ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Συλλυπητήρια του πολιτικού κόσμου για τον θάνατο του Βάσου Λυσσαρίδη

Συλλυπητήρια του πολιτικού κόσμου για τον θάνατο του Βάσου Λυσσαρίδη
Ο Βάσος Λυσσαρίδης στις εργασίεςτου 8ου Συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ, τον Μάρτιο του 2008 (Φωτογραφία αρχείου) ΑΠΕ-ΜΠΕ/ ΣΑΪΤΑΣ ΠΑΝΤΕΛΗΣ

Πλήρης ημερών πέθανε ο Βάσος Λυσσαρίδης, μια μεγάλη προσωπικότητα στην κυπριακή ιστορία, συνέδεσε το όνομά του με τα μεγαλύτερα γεγονότα της ζωής της Κύπρου, αλλά και με τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο, του οποίου υπήρξε προσωπικός γιατρός. 

Διαρκές σύμβολο τόλμης χαρακτήρισε τον Βάσο Λυσαρίδη ο Κυριάκος Μητσοτάκης στο συλλυπητήριο μήνυμά του για το θάνατο του πρώην προέδρου της Κυπριακής Βουλής.

«Οι Έλληνες πάνω από κομματικές διαφορές τον αποχαιρετούμε με σεβασμό και τιμή» τόνισε ο Έλληνας πρωθυπουργός και υπογράμμισε ότι ο «γελαστός γιατρός» στον «ένα αιώνα της πολυκύμαντης ζωής του ταυτίστηκε με τον αγώνα της Κύπρου για ελευθερία και δημοκρατία.

Αναλυτικά η δήλωση του πρωθυπουργού ως εξής:

«Στον έναν αιώνα της πολυκύμαντης ζωής του, ο Βάσος Λυσσαρίδης, ταυτίστηκε με τον αγώνα της Κύπρου για ελευθερία και δημοκρατία. Φίλοι και αντίπαλοι αναγνωρίζουν πως ο γελαστός «γιατρός» υπήρξε ένας έντιμος πολιτικός και ένας καλλιεργημένος και τρυφερός άνθρωπος. Αλλά και διαρκές σύμβολο τόλμης: «Είμαι μικρός», έλεγε, «αλλά αν δεν κάνω μεγάλα βήματα θα είμαι ακόμη μικρότερος». Οι Έλληνες, πάνω από κομματικές διαφορές, τον αποχαιρετούμε με σεβασμό και τιμή».

Γεννηματά: «Εφυγε ένας γνήσιος δημοκράτης»

Με δήλωσή της, η πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ, Φώφη Γεννηματά, αποχαιρέτησε τον Βάσο Λυσσαρίδη, έναν άνθρωπο που υπήρξε «πάντα ο σύντροφος, ο συναγωνιστής, ο συνοδοιπόρος των κοινών μας αξιών και των αγώνων μας για την Ελλάδα και την Κύπρο».

Η κυρία Γεννηματά έκανε λόγο για μια «μεγάλη μορφή του Ελληνισμού» που έφυγε από τη ζωή «πλήρης ημερών». Ο Βάσος Λυσσαρίδης έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 101 ετών. «Ένας εραστής του ελεύθερου λόγου και του ζωντανού και ανήσυχου πνεύματος», συνέχισε η πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ.

Ολόκληρη η δήλωση της Φώφης Γεννηματά:

«Μια μεγάλη μορφή του Ελληνισμού έφυγε σήμερα. Ένας φλογερός πατριώτης, ένας γνήσιος δημοκράτης. Ένας ιδεολόγος σοσιαλιστής, μαχητής των κοινωνικών αγώνων. Ένας προοδευτικός διανοούμενος. Ένας εραστής του ελεύθερου λόγου και του ζωντανού και ανήσυχου πνεύματος. Έφυγε από τη ζωή πλήρης ημερών.

Ο γιατρός Βάσος Λυσσαρίδης. Ο άνθρωπος, ο πολιτικός, ο επιστήμονας που για έναν αιώνα αγωνίστηκε για τα δίκαια της Κύπρου με κάθε μέσο και κάθε τρόπο, παντού σ’ όλη τη Γη, από κάθε μετερίζι.

Δίπλα στον Μακάριο ενάντια στη χούντα και το προδοτικό πραξικόπημα και αργότερα με την ΕΔΕΚ στη Βουλή και στα διεθνή fora. Με τον χειμαρρώδη λόγο του έδωσε κάθε ικμάδα του "είναι" του, απροσκύνητος, αντιστασιακός και ελεύθερος άνθρωπος για την Ελλάδα και την Κύπρο.

Για τον Ανδρέα Παπανδρέου, για το ΠΑΣΟΚ, για όλους εμάς, υπήρξε πάντα ο σύντροφος, ο συναγωνιστής, ο συνοδοιπόρος των κοινών μας αξιών και των αγώνων μας για την Ελλάδα και την Κύπρο, για την αλλαγή, την πρόοδο και την ευημερία.

Το όνομά του θα μείνει για πάντα χαραγμένο στον Πενταδάκτυλο να δείχνει το δρόμο μέχρι την τελική νίκη».

