Μπακογιάννης για Κιβωτό του Κόσμου: Να κλείσει η «μαύρη τρύπα» στις κοινωνικές δομές

Ο κ. Μπακογιάννης, μιλώντας στο MEGA για τις σοκαριστικές καταγγελίες για την «Κιβωτό του Κόσμου», αφού ξεκαθάρισε ότι ο Δήμος Αθηναίων δεν έχει καμία νομική ή θεσμική σχέση με τη δομή, τόνισε ότι θα πρέπει πρωτίστως να διασφαλιστεί ότι τα παιδιά που φιλοξενούνται στην Κιβωτό θα είναι καλά και ασφαλή.

«Ισχύει ότι υπάρχει ένα θεσμικό κενό. Μια «μαύρη τρύπα». Και εκεί είναι που θα πρέπει όλοι να στρέψουμε την προσοχή μας. Τα παιδιά που είναι σήμερα σε αυτές τις δομές, θέλουμε να πάνε όσο το δυνατό γρηγορότερα σε οικογένειες, όπως και όλα τα υπόλοιπα παιδιά εκεί έξω. Δε θέλουμε να το ξαναζήσουμε αυτό. Μπορούμε να συμφωνήσουμε; Αυτό δεν έχει ιδεολογικό πρόσωπο, δεν είναι αριστερό ή δεξιό», είπε χαρακτηριστικά ο Δήμαρχος Αθηναίων.

«Να γίνονται συστηματικοί και αιφνιδιαστικοί έλεγχοι»

«Το ζήτημα της Κιβωτού μάς αφορά όλους γιατί είμαστε άνθρωποι. Προφανώς όλο αυτό το οποίο συμβαίνει γεννά ένα σοκ, έναν αποτροπιασμό. […] Το ερώτημα, όμως, είναι πώς μπορούμε να ξεπεράσουμε αυτά τα συναισθήματα και να διασφαλίσουμε δύο πράγματα: Πρώτον, ότι όλα τα παιδιά τα οποία αυτή τη στιγμή βρίσκονται στις δομές της «Κιβωτού», θα είναι καλά και ασφαλή. Και δεύτερον, πως κάτι τέτοιο δε θα επαναληφθεί. Το χειρότερο το οποίο μπορεί να συμβεί είναι να το ζήσουμε για 2-3 μέρες και μετά η προσοχή όλων μας να στραφεί αλλού και τα παιδιά αυτά ή τα παιδιά σε άλλες δομές να ξεχαστούν», ανέφερε, υπογραμμίζοντας τη σημασία ορισμού θεσμικού πλαισίου: «Είναι πάρα πολύ σημαντικό το θεσμικό πλαίσιο. Να γίνονται οι έλεγχοι συστηματικά, να γίνονται τακτικά, να γίνονται ακόμη και αιφνιδιαστικοί έλεγχοι. […] Υπάρχει ένας νόμος, υπάρχει ένα θεσμικό πλαίσιο, υπάρχουν κανόνες που διέπουν τη λειτουργία όλων μας. Δεν μπορεί να κάνει ο καθένας του κεφαλιού του».

«Οι κοινωνικοί λειτουργοί είναι ήρωες»

Ο κ. Μπακογιάννης αναφέρθηκε επίσης στη δουλειά που γίνεται από το Κέντρο Υποδοχής και Αλληλεγγύης του Δήμου Αθηναίων στο θέμα της κοινωνικής υποστήριξης των ευάλωτων ομάδων, εξαίροντας την προσπάθεια που κάνουν οι κοινωνικοί λειτουργοί και οι ψυχολόγοι παρά το περιορισμένο προσωπικό που στελεχώνει τον οργανισμό.

«Με ρωτάτε αν είναι αρκετοί οι κοινωνικοί λειτουργοί. Προφανώς όχι. Θα ήθελα να είναι περισσότεροι. Δεν είναι αντικειμενικά αρκετοί, διότι προερχόμαστε από μια δεκαετία μνημονίων και αντιμετωπίζουμε υπο-στελέχωση. […]. Να μην αδικούμε αυτούς τους ανθρώπους, να μην αδικούμε τη δουλειά και τον αγώνα που κάνουν οι κοινωνικοί λειτουργοί. Είναι εκεί έξω, είναι στις γειτονιές. Δέχονται ανθρώπους, χτυπάνε πόρτες. Στην πραγματικότητα, οι ήρωες είναι οι κοινωνικοί μας λειτουργοί, οι οποίοι δέχονται ένα ασύλληπτο βάρος. Είναι οι «κυματοθραύστες» όλων μας. Και το κάνουν ξανά και ξανά. Και όταν μία στις τόσες περιπτώσεις κάτι πάει στραβά, βγαίνουμε και τούς στοχοποιούμε, και τους «ζητάμε τα ρέστα». Δεν είναι έτσι, διότι άνθρωποι είναι και αυτοί».