ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Στην Άγκυρα ο Δένδιας: Γιατί «ξεσπάθωσε» ο Ερντογάν και στη συνέχεια ζήτησε συνάντηση με τον ΥΠΕΞ

(Turkish Presidency via AP, FILE)

Πιστή στη στρατηγική της διγλωσσίας και μάλιστα έως και το παρά πέντε της προγραμματισμένης επίσκεψης του Νίκου Δένδια είναι η Τουρκία.

Πριν καλά - καλά κοπάσει ο θόρυβος από το ρητορικό ξέσπασμα εναντίον Ελλάδας και Κύπρου, με το οποίο ο Ταγίπ Ερντογάν έστρωσε χαλί προκλήσεων, η Τουρκική Προεδρία απηύθυνε μέσω των ενεργών διαύλων μια αιφνίδια πρόσκληση στον επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας, Νίκο Δένδια, για μια συνάντηση που θα προηγηθεί των επαφών με τον Τούρκο ομόλογό του, Μεβλούτ Τσαβούσογλου.

Προάγγελος;

Πρωτοβουλία που σύμφωνα με καλά ενημερωμένες πηγές ανήκε στην τουρκική πλευρά, με το σχετικό αίτημα να υποβάλλεται αιφνιδίως το βράδυ της Τετάρτης.

Οι ίδιες πηγές ενημέρωσης ανέφεραν ότι η συγκεκριμένη πρόσκληση έγινε αποδεκτή, υπενθυμίζοντας ότι η ελληνική πλευρά, παγίως είναι ανοιχτή στον διάλογο.

Μένει να αποδειχθεί εάν η κατ’ ιδίαν συνάντηση του υπουργού Εξωτερικών με τον Ταγίπ Ερντογάν, και τον Μεβλούτ Τσαβούσογλου, θα προλειάνει και το έδαφος για μια κατ΄ ιδίαν συνάντηση του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Τούρκο Πρόεδρο.

Η προετοιμασία

Σε αυτόν τον κύκλο των συνομιλιών, η ελληνική διπλωματία προσέρχεται με ενισχυμένη την φαρέτρα της, απόρροια των θετικών διαστάσεων που διαλαμβάνουν οι πρωτοβουλίες που ξεδιπλώθηκαν το τελευταίο διάστημα στο πεδίο της Λιβύης, καθώς επίσης την «προίκα» της τελευταίας Συνόδου Κορυφής με το ευρωπαϊκό πλάνο επιτήρησης της τουρκικής συμμόρφωσης.

Παράλληλα, η ελληνική αποστολή επιδεικνύει την ετοιμότητα της να εκπληρώσει τις σχετικές προβλέψεις στο σκέλος που αφορούν την αναστρέψιμη θετική ατζέντα, και δη στην διμερή, οικονομική συνεργασία όπως μαρτυρά και η συμμετοχή του αρμόδιου υφυπουργού για την οικονομική διπλωματία, Κώστα Φραγκογιάννη.

Η ατζέντα

Σε κάθε περίπτωση, εκτός από τις διμερείς σχέσεις, τόσο πολιτικές όσο και οικονομικές, στην ατζέντα των συζητήσεων θα βρεθούν οι διεθνείς εξελίξεις με έμφαση στις σχέσεις ΕΕ-Τουρκίας, συμπεριλαμβανομένου του μεταναστευτικού-προσφυγικού, καθώς και οι περιφερειακές εξελίξεις, με επίκεντρο τη Συρία και τη Λιβύη.

Το τελευταίο πεδίο αποτελεί και πηγή της τουρκικής ανησυχίας που δημιουργεί ο προσανατολισμός της πυξίδας της Τρίπολης και προς την Αθήνα, που δείχνουν οι μεταβατικές αρχές της Λιβύης με ακόμη μια δημόσια δήλωση, με την ψυχρολουσία επί του τουρκικού να διαδέχεται το ξεκάθαρο μήνυμα και επί του ελληνικού εδάφους.

Η «διάγνωση» για το ξέσπασμα

Άλλωστε, η διάγνωση της έξαρσης του Ταγίπ Ερντογάν κατατείνει στο γεγονός ότι, παρά το υψηλό επίπεδο της τουρκικής επιρροής στη χώρα της Βορείου Αφρικής, η τουρκική προεδρία διακρίνει καταρχήν τη λιβυκή-έστω και ρητορική- μετατόπιση.

Το κυριότερο όμως είναι ότι διαβλέπει τις -συνεχώς- αυξανόμενες πιθανότητες, που συγκεντρώνει το ενδεχόμενο να παγώσει η επικύρωση του τουρκολιβυκού μνημονίου έως τις εκλογές του ερχόμενου Δεκεμβρίου.

Αυτό προκύπτει από τις ξεκάθαρες αναφορές του μεταβατικού πρωθυπουργού της Λιβύης για λύσεις προς το συμφέρον όλων των χωρών, αλλά και την αδυναμία του να αναλάβει δεσμεύσεις επί συγκεκριμένων ενεργειακών σχεδίων.

Επιπλέον την τουρκική αυτοπεποίθηση, «ραγίζει» το σήμα ετοιμότητας που εξέπεμψε προς τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, ο επικεφαλής του Προεδρικού Συμβουλίου της Λιβύης για επανεκκίνηση των τεχνικών συζητήσεων για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών με την Ελλάδα.

Μικρό καλάθι

Για το ραντεβού με τον «φίλο Μεβλούτ» όπως τον αποκάλεσε ο Νίκος Δένδιας, ενώπιον των τουρκικών ΜΜΕ που κάλυπταν την συνάντηση με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, καθώς επίσης και για τις διευρυμένες συνομιλίες ο πήχης των ελληνικών προσδοκιών δεν είναι τοποθετημένος υψηλά.

Ταυτόχρονα με τους χαμηλούς τόνους που διατηρούσε όλο αυτό το χρονικό διάστημα, η ελληνική προετοιμασία κατέγραφε και τις σημαντικές αποστάσεις που χωρίζουν τις δυο πλευρές σχεδόν σε όλο το φάσμα των ανοιχτών θεμάτων.

Είναι αναμενόμενο ότι η ελληνική πλευρά που προσέρχεται με σαφή επιχειρηματολογία, θα θέσει δομημένα το θέμα των προκλήσεων και ταυτόχρονα θα καταστήσει σαφή την αναγκαιότητα να προσδιοριστεί το πλαίσιο των διερευνητικών συνομιλιών.

Στο διπλωματικό ταμείο πάντως που κάνει η Αθήνα, μετά και την ολοκλήρωση της επίσκεψης του μεταβατικού Προέδρου της Λιβύης, μετρά κέρδη.

Η συμφωνία για την επανεκκίνηση των συνομιλιών του 2010, ανάμεσα στην Αθήνα και την Τρίπολη αποτελεί ένα θετικό γεγονός, που καταδεικνύει την αλλαγή του momentum στις ελληνολιβυκές σχέσεις, το οποίο η Άγκυρα προσπαθούσε να αποτρέψει.

ΔΗΜΟΦΙΛΗ

× Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies. Με τη χρήση αυτού του ιστότοπου, αποδέχεστε τους Όρους Χρήσης