Βούλτεψη: Να αντιμετωπιστεί το νομικό κενό για τους ασυνόδευτους ανήλικους μετανάστες

«Γνωρίζουμε και αναγνωρίζουμε το πρόβλημα. Το αντιμετωπίζουμε αποσπασματικά και αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί, και είναι πολιτική απόφαση αυτό να αλλάξει», επισήμανε η κ. Βούλτεψη. «Πρέπει να βρούμε τρόπο να υπάρχει ένα νομικό καθεστώς που θα ισχύει για όλα τα ασυνόδευτα παιδιά και να σχετίζεται με κάποιο τρόπο με την πορεία τους στο σχολείο και τη διάθεσή τους για ένταξη», πρόσθεσε η υφυπουργός, ενώ σύμφωνα με τα στοιχεία που παρέθεσε, μέχρι το τέλος του χρόνου θα έχουν ενηλικιωθεί 1.000 ασυνόδευτα παιδιά.

Τη διαδικτυακή εκδήλωση στην οποία συμμετείχε η κ. Βούλτεψη, διοργάνωσε το Δίκτυο Συνηγορίας για τα Δικαιώματα του Παιδιού, στο πλαίσιο δράσεων που έχει αναλάβει μαζί με 44 μη κυβερνητικές οργανώσεις, ζητώντας τη χορήγηση ειδικής άδειας διαμονής ως την ηλικία των 21 ετών, για τα ασυνόδευτα παιδιά που βρίσκονται στην Ελλάδα.

Όπως εξήγησε η Βασιλική Κατριβάνου, συντονίστρια της Κοινωνικής Υπηρεσίας του Ελληνικού Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες, το πρόβλημα του κενού στη νομική προστασία που αντιμετωπίζουν ασυνόδευτα παιδιά, ήρθε στην επιφάνεια πολύ περισσότερο με την πρόσφατη ιστορία του Σαϊντού, ωστόσο «γνωρίζουμε πάρα πολλές τέτοιες ιστορίες και πρέπει να βρεθεί λύση γι' αυτά τα παιδιά, όχι σε πλαίσιο εξαίρεσης, αλλά να είναι ο κανόνας και να μην συνδέεται, ούτε με την απόδοση στο σχολείο, ούτε με την αριστεία, ούτε με την ανάδειξη από τα ΜΜΕ. Να διασφαλίζει η Πολιτεία την απρόσκοπτη πρόσβαση σε όλα τα δικαιώματα».

Η κ. Κατριβάνου διευκρίνισε ότι παλαιότερα υπήρχε η άδεια διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους που καταργήθηκε «και αυτό εντείνει το πρόβλημα», καθώς, όταν απορρίπτεται το αίτημα ασύλου των ασυνόδευτων παιδιών, αυτά «μένουν στο περιθώριο, ευάλωτα στην εκμετάλλευση και στο trafficking».

Ο Κώστας Κυρμανίδης, δικηγόρος της ΜΚΟ 'Αρσις, τόνισε ότι το νομικό κενό δεν αντιμετωπίζουν μόνο τα ασυνόδευτα παιδιά που ενηλικιώνονται, αλλά υπάρχει και κατά την ανηλικότητα. «Σε αντίθεση με άλλες ευάλωτες ομάδες στο μεταναστευτικό πεδίο, όπου έχουν προβλεφθεί άλλες άδειες διαμονής, για τα ασυνόδευτα δεν υπάρχει κάτι. Είναι μονόδρομος η νόμιμη διαμονή με τις διαδικασίες για το άσυλο, αλλά αυτό οδηγεί σε αδιέξοδα», επεσήμανε ο κ. Κυρμανίδης.

Ο κ. Κυρμανίδης, έκανε λόγο για αδιέξοδο που «λαμβάνει μεγαλύτερες διαστάσεις το τελευταίο διάστημα», καθώς «είναι πολλές οι απορριπτικές αποφάσεις». «Η Ειδική Γραμματεία Προστασίας Ασυνόδευτων Ανηλίκων επιτελεί πολύ σπουδαίο έργο τα τελευταία τρία χρόνια, μένει ένα σημαντικό κομμάτι για να ολοκληρωθεί η παιδική προστασία, και αυτό πρέπει να είναι η χορήγηση νομιμοποιητικών εγγράφων» συμπλήρωσε και έκανε έκκληση «αυτό να γίνει το ταχύτερο δυνατό, γιατί είναι πολλά παιδιά σε κίνδυνο».

