Σταθάκης στο CNN Greece: Αυτές είναι οι 4 εμβληματικές μεταρρυθμίσεις που επιδιώκει ο ΣΥΡΙΖΑ

Ο πρώην υπουργός Ανάπτυξη ανέφερε ότι: «Οι άξονες του προγράμματος είναι τρεις. Πρώτον η αντιμετώπιση της κλιματική Κρίσης, δεύτερον η αντιμετώπιση των κοινωνικών ανισοτήτων και τρίτον η ενίσχυση των δικαιωμάτων και των δημοκρατικών θεσμών.»

Ο κ. Σταθάκης υπογράμμισε ότι οι πιο εμβληματικές μεταρρυθμίσεις του νέους προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ είναι :

-1 Το 50% της ανάπτυξης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας να πάει στην κοινωνική οικονομία.

2 Οι πόροι του Ταμείου Ανάκαμψης να στραφούν μαζί με τα ΕΣΠΑ και τον Αναπτυξιακό Νόμο στο «πρασίνισμα» της γεωργίας και της βιομηχανίας και σε νέες παραγωγικές και τεχνολογικές επενδύσεις.

3 Η ενίσχυση της θέσης της εργασίας με συλλογικές διαπραγματεύσεις, αύξηση κατώτατου μισθού και μείωση των ελαστικών σχέσεων εργασίας.

4 Ένα νέο αναβαθμισμένο ΕΣΥ.

Τέλος, επισήμανε ότι:

«Μπορεί να διαφωνεί κανείς με τις πολιτικές ή τους χειρισμούς ή οτιδήποτε άλλο για το ΣΥΡΙΖΑ. Σε ένα πράγμα θα συμφωνήσει όμως. Εμείς κυβερνήσαμε ή θα κυβερνήσουμε ξανά με έντιμη και καθαρή σχέση με τους πολίτες, και ποτέ πίσω από την πλάτη τους.»

Αναλυτικά η συνέντευξη του Γιώργου Σταθάκη στο CNN Greece:

-Ποιοι είναι οι βασικοί άξονες του νέου προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ;

-Οι άξονες είναι τρεις. Πρώτον η αντιμετώπιση της κλιματική Κρίσης, δεύτερον η αντιμετώπιση των κοινωνικών ανισοτήτων και τρίτον η ενίσχυση των δικαιωμάτων και των δημοκρατικών θεσμών.

Στην αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης, η Ελλάδα μαζί και άλλες 200 χώρες έχουν δεσμευτεί στους στόχους για για το 2030 (50% λιγότεροι ρύποι) και το 2050 (μηδενικοί ρύποι). Δεξιά και Αριστερά έχουν όμως διαφορετικά σχέδια μετάβασης. Η Δεξιά προκρίνει τις αγορές και τις μεγάλες ιδιωτικές επενδύσεις. Η Αριστερά προτείνει μία στρατηγική δίκαιης πράσινης μετάβασης.

Καθώς η πράσινη μετάβαση κινδυνεύει να γίνει η νέα, χειρότερη μορφή, κοινωνικού αποκλεισμού (με τους «βρώμικους» καταναλωτές, δηλαδή τους φτωχούς, να «τιμωρούνται» με «πράσινους φόρους»), η δίκαιη πράσινη μετάβαση προτείνει να ξεκινάει από τα φτωχότερα στρώματα, να μην αφήνει κανένα πίσω και να αντιμετωπίζει την ενεργειακή φτώχεια.

Δεύτερο, θέλει την κοινωνία συμμετέχουσα, να απολαμβάνει τα κέρδη από τις πράσινες δραστηριότητες (με ενεργειακές κοινότητες, την αυτοπαραγωγή των νοικοκυριών και τις ΜΜεπιχειρήσεις. Προτείνει το 50% αδειών για παραγωγή με ΑΠΕ να δοθεί σε αυτόν τον «κοινωνικό τομέα», ένα μοντέλο αρκετά κοινό πλέον σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες (στη Γερμανία το 30% των ΑΠΕ ανοίκει σε ενεργειακές κοινότητες).

Η πράσινη μετάβαση θα αλλάξει ριζικά την παραγωγή και κατανάλωση και μετασχηματίσει τη γεωργία, τη βιομηχανία, τις μεταφορές, τον τουρισμό και την κατοικία. Εδώ η δίκαιη πράσινη μετάβαση συνδέεται με την «παραγωγική ανασυγκρότηση», την ιδέα του ΣΥΡΙΖΑ ότι το αναπτυξιακό έλλειμμα και η παρακμή ουσιαστικά της ελληνικής οικονομίας, επιβάλλει μία ριζική στροφή σε παραγωγικές και τεχνολογικές επενδύσεις και η πράσινη μετάβαση είναι συμβατή με τη στροφή αυτή προκειμένου να επνισχυθούν οι παραγωγικές επενδύσεις και η εγχώρια προστιθέμενη αξία.

