Μπίστης στο CNN Greece: ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ είναι καταδικασμένοι να συνεννοηθούν

Το μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΣΥΡΙΖΑ επισημαίνει ακόμα ότι: «Η επικέντρωση στην πανεπιστημιακή αστυνομία άφησε κάπως στο απυρόβλητο την απαράδεκτη και πρωτοφανή ενέργεια εξίσωσης των επαγγελματικών δικαιωμάτων αποφοίτων δημοσίων πανεπιστημίων με απόφοιτους τριετών κολλεγίων αμφίβολης ποιότητας. Σε άμεση συνάρτηση με την μείωση των εισακτέων κατά τουλάχιστον 20000, πρόκειται για προκλητική διοχέτευση πελατείας στους σχολάρχες. Delivery σε αυτούς κάνει η κυβέρνηση. Αυτό είναι το μείζον πρόβλημα.»

Για τα ελληνοτουρκικά ο κ. Μπίστης δηλώνει ότι: «Ήμουν πάντα απέναντι στην λεγόμενη απορριπτική σχολή, που με κάποια φωτεινά διαστήματα ήταν κυρίαρχη στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής και η οποία παραδόξως θεωρούσε ότι ο χρόνος τρέχει υπέρ μας, αγνοούσε συσχετισμούς και συμφέροντα τρίτων και βεβαίως κατηγορούσε για υποχωρητικότητα και ενδοτικότητα όσους ζητούσαν λύσεις θετικού αθροίσματος - win win- στις διαφορές με τους γείτονες μας. Απέτυχαν σε όλα.»

Προσθέτει ότι:

«Άρα η λύση είναι κυμαινόμενα (διαφοροποιημένα) χωρικά ύδατα κατά περιοχή. Αλλού 12 νμ, αλλού 10, αλλού 8, αλλού 6. Δεν είναι θεωρητική αυτή η προσέγγιση. Όλοι οι ασχολούμενοι ξέρουν ότι το 2003 είχαμε φτάσει πολύ κοντά σε λύση με την Τουρκία. Και μετά ήρθαν οι κκ Μολυβιάτης και Καραμανλής και πάγωσαν τις συζητήσεις. Και τώρα με χειρότερους συσχετισμούς, με μια αναβαθμισμένη και πιο επιθετική Τουρκία τρέχουμε πίσω από ένα πρόβλημα που όλοι ξέρουμε την λύση του αλλά δεν τολμάμε να την πούμε και να προετοιμάσουμε την κοινή γνώμη.»

Για τη συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝΑΛ ο κ. Μπίστης υπογραμμίζει: «Παρότι ο χρόνος πράγματι πιέζει, νομίζω ότι οι δυο χώροι είναι "καταδικασμένοι" να συνεννοηθούν αν θέλουν να αποκτήσει νόημα η συνεχής επίκληση και των δυο στην προοδευτική διακυβέρνηση και την συγκρότηση μιας μεγάλης κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας. Το ερώτημα είναι απλό και αμείλικτο και γίνεται ακόμα πιο πιεστικό με δεδομένο το σύστημα απλής αναλογικής με το οποίο θα διεξαχθούν οι επόμενες εκλογές. Πώς θα υλοποιηθούν αυτοί οι στόχοι αν οι δυνάμεις της Αριστεράς και της Κεντροαριστεράς δεν συνεργαστούν;»

Αναλυτικά η συνέντευξη του Νίκου Μπίστη στο CNN Greece:

-Ψηφίστηκε χτες το νομοσχέδιο της κ. Κεραμέως για την πανεπιστημιακή αστυνομία. Πώς το βλέπετε εσείς;

Γενικότερα νομίζω ότι η κυβέρνηση θεωρεί την πανδημία ως ευκαιρία για να περάσει χωρίς αντιστάσεις αμφιλεγόμενες και αμφισβητούμενες πολιτικές με έντονα νεοφιλελεύθερο πρόσημο . Έτσι δυναμιτίζει η ίδια την συναίνεση που κατά τα άλλα επικαλείται ως αναγκαία προϋπόθεση για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Και όπως θα έπρεπε να περιμένει δεν απέφυγε μαζικές αντιδράσεις. Αυτό είναι το περίφημο ρίσκο, που η ίδια και όχι ο Τσίπρας αποδέχθηκε.

