Ελληνοτουρκικά: Ο Μητσοτάκης θέτει επί τάπητος το ζήτημα των τουρκικών απειλών σε Σόφια και Πράγα

Υπό το πρίσμα της κλιμακούμενης τουρκικής επιθετικότητας, με την ρητορική αναθεωρητισμού να βρίσκεται στην «πρώτη γραμμή» των πρόσφατων δηλώσεων Ερντογάν και Ακάρ, ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι αποφασισμένος να κρατήσει ψηλά στην ευρωπαϊκή ατζέντα το ζήτημα των τουρκικών απειλών.

Η Αθήνα επιμένει στη διατήρηση μιας ψύχραιμης, αλλά ταυτόχρονα συνετής στάσης, απέναντι στο «κρεσέντο» των προκλήσεων, θέτοντας πάντοτε το ευρύτερο πλαίσιο της συνεννόησης στα ελληνοτουρκικά επί τη βάσει του σεβασμού στο Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της Θάλασσας.

Ο πρωθυπουργός ταξιδεύει το Σάββατο στη Βουλγαρία, όπου θα συμμετάσχει στα εγκαίνια του αγωγού IGB, στη Σόφια. Εκεί θα έχει εκ νέου επαφές και με την επικεφαλής της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν.

Σε αυτή τη συνάντηση το κυρίως θέμα θα είναι τα ενεργειακά, δεν μπορεί, όμως, να αποκλειστεί το ενδεχόμενο η συζήτηση να γυρίσει και στα της Τουρκίας.

Σε κάθε περίπτωση, ο κ. Μητσοτάκης θα θέσει εκ νέου επί τάπητος το ζήτημα της τουρκικής επιθετικότητας στην άτυπη Σύνοδο Κορυφής της Πράγας, που διεξάγεται την ερχόμενη Πέμπτη και Παρασκευή, αν και το θέμα δεν είναι επισήμως στην ατζέντα.

Μέχρι στιγμής, δεν έχει γίνει γνωστό αν ο πρόεδρος Ερντογάν θα μεταβεί στην Πράγα. Ωστόσο, εάν γίνει κάτι τέτοιο, τότε μια συνάντηση Ερντογάν – Μητσοτάκη κρίνεται μάλλον αμφίβολη. Αν και η ελληνική πλευρά επαναλαμβάνει σε κάθε δυνατή ευκαιρία ότι στόχος είναι να υπάρχουν πάντα ανοιχτοί δίαυλοι επικοινωνίας με την Άγκυρα, η Αθήνα δεν θα διεκδικήσει – σε καμία περίπτωση – τον ρόλο του «επισπεύδοντος» σε μια τέτοια κίνηση.

Υπενθυμίζεται ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε δηλώσει πρόσφατα στο Υπουργικό Συμβούλιο:

«Ό,τι είχε να πει η Ελλάδα το είπε καθαρά στον ΟΗΕ, τόσο για τις "κόκκινες γραμμές της", όσο και για την φιλική της διάθεση απέναντι στον Τουρκικό λαό. Η άλλη όχθη μπορεί να επαναλαμβάνει μονότονα τα ψέματα και τις απειλές της. Σε αυτό το γαϊτανάκι, όμως, έχει μείνει μόνη. Εμείς μένουμε με ψυχραιμία και αυτοπεποίθηση στις καθαρές μας θέσεις με την ισχύ του Διεθνούς Δικαίου, την επιφυλακή των Ενόπλων Δυνάμεών μας, τη συμπαράσταση των συμμάχων μας. Εδώ τα πολλά λόγια είναι πράγματι φτώχεια -όπως λέει και η παροιμία- και ίσως είναι καιρός να ασχοληθούν με αυτήν την φτώχεια και όσοι λένε πολλά. Αντί για τις πύρινες λέξεις να επιλέξουν επιτέλους τις δημιουργικές πράξεις και τον δρόμο του ουσιαστικού διαλόγου. Απέναντί τους, άλλωστε, δεν έχουν μόνο την Ελλάδα, έχουν ολόκληρη την Ευρώπη, αλλά και τους συμμάχους μας στο ΝΑΤΟ».