Άκης Τσοχατζόπουλος: Από αναπληρωτής του Ανδρέα στην ήττα από τον Σημίτη και τη φυλακή

Όταν τον Νοέμβριο του 1995 η υγεία του Ανδρέα Παπανδρέου δεν του επέτρεπε να ασκήσει τα καθήκοντά του, ο Άκης Τσοχατζόπουλος, πρώτος στην κομματική ιεραρχία και την κυβέρνηση, αναπλήρωσε για διάστημα περίπου δυόμισι μηνών τον πρωθυπουργό.

Ήταν η λεγόμενη εποχή του Ωνασείου, όπου νοσηλευόταν με σοβαρά καρδιολογικά προβλήματα ο Ανδρέα Παπανδρέου.

Με την ιδιότητα του αναπληρωτή πρωθυπουργού εκπροσώπησε τη χώρα μας στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στη Μαδρίτη (15- 16 Δεκεμβρίου).

Ο Ανδρέας Παπανδρέου αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την πρωθυπουργία και στις 18 Ιανουαρίου 1996 η Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματος όρισε για το αξίωμα του πρωθυπουργού τον Κώστα Σημίτη.

Στη σχετική ψηφοφορία που διεξήχθη, ενώ κατάφερε να υπερισχύσει στον πρώτο γύρο, με 53 ψήφους έναντι 50 του Γεράσιμου Αρσένη που ευνοείτο από τα προγνωστικά, στον δεύτερο γύρο συγκέντρωσε, επί συνόλου 167 βουλευτών, 75 ψήφους και ηττήθηκε από τον Κώστα Σημίτη που κέρδισε την ψήφο 86 βουλευτών, ενώ υπήρξαν και 6 λευκά ψηφοδέλτια.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου έφυγε από τη ζωή και ορίστηκε για τις 30 Ιουνίου 1996 το 4ο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, που έμελλε να γίνει πεδίο σκληρής αναμέτρησης για την αρχηγία μεταξύ του Άκη Τσοχατζόπουλου και του Κώστα Σημίτη.

Ο Άκης Τσοχατζόπουλος συγκέντρωσε 2.324 ψήφους (46,23%) και ηττήθηκε για δεύτερη φορά από τον Κώστα Σημίτη, ο οποίος με 2.732 ψήφους (53,77%) ανακηρύχτηκε πρόεδρος του κόμματος. Βρέθηκαν και 17 άκυρα και 28 λευκά.

Στις 5 Ιουλίου του ιδίου χρόνου, επανεξελέγη μέλος του ΕΓ και στις 10 Ιουλίου, ορίστηκε μέλος της 7μελούς Πολιτικής Γραμματείας του Κινήματος.

Το συνέδριο ήταν ιδιαίτερα φορτισμένο με τον Κώστα Σημίτη να στέλνει τελεσίγραφο: «Ή με εκλέγετε ή παραιτούμαι και από πρωθυπουργός». Ακολούθησε πανδαιμόνιο από την πλευρά των «Τσοχατζοπουλικών» με έντονες αποδοκιμασίες, αλλά και …φτυσίματα.

Ο Άκης Τσοχατζόπουλος υποστήριξε το μοντέλο της διαρχίας, ζητώντας ασυμβίβαστο μεταξύ των αξιωμάτων του πρωθυπουργού και του προέδρου του κόμματος.

Την έκβαση της ψηφοφορίας έκρινε η στάση του Κώστα Λαλιώτη, που έγειρε την πλάστιγγα υπέρ του Σημίτη.

Στις 5 Ιουλίου του ίδιου χρόνου, ο Άκης Τσοχατζόπουλος επανεξελέγη μέλος του ΕΓ και στις 10 Ιουλίου, ορίστηκε μέλος της 7μελούς Πολιτικής Γραμματείας του Κινήματος.

Στις 21 Μαρτίου 1999, στο 5ο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, επανεξελέγη -πρώτος με 3.230 ψήφους- μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος και στις 29 του ίδιου μήνα, μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου.

Στις 14 Οκτωβρίου του 2001, στο 6ο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, εξελέγη εκ νέου μέλος της ΚΕ και στις 22 του ιδίου μηνός, επανεξελέγη μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου. Τον ίδιο μήνα (Οκτώβριος 2001) δημοσίευσε τα βιβλία "Η κοινωνία της αλληλεγγύης" και "Τετράδιο πολιτικής σκέψης".