Η επικέντρωση στην πανεπιστημιακή αστυνομία άφησε κάπως στο απυρόβλητο την απαράδεκτη και πρωτοφανή ενέργεια εξίσωσης των επαγγελματικών δικαιωμάτων αποφοίτων δημοσίων πανεπιστημίων με απόφοιτους τριετών κολλεγίων αμφίβολης ποιότητας. Σε άμεση συνάρτηση με την μείωση των εισακτέων κατά τουλάχιστον 20000, πρόκειται για προκλητική διοχέτευση πελατείας στους σχολάρχες. Delivery σε αυτούς κάνει η κυβέρνηση. Αυτό είναι το μείζον πρόβλημα.

Στο θέμα της Πανεπιστημιακής αστυνομίας η αντίδραση των φοιτητών , των κομμάτων της δημοκρατικής αντιπολίτευσης, των πρυτάνεων και του συνόλου σχεδόν της πανεπιστημιακής κοινότητας δείχνει πόσο άστοχη είναι η πρωτοβουλία της κυβέρνησης. Προφανώς τα πανεπιστήμια πρέπει να φυλάσσονται και επίσης να διαφυλαχθεί η ελεύθερη διακίνηση ιδεών και ανθρώπων. Αποκρουστικές σκηνές όπως η διαπόμπευση του πρύτανη του Οικονομικού Πανεπιστημίου δεν είναι ανεκτές και πρέπει να αντιμετωπιστούν. Όμως αυτό είναι δουλειά που πρέπει να γίνει με ευθύνη της Πανεπιστημιακής κοινότητας, με εφαρμογή των υπαρχουσών διατάξεων. Δεν μπορεί να γίνει με κατάλυση της συνταγματικά κατοχυρωμένης αυτονομίας των πανεπιστημίων, ούτε να ανατεθεί σε σώμα 1000 ειδικών φρουρών που θα ανήκουν και θα λογοδοτούν στον κύριο Χρυσοχοΐδη .

Τα ελληνοτουρκικά

-Πάμε τώρα στα ελληνοτουρκικά και τις διερευνητικές επαφές. Εδώ και πολλά χρόνια έχετε διαφωνήσει με την κυρίαρχη γραμμή στην εξωτερική πολιτική, ότι δηλαδή υπάρχει μία και μόνη διαφορά με την Τουρκία, η οριοθέτηση της ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδας. Τι άλλο θα μπορούσαμε να συζητήσουμε με την Τουρκία; Πώς απαντάτε σε όσους σας κατηγορούν για υποχωρητικότητα απέναντι στη γείτονα;

-Διαφώνησα - μαζί με άλλους- και για το Μακεδονικό πριν 30 χρόνια. Και για το εμπάργκο στην τότε Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας και για την γραμμή απόρριψης της σύνθετης ονομασίας . Στο Κυπριακό στηρίξαμε το σχέδιο Ανάν και την λύση που πρότεινε ο ΓΓ του ΟΗΕ στο Κραν Μοντανά το 2017 . Εκ του αποτελέσματος αποδείχθηκε ότι είχαμε δίκιο . Το αποδεικνύει θετικά η Συμφωνία των Πρεσπών και αρνητικά το δραματικό αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει το Κυπριακό . Σε όλα τα ζητήματα - και στο μείζον που είναι το ελληνοτουρκικό- υποστήριξα την λογική του διαλόγου, της ειρήνης και του έντιμου και προωθητικού συμβιβασμού.

Ήμουν πάντα απέναντι στην λεγόμενη απορριπτική σχολή , που με κάποια φωτεινά διαστήματα ήταν κυρίαρχη στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής και η οποία παραδόξως θεωρούσε ότι ο χρόνος τρέχει υπέρ μας , αγνοούσε συσχετισμούς και συμφέροντα τρίτων και βεβαίως κατηγορούσε για υποχωρητικότητα και ενδοτικότητα όσους ζητούσαν λύσεις θετικού αθροίσματος - win win- στις διαφορές με τους γείτονες μας. Απέτυχαν σε όλα.

Η ΝΔ και το ΚΙΝΑΛ με κάποιες αξιοπρόσεκτες εξαιρέσεις στήριξαν αυτή την προβαλλόμενη ως εθνική γραμμή και στο Μακεδονικό και στα ελληνοτουρκικά . Οι αντιθέσεις στο εσωτερικό της ΝΔ - που τώρα είναι κυβέρνηση και δεν μπορεί πλέον να τοποθετείται αφορολόγητα- ήρθαν εκρηκτικά στην επιφάνεια με την συνέντευξη Σαμαρά στην Καθημερινή την ημέρα που άρχιζαν οι διερευνητικές. Φοβάμαι ότι δεν είναι μόνος και πάλι θα επικρατήσει η σχολή της ακινησίας. Στο συγκεκριμένο που ρωτήσατε.

