Οίκους ανοχής κοντά σε ξενοδοχεία ζητούν βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ
Αγνοώντας οποιαδήποτε αναπτυξιακή λογική και τουριστική προοπτική βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ζητούν να μην ενισχυθούν τα περιοριστικά κριτήρια, σύμφωνα με τα οποία δεν μπορούν σε αποσταση 200 μέτρων απο ξενοδοχεία να εξκαθιστανται οι οίκοι ανοχής.
Κινδύνους γκετοποίησης βλέπουν πίσω από τη ρύθμιση που απαγορεύει την εγκατάσταση οίκων ανοχής σε ακτίνα 200 μέτρων από ξενοδοχεία, 17 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ.
Με ερώτηση τους στη Βουλή οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ με επικεφαλής τον αντιπρόεδρο Τάσο Κουράκη υποστηρίζουν ότι η επέκταση της ισχύουσας ρύθμισης -με νόμο το 2014- και στα ξενοδοχεία τριών, τεσσάρων και πέντε αστέρων μετέτρεψε από εξαιρετικά δύσκολη σε πρακτικά αδύνατη την νόμιμη εγκατάσταση των εκδιδομένων με αμοιβή προσώπων στον δομημένο αστικό ιστό, όπου και λειτουργούν πολυάριθμα ξενοδοχεία των σχετικών κατηγοριών. «Καθίσταται προβληματική η αδιαφοροποίητη αντιμετώπιση από τον νόμο όλων των προστατευόμενων κτηρίων και κοινόχρηστων χώρων. Τα νηπιαγωγεία, οι παιδικοί σταθμοί, και τα σχολεία εξομοιώνει άκριτα η επίμαχη τροποποίηση με ξενοδοχεία συγκεκριμένων κατηγοριών, ενώ τα τελευταία λειτουργούν ως εμπορικές επιχειρήσεις που απευθύνονταιιδίως σε ενηλίκους», αναφέρεται στην ερώτηση.
ιδίως σε ενηλίκους», αναφέρεται στην ερώτηση.
Για τους 17 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ περιορίζεται με τρόπο καταχρηστικό και πρόδηλα αντισυνταγματικό η άσκηση ενός νόμιμου επαγγέλματος, ενώ αποτελεί παράδοξο κατά πόσο η αποτροπή της «γκετοποίησης» που προτάσσεται από τον Ν. 2734/1999 υπηρετείται τη στιγμή που η διεύρυνση της γεωγραφικής απαγόρευσης εγκατάστασης αφήνει μόνη διέξοδο νόμιμης επαγγελματικής δραστηριότητας τη συγκέντρωση των αδειοδοτημένων εγκαταστάσεων σε πολύ περιορισμένους χώρους, που μοιραία θα συγκεντρώσουν την πλειονότητα των επ’ αμοιβή εκδιδομένων.
Για τους 17 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ περιορίζεται με τρόπο καταχρηστικό και πρόδηλα αντισυνταγματικό η άσκηση ενός νόμιμου επαγγέλματος, ενώ αποτελεί παράδοξο κατά πόσο η αποτροπή της «γκετοποίησης» που προτάσσεται από τον Ν. 2734/1999 υπηρετείται τη στιγμή που η διεύρυνση της γεωγραφικής απαγόρευσης εγκατάστασης αφήνει μόνη διέξοδο νόμιμης επαγγελματικής δραστηριότητας τη συγκέντρωση των αδειοδοτημένων εγκαταστάσεων σε πολύ περιορισμένους χώρους, που μοιραία θα συγκεντρώσουν την πλειονότητα των επ’ αμοιβή εκδιδομένων.