Οι ανισότητες

-Και οι άλλοι δύο άξονες;

-Στη μείωση των ανισοτήτων προτείνεται η ενίσχυση της εργασίας με επαναφορά συλλογικών διαπραγματεύσεων που θα εγγυάται ότι η ανάπτυξη και η αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας θα μεταφράζονται σε αυξημένους μισθούς, το ενιαίο καθολικό δημόσιο κοινωνικό κράτος σε υγεία, παιδεία, συντάξεις και πρόνοια, και η μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος για δικαιότερη κατανομή των φορολογικών βαρών.

Στο θέμα των δικαιωμάτων των προσφύγων, των μεταναστών, του παιδιού, των ομόφυλων ζευγαριών κ.ο.κ., προτείνεται ο πλήρης εναρμονισμός με την ευρωπαϊκή νομοθεσία που υπάρχει στην συντριπτική πλειοψηφία των χωρών. Με μια λέξη ο κοινός βηματισμός με το ‘ευρωπαϊκό κεκτημένο’. Στα θέματα της δημοκρατίας προτείνεται ο εκσυγχρονισμός στα θέματα του διαχωρισμού κράτους εκκλησίας, στην μεγάλη αποκέντρωση του κράτους προς την τοπική αυτοδιοίκηση και τους περιφερειακούς θεσμούς, σε μια μεγάλη μεταρρύθμιση της δημόσιας διοίκησης με στόχο τον εξοβελισμό της πολιτικής επιρροής, τη σαφήνεια των κανόνων και την κωδικοποίηση της νομοθεσίας, αλλαγές στο πλαίσιο ιδιοκτησίας και λειτουργίας των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, στη δικαιοσύνη και αλλού. Η ιδέα εδώ είναι η εξάλειψη των αναχρονισμών. Παράλληλα προτείνονται να ολοκληρωθούν οι μεταρρυθμίσεις που ξεκίνησε ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση με το Κτηματολόγιο, τους δασικούς χάρτες, το χωροταξικό σχεδιασμό, την αδειοδότηση στις πολεοδομίες, τις δημόσιες προμήθειες, τη ψηφιοποίηση της κοινωνικής πρόνοιας, των ΕΣΠΑ και πολλών άλλων δραστηριοτήτων προκειμένου η χώρα να αποκτήσει σαφείς κανόνες στη χωροταξία, το περιβάλλον και τη διοίκηση προς όφελος των πολιτών και των νέων επενδύσεων.

Οι μεταρρυθμίσεις

-Θα μπορούσατε να ονοματίσετε τις τρεις πιο εμβληματικές μεταρρυθμίσεις που προτείνετε;

-1 Το 50% της ανάπτυξης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας να πάει στην κοινωνική οικονομία.

2 Οι πόροι του Ταμείου Ανάκαμψης να στραφούν μαζί με τα ΕΣΠΑ και τον Αναπτυξιακό Νόμο στο «πρασίνισμα» της γεωργίας και της βιομηχανίας και σε νέες παραγωγικές και τεχνολογικές επενδύσεις.

3 Η ενίσχυση της θέσης της εργασίας με συλλογικές διαπραγματεύσεις, αύξηση κατώτατου μισθού και μείωση των ελαστικών σχέσεων εργασίας.

4 Θα προσέθετα και ένα τέταρτο, ένα νέο αναβαθμισμένο ΕΣΥ.

-Υπάρχουν διαφοροποιήσεις σε σχέση με το κυβερνητικό σας έργο και ποιες είναι αυτές;

-Το Τρίτο Μνημόνιο είχε ως γνωστόν «παγώσει» θέματα, όπως τα εργασιακά και μερικά άλλα. Επίσης περιελάμβανε έκτακτα φορολογικά μέτρα. Μετά το τέλος του μνημονίου το 2018, και στη διάρκεια του τελευταίου χρόνου διακυβέρνησης, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είχε αρχίζει να επαναφέρει θέματα όπως η σε δύο δόσεις αύξηση του κατώτατου μισθού, η επεκτασιμότητα των συλλογικών συμβάσεων στο σύνολο των επιχειρήσεων των κλάδων, αλλά και μέτρα σταδιακής κατάργησης των έκτακτων φόρων και εισφορών του μνημονίου.

Ταυτόχρονα στις μεταρρυθμίσεις θεωρώ ότι υπάρχει συνέχεια, καθώς οι πιο πολλές ξεκίνησαν τότε. Στα θέματα μείωσης των ανισοτήτων υπάρχει συνέχεια καθώς οι πολιτικές στήριξης των φτωχών στρωμάτων (επιδόματος, φτηνό ρεύμα, επιδότηση ενοικίου, κ.α.) που έβγαλαν το ένα από τα δύο νοικοκυριά από την απόλυτη φτώχεια, υπάρχουν κοινά δείγματα γραφής. Προφανώς η κλίμακα και η ωριμότητα των προτάσεων είναι σήμερα διαφορετική, καθώς η στρατηγική για την εργασία και το κοινωνικό κράτος είναι απαλλαγμένη από κάθε περιορισμό.