Όλοι ξέρουν ότι με την Τουρκία συζητάμε και άλλες διαφορές. Αν πρέπει να αναδείξουμε οπωσδήποτε μια αυτή είναι της επέκτασης των χωρικών μας υδάτων στο Αιγαίο. Είναι δικαίωμα που μπορούμε να το ασκήσουμε μονομερώς. Δεν το έχουμε κάνει και αυτό δεν οφείλεται μόνο στο απαράδεκτο casus belli της Τουρκίας αλλά και στην αντίθεση άλλων ισχυρών ναυτικών χωρών που δεν θέλουν να γίνει το Αιγαίο οιονεί ελληνική λίμνη.

Άρα η λύση είναι κυμαινόμενα (διαφοροποιημένα) χωρικά ύδατα κατά περιοχή . Αλλού 12 νμ, αλλού 10, αλλού 8 , αλλού 6. Δεν είναι θεωρητική αυτή η προσέγγιση . Όλοι οι ασχολούμενοι ξέρουν ότι το 2003 είχαμε φτάσει πολύ κοντά σε λύση με την Τουρκία. Και μετά ήρθαν οι κκ Μολυβιάτης και Καραμανλής και πάγωσαν τις συζητήσεις. Και τώρα με χειρότερους συσχετισμούς, με μια αναβαθμισμένη και πιο επιθετική Τουρκία τρέχουμε πίσω από ένα πρόβλημα που όλοι ξέρουμε την λύση του αλλά δεν τολμάμε να την πούμε και να προετοιμάσουμε την κοινή γνώμη.

-Με την πρόσφατη ομιλία του ο Ερντογάν φάνηκε να θέτει σε αμφισβήτηση την συνέχεια των διερευνητικών , ενώ ξέκοψε κάθε συζήτηση για Ομοσπονδία στην Κύπρο , λέγοντας ότι η μόνη λύση είναι αυτή των δυο κρατών. Πως τα σχολιάζετε;

-Για το πρώτο, θεωρώ πολύ δύσκολο για τον Ερντογάν να φύγει από τις διερευνητικές και να χρεωθεί αυτοβούλως τον μουτζούρη στο blame game. Θα ξέρουμε σε λίγες ημέρες όταν θα πρέπει η Άγκυρα να απαντήσει στην Αθήνα για την δεύτερη συνάντηση.

Για το Κυπριακό , λυπάμαι που το λέω αλλά είχαμε προειδοποιήσει για αυτή την εξέλιξη. Μετά το ναυάγιο στο Κραν Μοντανά , την απομάκρυνση του Προέδρου Αναστασιάδη επί τρία χρόνια από την προώθηση λύσης στην βάση της διζωνικής δικοινοτικής Ομοσπονδίας, την αντικατάσταση της διπλωματίας από την πολιτική των εξορύξεων, την ήττα του πιο σοβαρού και φιλικού Τουρκοκύπριου συνομιλητή Μουσταφά Ακκιντζί ήταν βέβαιο ότι η λύση των δυο κρατών θα έρθει στο τραπέζι. Την συζητούσε και μάλιστα την πρότεινε και η ελληνοκυπριακή πλευρά - βλέπε δηλώσεις Αρχιεπισκόπου Κύπρου- ως ρεαλιστική λύση. Τώρα η ελληνοκυπριακή πλευρά επανέρχεται στην Ομοσπονδία πιστεύοντας ότι η Τουρκία απορρίπτοντας την θα εκτεθεί απέναντι στον ΓΓ του ΟΗΕ και την διεθνή κοινότητα. Όμως όλοι έχουν κουραστεί από αυτό το αδιέξοδο παιγνίδι που κρατάει 50 χρόνια. Επίσης - και προσέξτε το αυτό- δεν πρέπει να θεωρούμε αδύνατη μια εκ νέου ξαφνική στροφή στην πολιτική του Ερντογάν προς την Ομοσπονδία όταν γίνει η πενταμερής . Το βέβαιο είναι ότι όσο περνάει ο χρόνος η διχοτόμηση εδραιώνεται επί του εδάφους .

