Κανείς δεν μιλάει ανοικτά με ποιον θέλει να κυβερνήσει - Πριν από τις εκλογές δεν λέγονται αυτά

Κυριάκος Μητσοτάκης, Αλέξης Τσίπρας και Νίκος Ανδρουλάκης, τρεις πολιτικοί αρχηγοί επιχειρούν να τετραγωνίσουν τον κύκλο με εκατέρωθεν βολές ο ένας στον άλλον μέχρι να αποκωδικοποιήσουν τι κρύβουν οι τακτικές τους και η στρατηγική τους ενόψει των εκλογών που ναι μεν ο κ. Μητσοτάκης τις τοποθέτησε χρονικά τον Μάϊο του 2023 ουδείς όμως δεν παραβλέπει το γεγονός ότι μπορεί να διεξαχθούν και νωρίτερα κάπου στο Φθινόπωρο του τρέχοντος έτους.

Ο κάθε πολιτικός αρχηγός καλείται να απαντήσει σε ένα ερώτημα. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης τι θα κάνει αν δεν κερδίσει στις εκλογές με αυτοδυναμία, ο Αλέξης Τσίπρας να καταφέρει να απαντήσει στην πρόκληση των συνεργασιών μέσω ποιου κυβερνητικού προγράμματος και συγκλίσεων και ο Νίκος Ανδρουλάκης στο δικό του δίλλημα σε ότι αφορά την επόμενη ημέρα.

Οι άγνωστες παράμετροι των τριών αρχηγών

Το κάθε επιτελείο εργάζεται σαν να έχουν ήδη προκηρυχθεί οι εκλογές.

Στο Μέγαρο Μαξίμου με πρωτοβουλία του πρωθυπουργού τέθηκε το δίλλημα αυτοδυναμία ή συνεργασία και άρα σκαμπανεβάσματα ή πολιτική σταθερότητα γιατί κάπως έτσι θα μεταφραστεί η συζήτηση περί συνεργασιών. Το άνοιγμα αυτής της συζήτησης δεν ήρθε πάντως σε καμία περίπτωση τυχαία.

Αν και δεν υπάρχει κουλτούρα συνεργασίας μεταξύ των κομμάτων, καθώς δεν είναι ακόμη ώριμες οι συνθήκες για συμμαχικές κυβερνήσεις , το θέμα εισήλθε στη πολιτική ατζέντα γιατί στο Μαξίμου έχουν δύο άγνωστες παραμέτρους: Τι θα γίνει με το τσουνάμι της ακρίβειας και αν τους θερινούς μήνες Ιούνιο, Ιούλιο, Αύγουστο ίσως και Σεπτέμβριο θα είναι κατάλληλο προετοιμασμένο το κράτος για να αντιμετωπίσει αν συμβεί αυτό που έγινε πέρυσι το καλοκαίρι που κάηκαν τόσες χιλιάδες στρέμματα δάσους στην Αττική και την Εύβοια από την πύρινη λαίλαπα .

Αυτές οι δύο άγνωστες παράμετροι δεν μπορούν να αντισταθμιστούν από τα έσοδα της καλοκαιρινής περιόδου που όλοι υποστηρίζουν ότι θα είναι το φετινό καλοκαίρι μια πολύ καλή τουριστική σαιζόν. Τα ταμεία του κράτους να γεμίσουν και να ανοίξουν οι δουλειές στον κλάδο του τουρισμού κανείς δεν εγγυάται ότι θα ισοσκελίσουν τις απώλειες από την ακρίβεια στις τιμές των προϊόντων ή στα καύσιμα που έχουν πάρει την ανιούσα.

Για αυτό και ο πρωθυπουργός παρά τις εισηγήσεις των συνεργατών του για το περί αντιθέτου άνοιξε από μόνος του το κεφάλαιο «συνεργασία» αποσκοπώντας με μία κίνηση τακτικής να φέρει σε δύσκολη θέση τον Αλέξης Τσίπρα και να αναγκάσει τον Νίκο Ανδρουλάκη να πάρει θέση με ποιον θα συνεργαστεί αφού το εκλογικό σύστημα στο οποίο θα διεξαχθούν οι εκλογές ( απλή αναλογική) εμποδίζει να εκλεγεί κυβέρνηση με αυτοδυναμία .

Σε τι προσβλέπουν Μητσοτάκης, Τσίπρας και Ανδρουλάκης

Ο κ. Μητσοτάκης με την κίνηση αυτή βάζει στο κάδρο τα εσωκομματικά προβλήματα του ΣΥΡΙΖΑ, με τις συνιστώσες να εκφράζουν διαφορετικές απόψεις, αλλά και του ΚΙΝΑΛ για το ποια κατεύθυνση θα επιθυμούσαν βουλευτές του να συνεργαστεί το κόμμα τους και με ποιους από τους δύο, τον αρχηγό και πρωθυπουργό της ΝΔ ή τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ.

Κάποιοι βουλευτές του ΚΙΝΑΛ αισθάνονται κοντά και κάποιοι μακριά από τους δύο αντιπάλους του Νίκου Ανδρουλάκη και τη διαφορά αυτή θέλει να αναδείξει από τώρα ο Κ. Μητσοτάκης προσβλέποντας στο να κερδίσει πόντους στους ψηφοφόρους του κέντρου.