Στις 3 Ιουλίου του 2003, παραιτήθηκε από το Εκτελεστικό Γραφείο του κόμματος, μετά την απόφαση του πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη να υπάρχει ασυμβίβαστο μεταξύ μέλους της κυβέρνησης και μέλους του ΕΓ.

Το 2004 παντρεύτηκε για δεύτερη φορά με τη Βίκυ Σταμάτη, αρχικά με πολιτικό γάμο στη Θεσσαλονίκη και στη συνέχεια με θρησκευτικό γάμο στο Παρίσι που προκάλεσε έντονα σχόλια για τη χλιδή του. Από το γάμο αυτό ο απέκτησε έναν γιο, ενώ από τον πρώτο του γάμο με τη Γερμανίδα Γκούντρουν Μολντενχάουερ είχε ήδη έναν γιο και μια κόρη.

Η αρχή της πτώσης

Στις 7 Ιουνίου 2010 ανεστάλη η κομματική του ιδιότητα από την Επιτροπή Διαφάνειας του ΠΑΣΟΚ, επειδή κρίθηκαν ανεπαρκείς οι εξηγήσεις που έδωσε σχετικά με τα περιουσιακά του στοιχεία και τη σχέση του με υπεράκτιες εταιρείες.

Στις 28 Απριλίου 2011, ύστερα από πρόταση που είχαν καταθέσει 112 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, παραπέμφθηκε σε προανακριτική επιτροπή της Βουλής (με ψήφους 226 υπέρ και 9 κατά, ενώ απείχαν οι 15 βουλευτές του ΛΑΟΣ και 5 της Δημοκρατικής Συμμαχίας), η οποία ανέλαβε να διερευνήσει τυχόν ευθύνες του στην υπόθεση των προβληματικών υποβρυχίων.

Την 1η Ιουλίου 2011, ύστερα από μυστική ψηφοφορία της Ολομέλειας της Βουλής, ασκήθηκε ποινική δίωξη εναντίον του με ευρεία πλειοψηφία και παραπέμφθηκε στο Δικαστικό Συμβούλιο για τα αδικήματα της παθητικής δωροδοκίας και της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομη δραστηριότητα.

Η φυλακή

Στις 11 Απριλίου του 2012, συνελήφθη για τα ίδια αδικήματα, αλλά και φορολογικές παραβάσεις και στις 16 του ιδίου μήνα, κρίθηκε προφυλακιστέος και στις 17 οδηγήθηκε στις φυλακές Κορυδαλλού.

Στις 16 Μαΐου, παραπέμφθηκε σε δίκη ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων με την κατηγορία της ανακριβούς δήλωσης "πόθεν έσχες" για το έτος 2010, που αφορά τη χρήση του 2009.

Στις 8 Μαρτίου του 2013, καταδικάστηκε σε κάθειρξη οκτώ ετών, χρηματικό πρόστιμο 520 χιλιάδων ευρώ και δήμευση του ακινήτου της οδού Διονυσίου Αρεοπαγίτου με την κατηγορία των ελλιπών και ανακριβών δηλώσεων "πόθεν έσχες". Για την ίδια υπόθεση δικάστηκε σε δεύτερο βαθμό τον Απρίλιο του 2014 από το Πενταμελές Εφετείο Κακουργημένων και η ποινή του μειώθηκε σε φυλάκιση πεντέμισι ετών και χρηματικό πρόστιμο 210 χιλιάδων ευρώ, ενώ επικυρώθηκε η δήμευση του επίμαχου ακινήτου.

Στις 7 Οκτωβρίου 2013, καταδικάστηκε από Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων σε ποινή κάθειρξης 20 ετών χωρίς ελαφρυντικά για την υπόθεση παράνομων αμοιβών από εξοπλιστικά προγράμματα. Το δικαστήριο τον έκρινε ένοχο για ξέπλυμα βρόμικου χρήματος κατ' επάγγελμα και για παθητική δωροδοκία.

Στις 30 Οκτωβρίου 2017, το Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων μείωσε κατά ένα χρόνο την ποινή του (κάθειρξη 19 ετών) χωρίς να του αναγνωρίσει και πάλι κανένα ελαφρυντικό. Επίσης το δικαστήριο διέταξε τη δέσμευση της περιουσίας του και επιδίκασε αποζημίωση του Δημοσίου με ποσό 1.000.000 ευρώ.

Τον Ιούλιο του 2018, αποφυλακίστηκε, επικαλούμενους προβλήματα υγείας.