Οι διαφορές είναι νομίζω στα θέματα των τραπεζών, των ιδιωτικοποιήσεων, και των αλλαγών του φορολογικού συστήματος. Στους τομείς αυτούς η διακυβέρνηση με τους μνημονιακούς χειρισμούς και περιορισμούς ανέδειξε πολλά προβλήματα, και τελικά οι εμμονές της Τρόικας αποδείχθηκαν ατελέσφορες εκ του αποτελέσματος κρίνοντας. Εδώ οι προτάσεις μας για τη διαχείριση του Ιδιωτικού Χρέους, την ανάπτυξη νέων επενδυτικών και χρηματοδοτικών φορέων, τη διατήρηση του δημόσιου ελέγχου σε δίκτυα υποδομών είναι σε άλλη κατεύθυνση.

Η κωλοτούμπα

-Μιλάτε για μια εναλλακτική προοδευτική πολιτική μέσα σε μια ευρωζώνη που φαίνεται ότι θα επιστρέψει στους αυστηρούς κανόνες της λιτότητας; Είναι εφικτή η πρότασή σας;

-Το αν θα επιστρέψει στις πολιτικές λιτότητας μένει να το δούμε. Η απάντηση στην κρίση ήταν άλλης κατεύθυνσης σε ΗΠΑ και Ευρώπη. Η πολιτική του Μπάιντεν, που μέσα σε 6 μήνες επανέφερε την αμερικάνικη οικονομία στα προ κρίσης επίπεδα, θέλει ενίσχυση της εργασίας, κοινωνικό κράτος, έργα σύγχρονων υποδομών, φορολόγηση πλουσίων και επιχειρήσεων και «ρευστότητα χωρίς όρια». Η οικονομική πολιτική στις ΗΠΑ επηρεάζει καθοριστικά την Ευρώπη.

Σήμερα υπάρχουν δύο διακριτοί πολιτικοί κύκλοι στην Ευρώπη με τους υπέρμαχους της επιστροφής στη λιτότητα και τους υπέρμαχους μιας ηπιότερης «πολιτικής Μπάιντεν».

Για την Ελλάδα προέχει να έχει σαφή στρατηγική μεταστροφής της οικονομίας και να είναι έτοιμη να κάνει τις βαθιές οικονομικές και κοινωνικές αλλαγές που χρειάζεται ο τόπος. Οι ευρωπαϊκές εξελίξεις ευελπιστούμε με τις επικείμενες εκλογές να ενισχύσουν περαιτέρω τον προοδευτικό πόλο.

-Για πολλούς πολίτες ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ταυτιστεί με την «κωλοτούμπα». Πώς θα πείσετε τους δύσπιστους ότι αυτή τη φορά θα εφαρμόσετε όσα αναφέρετε στο πρόγραμμα;

-Τη θεωρία της «κωλοτούμπας» τη θεωρώ με διαφορά την πιο παράλογη θεωρία που έχουν ξεστομίσει οι πολιτικοί μας αντίπαλοι. Αυτοί που κυβερνούσαν από το 1974 με πλήρη ασυμφωνία προεκλογικών δεσμεύσεων και πολιτικών διακυβέρνησης. Ειδικά από τη δεκαετία του ‘90 και μετά που κυριολεκτικά έριξαν τη χώρα στα βράχια. Αυτοί που εφάρμοσαν το πρώτο μνημόνιο με το «λεφτά υπάρχουν» και το δεύτερο «με το αντιμηνμονιακό Ζάππειο».

Το 2015 έγιναν, ως γνωστόν, όχι μία, αλλά τρεις εκλογές. Το Γενάρη του 2015 εκλεγήκαμε με το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης και την επαναδιαπραγμάτευση με τους εταίρους. Το εξάμηνο των διαπραγματεύσεων έληξε με το Δημοψήφισμα, που έθεσε στη κρίση των πολιτών τις τελικές προτάσεις των εταίρων. Με τις τράπεζες κλειστές, οι πολίτες είπαν συνεχίστε. Και τον Σεπτέμβριο με το τρίτο μνημόνιο στο χέρι ξαναπήγαμε στο λαό. Και πάλι επέλεξε εμάς να το διαχειριστούμε. Με μία λέξη κάθε βήμα που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ το 2015 το έκανε με εκλογές και άμεση έγκριση του ελληνικού λαού. Και το 2019, μόλις έχασε τις ευρωεκλογές, πήγε αμέσως σε εθνικές εκλογές.

Με μία λέξη μπορεί να διαφωνεί κανείς με τις πολιτικές ή τους χειρισμούς ή οτιδήποτε άλλο για το ΣΥΡΙΖΑ. Σε ένα πράγμα θα συμφωνήσει όμως. Εμείς κυβερνήσαμε ή θα κυβερνήσουμε ξανά με έντιμη και καθαρή σχέση με τους πολίτες, και ποτέ πίσω από την πλάτη τους.