Όσκαρ Λαφοντέν: Αναπόφευκτο το κούρεμα του ελληνικού χρέους

«Αυτό το κούρεμα πρέπει φυσικά να γίνει αντικείμενο διαπραγματεύσεων με τους δανειστές. Υπάρχουν μάλιστα ιστορικά παραδείγματα, όπως είναι η συμφωνία του Λονδίνου του 1953 με την οποία ‘κουρεύτηκε΄ μεταπολεμικά το χρέος της Γερμανίας» σημειώνει ο πρώην υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας σε συνέντευξή του στο Αθηναϊκό Πρακτορείο και προσθέτει: «Πρέπει το ‘κούρεμα’ να είναι υπολογισμένο έτσι ώστε η ελληνική οικονομία να είναι σε θέση, όταν αναπτυχθεί ξανά, να μπορεί να εξυπηρετήσει το υπόλοιπο χρέος της. Μόνο το ‘κούρεμα’ δεν θα είναι αρκετό».

Ο πρώην ηγέτης του Die Linke, τονίζει ακόμη πως «η πολιτική της λιτότητας έχει αποτύχει και αυτό δεν μπορεί να το αμφισβητεί κανείς. Η ελπίδα, η πεποίθηση ότι μπορεί κανείς να δώσει ώθηση στην οικονομία με το να περικόπτει τα εισοδήματα, τους μισθούς, τις συντάξεις ή τις κρατικές δαπάνες είναι μια ιδεολογική στενοκεφαλιά... Δυστυχώς οι διαφορές μεταξύ των διαφόρων χωρών στην Ευρώπη γίνονται τα τελευταία χρόνια μεγαλύτερες. Η Ευρώπη κινδυνεύει να καταρρεύσει. Η κύρια αιτία είναι ο λανθασμένος σχεδιασμός της Νομισματικής Ένωσης. Χώρες με αδύναμη οικονομία χρειάζονται ένα αδύναμο νόμισμα, χώρες με ισχυρή οικονομία χρειάζονται ένα ισχυρό νόμισμα. Επειδή δεν τηρήθηκαν οι κανόνες χάνουν οι μεν, ενώ οι άλλοι, ιδίως η Γερμανία, κερδίζουν. Αυτό δεν μπορεί να λειτουργήσει καλά μακροπρόθεσμα».

Σύμφωνα με τον Λαφοντέν, «κάθε αριστερή κυβέρνηση, κάθε κυβέρνηση στην οποία συμμετέχει ένα αριστερό κόμμα, είτε είναι στην Ελλάδα, είτε στην Πορτογαλία ή την Ισπανία έχει μόνο τότε τη δυνατότητα να βελτιώσει την οικονομική και κοινωνική κατάσταση στη χώρα της αν ξεφύγει από τις επιταγές της τρόικας, ή καλύτερα αν απεγκλωβιστεί από τις ευρωπαϊκές συνθήκες, δηλαδή αν αποκτήσει ξανά μερικώς την αυτονομία της νομισματικής πολιτικής της. Τότε θα μπορέσει μέσω υποτιμήσεων να αμυνθεί κατά του γερμανικού ντάμπιγκ μισθών».

Η αριστερά δυναμώνει, τόνισε ο πρώην ηγέτης του Die Linke, σημειώνοντας πως αυτό απέδειξαν η Ελλάδα, η Πορτογαλία και η Ισπανία, «όταν οι άνθρωποι έχουν την ελπίδα ότι θα ξεπεραστεί η αυστηρή πολιτική λιτότητας, η οποία συνδέεται με την περικοπή συντάξεων, μισθών και κρατικών δαπανών. Με αυτήν την ελπίδα ενισχύεται η Αριστερά. Αν όμως αποτύχει να αντιμετωπίσει αυτήν την πρόκληση, τότε αυτό είναι ήττα για όλη την Αριστερά στην Ευρώπη. Γι αυτό υπολογίζω στο να καταφέρουν, είτε η Ελλάδα, είτε η Ισπανία, είτε η Πορτογαλία, είτε οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα, να απελευθερωθούν από τους εξαναγκασμούς των νεοφιλελεύθερων ευρωπαϊκών συνθηκών και να αποκτήσουν ξανά τον έλεγχο της οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής».

Ο πρώην υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας τάσσεται υπέρ της επιστροφής της Ελλάδας στο υφιστάμενο Ευρωπαϊκό Νομισματικό Σύστημα (EMS), στο οποίο βρίσκεται αυτή τη στιγμή και η Δανία. Το Ευρωπαϊκό Νομισματικό Σύστημα επιτρέπει ανατιμήσεις και υποτιμήσεις και υποχρεώνει την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να παρέμβει αν το νόμισμα υποτιμάται ή ανατιμάται πολύ. «Είμαι πεπεισμένος ότι σε μια τέτοια νομισματική κατάσταση η ελληνική οικονομία σιγά-σιγά θα ανέκαμπτε. Αποφασιστικό σε ένα τέτοιο νομισματικό σύστημα είναι το να αποκτήσει ξανά η Ελλάδα μερική αυτονομία στην άσκηση νομισματικής πολιτικής. Με μια δημοκρατικά ελεγχόμενη Κεντρική Τράπεζα θα μπορούσε η Ελλάδα να χρηματοδοτήσει ξανά τις επενδύσεις της και δεν θα ήταν εξαρτημένη ούτε από τις αγορές, ούτε από τους οίκους αξιολόγησης».

Ο Όσκαρ Λαφοντέν ρωτήθηκε και για το προσφυγικό και τόνισε πως «πρέπει να υπάρξει μια ευρωπαϊκή σύμβαση για την υποδοχή ανθρώπων οι οποίοι διαφεύγουν από τον πόλεμο και την πολιτική δίωξη. Δυστυχώς η Ευρώπη σε αυτό το θέμα απέτυχε πλήρως».

Κληθείς να σχολιάσει την πρωτιά του ακροδεξιού υποψήφιου στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών στην Αυστρία, ο Όσκαρ Λαφοντέν τονίζει: «Το εκλογικό αποτέλεσμα στην Αυστρία είναι ένας λόγος για μεγάλη ανησυχία. Τα κοινοβουλευτικά κυβερνητικά συστήματα στην Ευρώπη, τα οποία κυριαρχούνται από νεοφιλελεύθερα κόμματα, έχουν ως αποτέλεσμα να μην επικρατεί πλέον η βούληση του λαού στα κοινοβούλια. Αυτή είναι η πραγματική αιτία για την ενίσχυση των δεξιών κομμάτων. Οι αυστριακές προεδρικές εκλογές είναι μια επιπλέον απόδειξη. Και στο δρόμο για την άμεση δημοκρατία μπορούμε να επιτύχουμε να κυριαρχήσει ξανά η θέληση της πλειοψηφίας».