Πλουραλισμός κι ενιαία γραμμή

-Πάντως αυτά που λέτε διαφέρουν αρκετά από τη γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ. Την ίδια στιγμή ο Αλέξης Τσίπρας κάλεσε στο πρόσφατο ΠΣ για ενιαία έκφραση των στελεχών στον δημόσιο λόγο. Ορισμένοι μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζουν ότι η δημόσια έκφραση διαφορετικών απόψεων από τα στελέχη κάνει ζημιά στο κόμμα. Εσείς τι πιστεύετε;

-Διαφέρουν αλλά όποιος έχει παρακολουθήσει την εξέλιξη της γραμμής του ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία στα ελληνοτουρκικά θα διαπιστώσει την επιρροή της άποψης μας στην διαμόρφωση της. Θα την θέλαμε πιο θαρραλέα αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι διαφέρει έτη φωτός από την στάση που είχε η ΝΔ ως αντιπολίτευση στην συνθήκη των Πρεσπών όταν χάιδευε και συνέπραττε με τους εθνικιστές κάθε χρώματος. Αντιθέτως το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης στήριξε με σαφήνεια την έναρξη των διερευνητικών επαφών Ελλάδας Τουρκίας.

Εμείς που συγκροτούμε την Πρωτοβουλία Πολιτών η Γέφυρα και 4 από εμάς (Δανέλλης, Λιάκος, Μπίστης και Παναγιώτου) συμμετέχουμε στο Πολιτικό Συμβούλιο του κόμματος, ενταχθήκαμε στον ΣΥΡΙΖΑ μετά την στροφή του καλοκαιριού του 2015 και με βασική ωθούσα δύναμη την συνθήκη των Πρεσπών. Θα μπορούσαμε σύμφωνα με το καταστατικό να αποτελέσουμε μια απολύτως διακριτή τάση στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία. Έχουμε σαφή χαρακτηριστικά και πολιτικές προτάσεις συγκροτημένες σε όλα τα ζητήματα. Οικονομία, πολιτική Συμμαχιών , Εξωτερική Πολιτική. Επιλέξαμε να μην το κάνουμε ακριβώς επειδή ξέρουμε πόσο δυσδιάκριτα είναι στην πράξη τα όρια ανάμεσα σε μια τάση ή ένα ρεύμα ιδεών και σε μηχανισμούς που διαγκωνίζονται για την κομματική εξουσία. Δεν κρύψαμε ποτέ τις απόψεις μας αλλά προσπαθήσαμε να τις κάνουμε πλειοψηφικές μέσα στο κόμμα. Όπου δεν το καταφέρνουμε ξέρουμε να μένουμε και στην μειοψηφία, ελπίζοντας ότι ο χρόνος και η λογική των πραγμάτων θα μας δικαιώσει.

Η ενιαία έκφραση είναι απαραίτητη σε ένα κόμμα. Το ίδιο απαραίτητος είναι ο ελεύθερος διάλογος και η κατάθεση απόψεων για την διαμόρφωση της ενιαίας έκφρασης . Διαπιστώνω ότι διάφοροι καλοθελητές εκτός κόμματος νομίζουν ότι θα ενισχύσουν το πρώτο δαιμονοποιώντας ταυτοχρόνως το δεύτερο. Ένα δημοκρατικό κόμμα της σύγχρονης Αριστεράς πρέπει και μπορεί να πετύχει και τα δυο. Και ενιαία έκφραση και δημοκρατικό διάλογο.

Η σχέση με το ΚΙΝΑΛ

-Ο ΣΥΡΙΖΑ καλεί το ΚΙΝΑΛ σε συνεργασία που μπορεί να οδηγήσει (ανάλογα με το εκλογικό αποτέλεσμα) σε μια συμμαχική κυβέρνηση. Το ΚΙΝΑΛ όμως απορρίπτει συνεχώς την πρόταση. Τελικά αυτό το σύνθημα της «προοδευτικής κυβέρνησης» έχει πραγματικό περιεχόμενο ή είναι επικοινωνιακό πυροτέχνημα;

-Για να δανειστώ ένα όρο από το προηγούμενο θέμα πρέπει άμεσα να ξεκινήσουν διερευνητικές επαφές. Υπάρχει το πρόβλημα που αναφέρετε και το οποίο έρχεται με την δύναμη της αδράνειας από την περίοδο κατά την οποία το ΚΙΝΑΛ πρωτοστατούσε στο αντί ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο. Αυτό δημιούργησε συμπεριφορές ανάλογες και στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΙΝΑΛ και στο εκλογικό του σώμα , τις οποίες αξιοποιεί η ΝΔ για να παρατείνει όσο είναι δυνατόν τον βίο του αντί ΣΥΡΙΖΑ μετώπου. Ταυτοχρόνως οι κυβερνητικές επιδόσεις της ΝΔ υποχρεώνουν την Φώφη Γεννηματά να παίρνει όλο και μεγαλύτερες αποστάσεις από το κυβερνητικό κόμμα.

