ΣΥΡΙΖΑ: Ο Τσίπρας επιμένει θεσμικά αλλά λέει «όχι» για Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών

Με δεδομένα ότι δεν βρισκόμασταν πια σε μνημονιακή εποπτεία και το ότι το κόμμα του είχε πλέον κυβερνητική εμπειρία και γνώριζε από πρώτο χέρι πόσο δύσκολο είναι να αλλάζεις παγιωμένες νοοτροπίες, ο κ. Τσίπρας διάλεξε να είναι περισσότερο θεσμικός και λιγότερο κινηματικός, πιο «ριζοσπαστικώς ρεαλιστής» και με λιγότερες ψευδαισθήσεις.

Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσονται και οι πολιτικές πρωτοβουλίες που αναλαμβάνει και το τελευταίο χρονικό διάστημα, όπως για παράδειγμα η προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή που ζήτησε την Τρίτη να διεξαχθεί με επιστολή του στον Πρόεδρο της Βουλής «για το πρωτοφανές κύμα ακρίβειας που έχει δημιουργήσει κλίμα ασφυξίας στα νοικοκυριά και την ατολμία της κυβέρνησης να λάβει ουσιαστικά μέτρα στήριξης με αύξηση του κατώτατου μισθού, μείωση του ΕΦΚ θέρμανσης και κίνησης, καθώς κι επιβολή αυστηρών ελέγχων εναντίον των καρτέλ στην αγορά».

Στην ίδια επιστολή ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ–Προοδευτική Συμμαχία επισημαίνει πως οι ανατιμήσεις σε ενέργεια, είδη πρώτης ανάγκης και πρωτίστως στα τρόφιμα, αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα, εμπορεύματα, ενοίκια, έχουν δημιουργήσει κλίμα οικονομικής ασφυξίας στην πλειονότητα των νοικοκυριών.

Στο ίδιο μήκος κύματος, κάποιοι ήθελαν τον κ. Τσίπρα πρόθυμο να λαμβάνει σοβαρώς υπόψη εισηγήσεις που του γίνονται, κυρίως από τον τομεάρχη Υγείας, Ανδρέα Ξανθό, προκειμένου να ζητήσει σύγκληση του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών, όπως είχε ζητήσει και παλαιότερα, για την πανδημία. Συνεργάτες του, πάντως, διαψεύδουν ένα τέτοιο ενδεχόμενο.

Αγκάθι, εξάλλου, για να προχωρούσε σε μια τέτοια κίνηση δεν είναι μόνο πιθανή άρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, αλλά και το ότι το ΚΙΝΑΛ βρίσκεται σε διαδικασία εκλογής νέου αρχηγού. Το σκεπτικό του κ. Ξανθού βασίζεται πως σε όλα τα επίπεδα χρειάζεται μια νέα αρχή, μια επανεκκίνηση και γι’ αυτό θα ήταν καίριας σημασίας μια σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών υπό την Πρόεδρο της Δημοκρατίας, όπως το έχει ζητήσει άλλωστε ο ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία στο πρόσφατο παρελθόν, προκειμένου να συζητηθεί η έκτακτη συνθήκη στην οποία βρισκόμαστε σήμερα και η ανάγκη μιας διεξόδου από αυτή.