Ο Αλέξης Τσίπρας, από την πλευρά του, ευελπιστεί η ΝΔ να μην κερδίσει τις εκλογές με αυτοδυναμία και ο χρόνος κατάθεσης του αιτήματός του για εκλογές τώρα έγινε προτού δυσκολέψουν οι συνθήκες και εγκλωβιστεί σε κάποια συγκυρία πολιτική που δεν θα τον βόλευε. Ωστόσο ο ίδιος γνωρίζει πολύ καλά και τα δικά του προβλήματα εντός του κόμματός του γιατί αποτελεί πρόκληση για τον ίδιο, πρώτον, να ξεκαθαρίσει το τοπίο απέναντι σε όσους αμφισβητούν τις επιλογές του και, δεύτερον, να αναδείξει μέσα από τις προτάσεις για τα μεγάλα θέματα που θα ιεραρχήσει και θα αναδείξει προς επίλυση.

Ο Νίκος Ανδρουλάκης εμφανίζεται με διψήφια δημοσκοπικά ποσοστά, ουδείς όμως γνωρίζει αν θα αντέξουν στην προεκλογική πίεση, που σε κάθε περίπτωση για να αντέξουν χρειάζεται να το δείξει και ο ίδιος με τις προτάσεις του στους ψηφοφόρους.

Το ωραίο και το νέο σε κάθε εκλογές έχουν συγκεκριμένη ποσοστιαία οροφή και επομένως χρειάζεται να ειπωθούν προτάσεις από τον ίδιο που δεν θα είναι ίδιες ούτε με του κ. Μητσοτάκη και πολύ περισσότερο με του κ. Τσίπρα, από τον οποίο δέχεται και το πιο σκληρό πολιτικό μαρκάρισμα για να πείσει τους ψηφοφόρους του και άρα να διατηρήσει ικανά εκλογικά ποσοστά που θα αναγκάσουν τους κυρίους Μητσοτάκη και Τσίπρα να τον υπολογίσουν πολιτικά το βράδυ των εκλογών.

Πρέπει επίσης να ξεκαθαρίσει και το τι θέλει ο ίδιος και οι βουλευτές του: Κυβέρνηση συνεργασίας με προοδευτικό πρόσημο ή κυβέρνηση τεχνοκρατών με άλλον πρωθυπουργό εκτός του κ. Μητσοτάκη, κάτι που όπως επισημαίνουν από τον ΣΥΡΙΖΑ «ο κ. Ανδρουλάκης στη διατύπωσή του λέει όχι σε συνεργασία με τον κ. Μητσοτάκη και δεν προσθέτει και με τη ΝΔ». Αφήνει έτσι ανοικτά όλα τα ενδεχόμενα υποστηρίζουν για να απαντήσουν από τη Χαριλάου Τρικούπη στελέχη ότι τις λύσεις θα τις δώσει ο λαός με την αριθμητική που θα υπάρξει το βράδυ των εκλογών αποκλείοντας παράλληλα σχέσεις με τη ΝΔ και τον κ. Μητσοτάκη.

Ταυτόχρονα άλλαξε τη ρητορική του και πλέον παίρνει αποστάσεις και από τον κ Αλέξη Τσίπρα.

«Και ο κ. Τσίπρας και ο κ. Μητσοτάκης είναι δυο πρωθυπουργοί που απέτυχαν παταγωδώς και δεν πρόκειται η Δημοκρατική Παράταξη σε αυτό το νέο της ξεκίνημα, το ισχυρό νέο της ξεκίνημα, να δώσει σωσίβιο ούτε στον έναν ούτε στον άλλον. Εμείς θέλουμε ισχυρή εντολή, ώστε να έχουμε τη δύναμη να επιβάλουμε τις ιδέες και το πολιτικό πρόγραμμα της σοσιαλδημοκρατίας για μια άλλη σελίδα για τον ελληνικό λαό» ανέφερε από την αχαϊκή πρωτεύουσα.

Γιατί δεν ανοίγουν τα χαρτιά τους

Και οι τρεις πολιτικοί αρχηγοί δεν ανοίγουν από τώρα τα χαρτιά τους και αλίμονο αν το έκαναν από τώρα τόσους μήνες πριν τις εκλογές. Είναι σαν να λένε στους ψηφοφόρους μην μας ψηφίζεται…

Απλά, οι όποιες συνθήκες συνεργασίας διαμορφωθούν, αυτές θα φανούν μέσα από το κυβερνητικό πρόγραμμα και τους τρόπους επίλυσης που θα καταθέσει κάθε κόμμα ξεχωριστά και αν συμφωνούν στην ιεράρχηση των μεγάλων θεμάτων που αντιμετωπίζει η χώρα.

Αν για παράδειγμα ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ έχουν κοινό τρόπο αντιμετώπισης στα μεγάλα θέματα ( οικονομία, υγεία, εθνική στρατηγική της χώρας) και διαθέτουν κοινή αντίληψη για το πως πρέπει να προσεγγιστούν και να λυθούν τότε αυτομάτως δημιουργείται ένα κοινό πλαίσιο και ένα ενιαίο πολιτικό περιβάλλον που μέσα σε αυτό θα αναζητηθούν λύσεις.

Αν πάλι είναι πιο κοντά στις προτάσεις για την αντιμετώπιση αυτών των θεμάτων η Ν.Δ και ο ΣΥΡΙΖΑ ή η ΝΔ και το ΚΙΝΑΛ πάλι αναλόγως θα πράξουν. Συνειδητά επομένως οι κ.κ. Μητσοτάκης , Τσίπρας και Ανδρουλάκης αποφεύγουν να ανοίξουν εντελώς τα χαρτιά τους για να αφήσουν να φανεί η οποιαδήποτε τυχόν μεταξύ τους συνεργασία και συγκυβέρνηση μέσα από κείμενο θέσεων, προγραμματικών προτάσεων και λύσεων και όχι μέσα από ευκαιριακές μεταβολές που αναδεικνύει το εκλογικό σώμα με τη δική του αριθμητική που κάθε φορά καταθέτει στις κάλπες.