιστορία ψήφισαν ταξικά, αγνοώντας τα κόμματα και το σύστημα εξουσίας.

Εκείνο το βράδυ είδαμε, για μερικές ώρες, στην πράξη εκείνο που ο Αριστοτέλης όριζε ως Αθηναϊκή Δημοκρατία: την εξουσία της πλειοψηφίας του Δήμου, που εξ ορισμού είναι οι φτωχότεροι. Για μερικές ώρες, έως ότου ο κ. Τσίπρας ανατρέψει τον λαό κάνοντας ΝΑΙ το ΟΧΙ του, ο λαός είχε απεγκλωβιστεί από το αστικό σύστημα που του επιβάλει τις προτεραιότητες των πολύ ολίγων ως μονόδρομο. Ως τη μόνη εναλλακτική.

Από τότε, έχοντας δει το χάρο με τα μάτια, το κατεστημένο κάνει τα πάντα να δαιμονοποιήσει το Δημοψήφισμα. Να δολοφονήσει τον χαρακτήρα όσων εξακολουθούμε να το τιμούμε. Ένιωσαν το στέμμα να πέφτει από κεφάλι τους, την εξουσία που είχαν πάνω στους πολλούς να εξαϋλώνεται. Ήταν ένας εφιάλτης για αυτούς. Τους καταλαβαίνω όταν λένε ότι «άγιο είχαν». Δεν είχαν βέβαια άγιο, Αλέξη είχαν – αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

Πριν τις εκλογές του 2019, νόμιζαν ότι εφιάλτης ήταν, πέρασε ανεπιστρεπτί. Μέχρι που τον Ιούλιο του 2019 το ΜέΡΑ25 αναβίωσε το ΟΧΙ βάζοντάς το ξανά στη Βουλή.

Και τι δεν είπαν. Και τι δεν έκαναν για να μην ξαναμπούμε στη Βουλή – για να σβήσει το κεράκι ελπίδας που άναψε το ΜέΡΑ25 στη Βουλή. Προέβλεπαν την εξαφάνισή μας.

Δούλεψαν φιλότιμα για να προκαλέσουν αποστασίες στο εσωτερικό μας, οι οποίες τελικά μας έκαναν τεράστιο καλό καθώς μας βοήθησαν να ξεφορτωθούμε απολίτικους ανθρώπους που ήρθαν μαζί μας για τα αξιώματα – όχι για τους ανθρώπους.

Σήμερα, οι αυτό-αποκαλούμενοι «ιδιοκτήτες» της Ελλάδας καταλαβαίνουν τον κίνδυνο που αποτελεί για την εξουσία τους το ΜέΡΑ25-Συμμαχία για τη Ρήξη. Ξέρουν ότι, αντίθετα, με τον ΣΥΡΙΖΑ που έχουν ενσωματώσει από καιρό, εμείς δεν θα ενσωματωθούμε ποτέ.

Βλέπουν και φρίττουν με τη δυναμική που έχει το εγχείρημά μας ως μόνο το πρώτο βήμα για την δημιουργία της Νέας Μεγάλης Ελληνικής Ανυπάκουης, Ανιδιοτελούς, Ανυπότακτης Αριστεράς που προσανατολίζεται σταθερά, με αιχμή του δόρατος το άμεσα εφαρμόσιμο κυβερνητικό πρόγραμμα 100 ημερών για την Προστασία των Πολλών στον κοινωνικό μετασχηματισμό που θα φέρει τον αυτοδιαχειριζόμενο, αποκεντρωμένο, οικολογικό, φεμινιστικό σοσιαλισμό του μέλλοντος.

Την Κυριακή 21 Μάη αυτό είναι το διακύβευμα. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο από τον εξοστρακισμό του χειρότερου κατακτητή: Την αποδοχή ότι σε τούτα δω τα χώματα δεν υπάρχει αξιοπρεπές μέλλον. Ότι η μόνη εναλλακτική στον Μητσοτακισμό είναι μια συνθηκολογημένη, ανεύθυνα υπάκουη, τέως, αριστερά.

Ξέρετε καλά ποιος είναι ο μεγαλύτερος σύμμαχος της ολιγαρχίας: Εκείνοι που μιλάνε για προοδευτική διακυβέρνηση την ώρα που αποποιούνται τη ρήξη, την ώρα που αποποιούνται το παρελθόν τους χαρακτηρίζοντας τη ρήξη επικίνδυνη αυταπάτη.

