Ηλιόπουλος: Tρία χρόνια μετά τη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου το αίτημα για δικαιοσύνη παραμένει

«Βρισκόμαστε εδώ για να στηρίξουμε όχι μόνο την οικογένεια και τους ανθρώπους του Ζακ Κωστόπουλου. Βρισκόμαστε εδώ για να στηρίξουμε ακριβώς αυτό το αίτημα για δικαιοσύνη και τον αγώνα για μια κοινωνία που δεν θα έχει χώρο για ανθρώπους χωρίς δικαιώματα, για αόρατους ανθρώπους», υπογράμμισε και κατέληξε: «Μια κοινωνία που θα μας χωράει όλες και όλους».

Το χρονικό της δολοφονίας του Ζακ Κωστόπουλου

Σύμφωνα με τα στοιχεία της δικογραφίας ο Ζακ Κωστόπουλος στις 21 Σεπτεμβρίου 2018 και ώρα 2:30 το μεσημέρι «εισήλθε για άγνωστη αιτία» στο κοσμηματοπωλείο του πρώτου κατηγορούμενου επί της οδού Γλάδστωνος του οποίου η πόρτα ήταν ανασφάλιστη από τον ιδιοκτήτη λόγω της ολιγόλεπτης απουσίας του. Όταν αντιλήφθηκε πως δεν μπορεί να εξέλθει, άρχισε να χτυπά με πυροσβεστήρα αρχικά τη γυάλινη θύρα και στη συνέχεια το κατώτερο επίπεδο της βιτρίνας που θρυμματίστηκε. Όταν το θύμα επιχείρησε να συρθεί για να βγει από εκεί δέχθηκε αλλεπάλληλα σφοδρά χτυπήματα στο κεφάλι και το σώμα από τον κοσμηματοπώλη και τον μεσίτη. Στη συνέχεια οι αστυνομικοί, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, ενώ ήδη ήταν αιμόφυρτος και σε «αδυναμία συγκέντρωσης των δυνάμεων του και εμφάνιζε δυσχέρειες στην αναπνοή… έδρασαν με υπερβάλλοντα ζήλο» και με άσκηση έντονης βίας τον ακινητοποίησαν.

Σύμφωνα με το βούλευμα, «οι κατηγορούμενοι με πρόθεση επέφεραν στο θύμα σωματικές κακώσεις που μπορούσαν να του προκαλέσουν (όπως και πράγματι συνέβη) κίνδυνο για τη ζωή του, είτε επικίνδυνες σωματικές βλάβες, το δε αποτέλεσμα του θανάτου του οφείλεται σε συγκλίνουσα αμέλειά τους (παραυτουργία) ήτοι οι σωματικές αυτές βλάβες συνετέλεσαν στην πρόκληση οργανικού στρες το οποίο με τη σειρά του προκάλεσε τις ισχαιμικού τύπου αλλοιώσεις του μυοκαρδίου που αποτέλεσαν την τελική αιτία θανάτου, καθόσον οι δύο πρώτοι κατηγορούμενοι ενόψει της ηλικίας τους και της στοιχειώδους κοινωνικής εμπειρίας που διέθεταν είχαν τη δυνατότητα να προβλέψουν ότι η επίθεση τους σε βάρος του Κωστόπουλου με πλήγματα στην κεφαλή, ενώ μάλιστα διερχόταν από θραυσμένο υαλοπίνακα, μπορούσε να έχει ως αποτέλεσμα το θάνατο του παθόντος, όμως από έλλειψη της προσήκουσας προσοχής την οποία όφειλε και μπορούσε να καταβάλλουν, έδρασαν απερίσκεπτα και επιτέθηκαν κατά του παθόντος, μη προβλέποντας το επελθόν αποτέλεσμα».

Ωστόσο το βούλευμα του δικαστικού συμβουλίου δέχεται ότι ο κοσμηματοπώλης και ο φίλος του δεν επιδίωκαν τον θάνατο του, αλλά τη σύλληψή του. «Αναφορικά με το δόλο των δύο κατηγορουμένων, παρόλο που η επίθεση του σε βάρος του θανόντος Κωστόπουλου – ιδίως του δεύτερου – δεν κρίνεται κοινωνικά αποδεκτή ενόψει του είδους, του αριθμού, της έντασης, της διάρκειας και του τρόπου καταφοράς των πληγμάτων, όπως αυτά προκύπτουν κυρίως από το συλλεγέν οπτικοακουστικό υλικό (ενόψει και των σε πολλά σημεία αντικρουόμενων μαρτυρικών καταθέσεων που ελήφθησαν), γίνεται δεκτό ότι η βασική τους επιδίωξη ήταν η παραμονή του Κωστόπουλου εντός του καταστήματος και η μη διαφυγή του, προκειμένου να επιτευχθεί η σύλληψη του, και δεν εμφορούνταν από ακραία τιμωρητική διάθεση, γεγονός που καταδεικνύεται (και) από τη μη συνέχιση της επίθεσης τους όταν ο Κωστόπουλος εξήλθε τελικά του καταστήματος, χωρίς να δύναται να συναχθεί το αντίθετο συμπέρασμα από τη μη συνδρομή τους στην περίθαλψη του θύματος ή ακόμα και από τις μεταγενέστερες του συμβάντος προσβλητικές αναρτήσεις κατηγορουμένου στο διαδίκτυο».