«Κόφτης» και χρέος στο Euroworking Group

Σύμφωνα με πληροφορίες οι δύο πλευρές θα προσπαθήσουν να βάλουν χρονοδιαγράμματα για τις δράσεις περί το χρέος, ούτως ώστε να συνταχθεί ένα αρχικό κείμενο ως βάση συζήτησης στους G7 που θα συνεδριάσουν στην Ιαπωνία στις 20 και 21 Μαίου. Το κείμενο αυτό θα το παρουσιάσει στην Ομάδα των 7 ο Γερούν Ντάισελμπλουμ.

Πληροφορίες από το οικονομικό επιτελείο αναφέρουν ότι το θέμα του μηχανισμού προσαρμογής (κόφτη) μπορεί να κλείσει ως προς τις λεπτομέρειές του ακόμη και αύριο.Στο θέμα του αυτόματου μηχανισμού δημοσιονομικών αποκλίσεων η προσοχή θα εστιασθεί στο χρόνο και τον τρόπο περικοπής των δαπανών, αλλά και στον τρόπο αλλαγής του μείγματος δημοσιονομικής πολιτικής στο επομενο διάστημα.

Το ΔΝΤ διαφωνεί με τη δομή του μηχανισμού που έχει προκριθεί αλλά και με τους στόχους που έχουν τεθεί για τα πρωτογενή πλεονάσματα στο ελληνικό πρόγραμμα.

Το βασικό σενάριο της Ευρώπης εκτιμά ότι η Ελλάδα μπορεί να πετύχει πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ το 2018 ( 6,3 δισ. ευρώ με το βάση το ΑΕΠ του 2015) και να συνεχίσει με την ίδια επίδοση μέχρι και το 2025. Από το 2025 μέχρι και το 2030, η εκτίμηση για το πρωτογενές πλεόνασμα μειώνεται σε μέσα επίπεδα στο 3,2% του ΑΕΠ και από το 2035 και μετά στο 2,5% του ΑΕΠ.

Το Ταμείο θεωρεί πως οι στοχεύσεις αυτές δεν είναι ρεαλιστικές και πρέπει να υιοθετηθούν πιο εφικτές προσεγγίσεις.

Η συζήτηση για το χρέος

To EWG θα κινηθεί στα πλαίσια της εντολής του Eurogroup που αποφάσισε η συζήτηση για το χρέος να κινηθεί σε τρία στάδια εφόσον η Ελλάδα τηρήσει πλήρως το πρόγραμμα.

Σε πρώτη φάση θα γίνει η βέλτιστη διαχείριση της διαχείρισης του χρέους. Σε δεύτερη φάση, στο τέλος του προγράμματος το 2018 θα εξεταστεί η παράταση της περιόδου χάριτος και η επιμήκυνση με ισχύ από το τέλος του 2018 και την αρχή του 2019. Στην τρίτη φάση θα εξεταστεί η πορεία του χρέους τις επόμενες δεκαετίες.

Τα βραχυπρόθεσμα μέτρα θα περιλαμβάνουν τη βελτιστοποίηση της εξυπηρέτησης του χρέους, τα μεσοπρόθεσμα μέτρα θα περιλαμβάνουν συγκεκριμένες αποφάσεις που θα εφαρμοστούν στο τέλος του προγράμματος (υπό την προϋπόθεση την πλήρους εφαρμογής του προγράμματος) και τα μακροπρόθεσμα μέτρα θα αφορούν τις επόμενες δεκαετίες.