Η βοηθός Συνήγορος του Παιδιού, Θεώνη Κουφονικολάκου, αναφέρθηκε σε μερικά από τα θετικά βήματα που έχουν γίνει στην κατεύθυνση της προστασίας των ασυνόδευτων παιδιών στην Ελλάδα, όπως η κατάργηση της προστατευτικής φύλαξης, η πρόσβαση των παιδιών στον Προσωρινό Αριθμό Ασφάλισης και Υγειονομικής Περίθαλψης (ΠΑΑΥΠΑ) ανεξαρτήτως απόφασης ασύλου, η χορήγηση ΑΦΜ σε ασυνόδευτους από την ηλικία των 15 ετών χωρίς προϋποθέσεις σύνδεσης με ενήλικο πρόσωπο και η συνεισφορά της Ειδικής Γραμματείας Προστασίας Ασυνόδευτων Ανηλίκων και του Εθνικού Μηχανισμού Επείγουσας Ανταπόκρισης για τα ασυνόδευτα σε επισφαλείς συνθήκες διαβίωσης.

Ωστόσο, την ίδια ώρα, παρατήρησε η κ. Κουφονικολάκου, «η θεσμική αμφιθυμία ως προς τους εφήβους που μετακινούνται, έχει οδηγήσει σε πολύ σοβαρές παραβιάσεις. Τα παιδιά είναι πολλαπλάσια εκτεθειμένα σε κίνδυνο εκμετάλλευσης και κακοποίησης, υποβάλλονται σε διαδικασίες που επιτείνουν το άγχος σε μια ηλικία που αυτές οι εμπειρίες αφήνουν ανεξίτηλα σημάδια και η ένταξή τους ναρκοθετείται υπό το καθεστώς συνεχούς φόβου για την παρουσία τους στη χώρα».

Η ίδια κατέληξε ότι «ο Συνήγορος του Πολίτη αναγνωρίζει τον κομβικό ρόλο της πλήρους νομικής προστασίας των ασυνόδευτων παιδιών και μετεφήβων στη χώρα».

Στην εκδήλωση κατέθεσαν τις εμπειρίες τους και δύο ασυνόδευτα παιδιά από το Πακιστάν που ζουν στην Ελλάδα. Ο Σαχζέμπ Αμζάντ ήρθε στη χώρα σε ηλικία 14 ετών, και σήμερα, στα 19 του, εργάζεται ως διερμηνέας στην 'Αρσις. Έχει λάβει δύο απορριπτικές αποφάσεις και έχει προσφύγει στα διοικητικά δικαστήρια περιμένοντας την απόφαση, που γνωρίζει ότι είναι αρνητική. Όπως περιέγραψε, «αυτή τη στιγμή βρίσκομαι σε δύσκολη κατάσταση, δεν έχω αυτή την προστασία που είναι βασική για κάθε παιδί, ώστε να ζήσει άνετα και να μπορέσει να ενταχθεί ακόμα περισσότερο στη χώρα».

Ο Μοχαμάντ Αλί Σαλμάν, ο οποίος βρίσκεται από τον Νοέμβριο του 2019 στην Ελλάδα και διαμένει σε δομή, έχει λάβει και εκείνος ήδη δύο απορριπτικές αποφάσεις και περιμένει την απόφαση από τα διοικητικά δικαστήρια. Όπως τόνισε, «δεν μου δίνουν άσυλο γιατί λένε ότι η χώρα μου είναι ασφαλής και πρέπει να πάω εκεί. Η χώρα μου δεν έχει πόλεμο αλλά έχει προβλήματα. Δεν είναι πλούσια χώρα, είναι φτωχή και δεν έχουμε λεφτά να σπουδάσουμε». «Θέλω να ζήσω στην Ελλάδα και να είμαι χρήσιμος για τη χώρα», κατέληξε.