Επειδή οι λέξεις κακοποιούνται άσχημα σε κάθε προεκλογική περίοδο, επιτρέψτε μου να θυμίσω τι σημαίνει «πρόοδος» για την Αριστερά. Για την Αριστερά, η ανθρωπότητα, η χώρα, η κοινωνία προοδεύει όταν η εξουσία περνά από τους λίγους στους πολλούς, από τους έχοντες στους μη έχοντες – κάτι που, βέβαια, απαιτεί μεταφορά οικονομικής ισχύος από τους λίγους στους πολλούς – κι όχι βέβαια υπό την μορφή επιδομάτων στο πλαίσιο φιλανθρωπίας ή εξαγοράς ψήφων!

Για να το πω αλλιώς: Μια προοδευτική κυβέρνηση πρέπει να έρθει σε ρήξη με την ολιγαρχία – αλλιώς είναι εξ ορισμού φιλο-ολιγαρχική. Το οποίο σημαίνει ότι μια προοδευτική συγκυβέρνηση χρειάζεται:

Πρώτον, ένα ελάχιστο κοινό πρόγραμμα ρήξης που για να εκπονηθεί, σφυρηλατηθεί από κοινού και να συμφωνηθεί έστω και επί της αρχής, χρειάζεται μήνες πολλούς.

Δεύτερον, ένα κοινό μέτωπο της βάσης των κομμάτων που θα την απαρτίσουν – ένα μέτωπο που θα την στηρίξει στις δύσκολες στιγμές της σύγκρουσης με την ολιγαρχία – ένα μέτωπο που θέλει χρόνο και δουλειά να συγκροτηθεί.

Αυτό ακριβώς προτείνει το ΜέΡΑ25 στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και άλλων δυνάμεων δυο χρόνια τώρα. Δυο χρόνια όμως μας έλεγαν: «Να δούμε πρώτα αν θα μπείτε στη Βουλή». Κι όταν το χώνεψαν ότι θα είμαστε στη Βουλή πιο δυνατοί, το γύρισαν στο «ελάτε μετά την Κυριακή των εκλογών». Αυτές οι απαντήσεις σημαίνουν ένα πράγμα: Δεν θέλουν ούτε ελάχιστο κοινό πρόγραμμα ρήξης με την ολιγαρχία - ούτε κοινό μέτωπο να στηρίξει μια κοινή κυβέρνηση ρήξης με την ολιγαρχία. Γιατί; Επειδή η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ έχει, από καιρό, επιλέξει να μην προβεί σε καμία ρήξη με την ολιγαρχία.

Άκουσα τον κ. Τσίπρα να λέει: «Ο κ. Βαρουφάκης αυτοεξαιρέθηκε από το προσκλητήριο των προοδευτικών δυνάμεων.» Όχι κ. Τσίπρα: «Το ΜέΡΑ25-Συμαχία για τη Ρήξη αυτοεξαιρέθηκε από την διανομή υπουργείων που οργανώνετε κ. Τσίπρα σε εκείνους που δέχονται να συγκυβερνήσουν ελέω της ολιγαρχίας με προοδευτικό προσωπείο.»

Αυτό έλειπε κ. Τσίπρα να δεχθούμε αυτό που μας προτείνετε: Να δεσμευτούμε απέναντι στους ψηφοφόρους για συγκεκριμένες τομές και ρήξεις, να πάρουμε την ψήφο τους για αυτές και, κατόπιν, να σας κάνουμε πρωθυπουργό ώστε να ΜΗΝ γίνουν ποτέ οι τομές κι οι ρήξεις για τις οποίες δεσμευτήκαμε. Αν ποτέ κάναμε κάτι τέτοιο, θα ακυρώναμε τον λόγο ύπαρξής μας: που δεν είναι άλλος από την επιστροφή της αριστερής ηθικής, του να λες την αλήθεια επειδή η αλήθεια είναι απελευθερωτική, κι όχι να την καταχωνιάζεις για να πάρεις κάποιο αξίωμα.

Εν κατακλείδι, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ζητά από εμάς ψήφους που του λείπουν για να κυβερνήσει με την ανοχή της ολιγαρχίας. Δεν θα τις έχει. Τελεία και παύλα.

Αν πράγματι ο κ. Τσίπρας αναρωτιέται γιατί δεν τραβάει ο ΣΥΡΙΖΑ, του συνιστούμε να σκεφτεί πως για αυτό ίσως να φταίει η εικόνα του κ. Λάτση δημοσίως να τον ευχαριστεί που του χάρισε το Ελληνικό προς οικοπεδοποίηση ίσως να φταίει η εικόνα του κ. Πάιατ να τον ευχαριστεί που του υπέδειξε την Αλεξανδρούπολη ως το νέο στρατιωτικό ορμητήριο των ΗΠΑ - από το οποίο ρίχνουν λάδι στη φωτιά στα πεδία των ατέρμονων μαχών της Ουκρανίας

…ίσως να φταίει που δεν δεσμεύεται να καταργήσει το Χρηματιστήριο Ενέργειας, τον χυδαίο Ηρακλή, τις προπληρωμές φόρων των μικρομεσαίων, το Υπερταμείο – όλα εκείνα που σκοτώνουν την βιωσιμότητα της χώρας και συμβολίζουν την μεγαλύτερη, ήττα της Αριστεράς στα ιστορικά χρονικά.