Παυλόπουλος: Απώλεια μιας ιστορικής προσωπικότητας

Τα ειλικρινή του συλλυπητήρια εξέφρασε ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, για τον θάνατο του Βάσου Λυσσαρίδη. Ο κ. Παυλόπουλος σημειώνει ότι ο Βάσος Λυσσαρίδης «αγωνίσθηκε ως το τέλος του για τον Ελληνισμό γενικότερα και, κυρίως, για την δικαίωση της Μαρτυρικής Κύπρου».

Αναλυτικά η δήλωσή του:

«Ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Προκόπιος Παυλόπουλος επικοινώνησε τηλεφωνικώς με την γραμματέα του εκλιπόντος Βάσου Λυσσαρίδη- με τον οποίο τον συνέδεε μακρά φιλία και συνεργασία- κα Μελίνα Αλούπα και της εξέφρασε τα ειλικρινή του συλλυπητήρια για την απώλεια μιας Ιστορικής, κυριολεκτικώς, προσωπικότητας, που «Απροσκύνητη», για να θυμηθούμε το εμβληματικό ποίημά του, αγωνίσθηκε ως το τέλος του για τον Ελληνισμό γενικότερα και, κυρίως, για την δικαίωση της Μαρτυρικής Κύπρου».

Ποιος ήταν ο Βάσος Λυσσαρίδης

Γεννημένος στα Πάνω Λεύκαρα της Κύπρου στις 13 Μαΐου του 1920, διετέλεσε πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων (1985-1991), πρόεδρος του Κινήματος Σοσιαλδημοκρατών-ΕΔΕΚ (1969-2001) και βουλευτής εκλεγμένος στην Εκλογική Περιφέρεια Λευκωσίας την περίοδο 1960-2006.

Πέρα από την ελληνική, μιλούσε εξίσου την αγγλική και τη γαλλική γλώσσα. Σπούδασε ιατρική στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και εργαζόταν ως ιατρός.

Κατά τη διάρκεια των σπουδών του διατέλεσε πρόεδρος της Πανσπουδαστικής Επιτροπής Κυπριακού Αγώνα. Η επιτροπή διοργάνωνε μαζικές εκδηλώσεις για την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Επιπλέον, υπήρξε πρόεδρος της Φοιτητικής Ένωσης Κυπρίων και γραμματέας της Συντονιστικής Επιτροπής Κυπριακών Σωματείων. Στη συνέχεια, ο Βάσος Λυσσαρίδης συμμετείχε στον αγώνα της ΕΟΚΑ 1955-1959.

Συνδέθηκε στενά με τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο, του οποίου υπήρξε για χρόνια προσωπικός ιατρός.

Ήταν μέλος της ελληνοκυπριακής αποστολής στο Λονδίνο το 1959, αντιπροσωπεύοντας την ΕΟΚΑ, όπου αποφασίστηκε η ανεξαρτησία της Κύπρου. Ο ίδιος καταψήφισε τις Συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου, «τονίζοντας ότι νομιμοποιούν την στρατιωτικοπολιτική παρουσία της Τουρκίας και οδηγούν σε αδιέξοδα τα οποία θα τύχουν εκμετάλλευσης από τη Μεγάλη Βρετανία και την Τουρκία».

Την περίοδο της χούντας, ο Βάσος Λυσσαρίδης συνδέθηκε στενά με το Πανελλήνιο Απελευθερωτικό Κίνημα (Π.Α.Κ.) και τον Ανδρέα Παπανδρέου, του οποίου παρέμεινε πιστός φίλος έως το τέλος. Σύμφωνα με μαρτυρία του ηγετικού στελέχους του Π.Α.Κ. Κώστα Τσίμα, ο Βάσος Λυσσαρίδης ήταν αυτός που «άνοιξε τις πόρτες» των Αράβων για το Π.Α.Κ., και με τη διαμεσολάβησή του οι Παλαιστίνιοι και ο Γιάσερ Αραφάτ βοήθησαν το Π.Α.Κ. και τον Ανδρέα Παπανδρέου με χρήματα, όπλα και εκπαίδευση.

Προηγουμένως, το 1964, ο Λυσσαρίδης μαζί με τον Τάσσο Παπαδόπουλο είχαν οργανώσει την επίσκεψη του Ανδρέα Παπανδρέου στην Κύπρο, όπου γεννήθηκε η φιλία και συνεργασία μεταξύ Α. Παπανδρέου και Μακαρίου.

Κατά τη διάρκεια των δικοινοτικών διαταραχών 1963-1964 ηγήθηκε του λαϊκού στρατού (υπό την αιγίδα του κυπριακού κράτους, απελευθερώνοντας τον Πενταδάκτυλο.

Το 1974 αντιστάθηκε στο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974.Στις 30 Αυγούστου 1974 έγινε στόχος δολοφονικής απόπειρας, στη διάρκεια της οποίας σκοτώθηκε ο οργανωτικός γραμματέας της νεολαίας της ΕΔΕΚ, Δώρος Λοΐζου.