Ας το πάρουν χαμπάρι λοιπόν όλοι οι μνημονιακοί που έχουν κάνει την ειρήνη τους με την ολιγαρχία-χωρίς-σύνορα: Το «ΜέΡΑ25-Συμμαχία για τη Ρήξη» υπάρχουμε επειδή πιστεύουμε ακράδαντα ότι χωρίς ρήξη με το σιδηρόφρακτο μνημονιακό τους πλαίσιο, που ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ δεν τολμούν να αμφισβητήσουν, η Ελλάδα θα συνεχίσει να διώχνει τα παιδιά της, να πικραίνει τους μεγαλύτερους, να μετατρέπεται μέρα-με-τη-μέρα σ’ ένα απέραντο τουριστικό θέρετρο, σε παράδεισο ξεπλύματος βρώμικου χρήματος και real estate, με τους ανθρώπους της αποκλεισμένους από τις ομορφιές της να πληρώνουν χαράτσια για τα πάντα, αντιμέτωποι με το φρικτό δίλημμα είτε να επιλέξουν την μετανάστευση είτε μια ζωή ως υπηρέτες και διασκεδαστές πλουσίων ξένων.

Για εμάς ΡΗΞΗ στην Πράξη σημαίνει ένα πράγμα: Χωρίς πρότερη διαπραγμάτευση με κανέναν, θα νομοθετήσουμε το Κυβερνητικό μας Πρόγραμμα 100 Ημερών.

1. Νομοθετούμε την ίδρυση δημόσιας εταιρείας διαχείρισης κόκκινων δανείων, που την ονομάζουμε «Οδυσσέα», με τον οποίο θα αντικαταστήσουμε τον «Ηρακλή» - είναι ο μόνος τρόπος πραγματικής προστασίας της βασικής κατοικίας, των μαγαζιών και της αγροτικής γης. Όποιος σας τάζει προστασία χωρίς κατάργηση του «Ηρακλή» σας περιπαίζει προεκλογικά.
2. Νομοθετούμε πλαφόν στη λιανική τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος που δεν θα ξεπερνά κατά 5% το μέσο κόστος παραγωγής και διανομής του, κάτι που συνιστά ντε φάκτο κατάργηση του «Χρηματιστήριου Ενέργειας». Αμέσως μετά δρομολογούμε την επανασύσταση της Ενιαίας ΔΕΗ με τη μεγάλη διαφορά (σε σχέση με την παλαιά ΔΕΗ) πως η διοίκηση θα διορίζεται από, και θα λογοδοτεί σε, Διαβουλευτικό Συμβούλιο αποτελούμενο από κληρωτούς (που θα έχουν την πλειοψηφία) και μια μειοψηφία διορισμένους από τη Βουλή ειδικούς και πολίτες.
3. Νομοθετούμε την κατάργηση του αποικιακού «Υπερταμείου» & μετατρέπουμε τη δημόσια περιουσία στην κεφαλαιακή βάση, των νέων «δίδυμων» δημόσιων τραπεζών – τη Νέα Αναπτυξιακή και τη Νέα Αγροτική Τράπεζα.
4. Εφαρμόζουμε το σχέδιο ελάφρυνσης των μικρομεσαίων από την φορομπηχτική φορολόγηση. Συγκεκριμένα, όσον αφορά τον ΦΠΑ, ο συντελεστής 24% θα κατέβει στο 15%, ο 13% στο 6%, τα βασικά είδη διαβίωσης στο 0%. Επί πλέον, θα καταργηθούν όλες οι προπληρωμές φόρων για μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις ενώ ο φορολογικός συντελεστής των μικρών θα πέσει το 10% και των μεσαίων μεγέθους (από 10 ως 500 εργαζόμενους) στο 20%. Όσο για τις μεγάλες επιχειρήσεις (άνω των 500 εργαζόμενων), ο συντελεστής φόρου θα ανέβει στο 30%.
5. Νομοθετούμε την κατάργηση της ενοικιαζόμενης εργασίας για όλους του κλάδους και εισάγουμε συλλογικές συμβάσεις για κάθε κλάδο.
6. Καταργούμε άμεσα την Golden Visa και περιορίζουμε δραστικά το Airbnb και άλλες τέτοιες πλατφόρμες βραχυπρόθεσμης ενοικίασης σπιτιών και διαμερισμάτων που ωθούν τα νοίκια στα ουράνια, που καθιστούν αδύνατο στους ανθρώπους μας, φοιτητές, γιατρούς, νοσοκόμους, δάσκαλους, καθηγητές να βρουν να νοικιάσουν. Ναι, να μπορείς να νοικιάσεις το σπίτι σου μέσω Airbnb ή αντίστοιχων πλατφορμών – όμως το πολύ για 60 μέρες το χρόνο, κι αυτές όχι συνεχόμενες. Τέλος η ντε φάκτο απόσυρση σπιτιών και διαμερισμάτων από την εγχώρια αγορά. Τέλος οι επιδοτήσεις ενοικίων και στεγαστικών που, την ώρα που αυξάνουν το δημόσιο χρέος, το μόνο που πετυχαίνουν είναι να αυξάνουν τα νοίκια και τις τιμές των ακινήτων. ΙΔΡΥΣΗ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΣΤΕΓΗΣ ώστε να χτιστούν 500 χιλιάδες κοινωνικές κατοικίες που δεν θα χαρίζονται αλλά στις οποίες, με κοινωνικά κριτήρια και χαμηλό νοίκι, θα διαμένουν όσο θέλουν συμπολίτες μας που έχουν ανάγκη και λόγο.
7. Καταργούμε κάθε εξόρυξη. Γιατί; Επειδή η εξάρτηση από νέες πηγές ορυκτών καύσιμων θα θωρακίσει τους ολιγάρχες, θα ανταμείψει τους δανειστές και, παράλληλα, θα δηλητηριάσει το χώμα, το νερό, την ομορφιά αυτής της χώρας μετατρέποντας την σε θλιβερό σταυροδρόμι αγωγών, τάνκερ, μαυρίλας. Οι ολιγάρχες δεν νοιάζονται. Εκείνοι θα έχουν τον πλούτο να αγοράσουν βίλλες σε μέρη ακόμα καθαρά, να φιλτράρουν το νερό τους, να χτίσουν φράκτες που θα κρατούν σε απόσταση τα θύματα της κλιματικής και περιβαλλοντολογικής καταστροφής. Να το πω απλά: Οι εξορύξεις είναι βαθιά ταξικές – η επιδρομή στο περιβάλλον κι η κλιματική καταστροφή είναι μια μορφή ύπουλου ταξικού πολέμου.

ΓΙΑ ΑΥΤΟ: Σχεδιάζουμε την παραγωγική αναδιάρθρωση και την Πράσινη Βιομηχανική Επανάσταση της χώρας στην εξής βάση: Έμφαση στην εγχώρια παραγωγή τεχνολογιών πράσινης ενέργειας σε περιοχές που πλήττονται από την αποβιομηχάνιση (π.χ. μπαταρίες υψηλής τεχνολογίας στην βιομηχανική περιοχή της Πάτρας και θαλάσσιων αλουμινένιων ανεμογεννητριών στην Μεγαλόπολη, τον Βόλο, την Πτολεμαΐδα) ενώ, παράλληλα, μετατρέπουμε την Β. Ελλάδα (από τη Θεσσαλονίκη μέχρι την Αλεξανδρούπολη) σε κέντρο παραγωγής και διανομής πράσινου υδρογόνου, του ντίζελ του μέλλοντος.

1. Ιδρύουμε Νέους Αγροτικούς Συνεταιρισμούς με έμφαση στις τράπεζες γηγενών σπόρων, αντί για στείρους υβριδικούς σπόρους Bayer-Monsanto, και στόχο την παράλληλη μείωση των ποσοτήτων και την θεαματική αύξηση των ποιοτήτων ώστε τα ελληνικά αγροτικά προϊόντα να πουλιούνται τρεις φορές πιο ακριβά από τα Μαροκινά ή τα Ισπανικά στο Μόναχο, στο Παρίσι και στο Λονδίνο.
2. Εισάγουμε θεσμικό πλαίσιο για Νέες Συνεταιριστικές Αυτοδιαχειριζόμενες Μεταποιητικές Εταιρείες, στο πρότυπο της ΒΙΟΜΕ, με τη διαφορά ότι το κράτος θα είναι αρωγός, όχι τραμπούκος που προσπαθεί να τις πνίξει.
3. Διπλασιάζουμε τις δαπάνες για την δημόσια παιδεία και το ΕΣΥ εντός τετραετίας, με παράλληλη συρρίκνωση των ιδιωτικών δαπανών για παραπαιδεία και ιδιωτικές κλινικές
4. Τέλος, νομοθετούμε το σύστημα «Δήμητρα». Πρόκειται για το μέλλον των ψηφιακών συναλλαγών που προστατεύει καταναλωτές και επιχειρήσεις από τα χαράτσια, έως και 2000 εκατομμύρια ευρώ ετησίως»