Παρότι ο χρόνος πράγματι πιέζει, νομίζω ότι οι δυο χώροι είναι « καταδικασμένοι» να συνεννοηθούν αν θέλουν να αποκτήσει νόημα η συνεχής επίκληση και των δυο στην προοδευτική διακυβέρνηση και την συγκρότηση μιας μεγάλης κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας . Το ερώτημα είναι απλό και αμείλικτο και γίνεται ακόμα πιο πιεστικό με δεδομένο το σύστημα απλής αναλογικής με το οποίο θα διεξαχθούν οι επόμενες εκλογές. Πώς θα υλοποιηθούν αυτοί οι στόχοι αν οι δυνάμεις της Αριστεράς και της Κεντροαριστεράς δεν συνεργαστούν;

Όλα τα άλλα είναι υπεκφυγές για να μείνουν οι δυο χώροι κολλημένοι στο παρελθόν και η ΝΔ στην εξουσία. Οι συνεργασίες στα κοινωνικά μέτωπα αποτελούν μια πρώτη δοκιμή και πρόκληση και θα ρυμουλκήσουν ακολούθως την πολιτική συνεργασία. Ορθά ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία επιμένει σε αυτή την κατεύθυνση παρά την μέχρι τώρα άρνηση του ΚΙΝΑΛ να ανταποκριθεί. Τα πράγματα μπορεί να αλλάξουν και σε αυτό βοηθάει η πολιτική της ΝΔ.

Η αυτόνομη πορεία κάθε κόμματος- εν προκειμένω του ΚΙΝΑΛ που την επικαλείται- δεν αποτελεί εμπόδιο για την πολιτική των συνεργασιών ούτε κινδυνεύει από αυτήν. Η επιμονή του ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία στην συνεργασία με το ΚΙΝΑΛ δεν ακυρώνει την προσπάθεια του να νικήσει στις επόμενες εκλογές και να αναδειχθεί πρώτο κόμμα.

Η προγραμματική συμφωνία είναι κατά την γνώμη μου εφικτή υπό την προϋπόθεση ότι υπάρχει πολιτική βούληση η οποία είναι το ήμισυ του παντός και χωρίς αυτήν δεν έχει νόημα η συζήτηση . Τα τονίζω αυτά γιατί θεωρώ παιδαριώδεις τις ενστάσεις που προβάλλονται για να απομακρυνθεί η μόνη ασφαλής οδός για την ήττα της ΝΔ και την νίκη των προοδευτικών δυνάμεων. Ισχύει απολύτως το « όποιος δεν θέλει να ζυμώσει δέκα ημέρες κοσκινίζει».

Οι δημοσκοπήσεις

-Στις δημοσκοπήσεις βλέπουμε αυξημένη δυσαρέσκεια για τους κυβερνητικούς χειρισμούς., το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ παραμένει πολύ κάτω από αυτό των εκλογών. Τι φταίει;

-Τρεις λόγοι, δυο αντικειμενικοί και ένας υποκειμενικός.

Πρώτα ο χρόνος : παντού και πάντα ενάμισι μόνο χρόνο μετά τις εκλογές δεν υπάρχει περίπτωση μεγάλων ανακατατάξεων. Πόσο μάλλον - και έρχομαι στον δεύτερο λόγο- όταν υπάρχει η πανδημία που επίσης παντού και πάντα δημιουργεί σε πρώτη φάση συσπείρωση γύρω από την σημαία ( around the flag) δηλαδή την όποια κυβέρνηση.

Τώρα που βγαίνουμε από την πρώτη φάση με άλυτα υγειονομικά και οικονομικά ζητήματα φαίνεται στα ποιοτικά στοιχεία των μετρήσεων η πτώση της εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση. Και μην ξεχνάτε ότι υπάρχει κάποια χρονική απόσταση ανάμεσα στην μετατροπή των ποιοτικών στοιχείων σε ποσοτικά. Αλλά πάντα ακολουθεί. Αυτό το ξέρει και η κυβέρνηση και για αυτό αν βρει παράθυρο ευκαιρίας θα προχωρήσει σε εκλογές.

Προφανώς έχουμε και εμείς ευθύνη. Αργήσαμε να κάνουμε το Συνέδριο μας και μας πρόλαβε η πανδημία. Ανακόπηκε έτσι το κύμα διεύρυνσης, ενώ και το πρόγραμμα μας πάνω στο οποίο θα συγκροτούσαμε την εναλλακτική μας πρόταση και την πολιτική των συμμαχιών μας καθυστέρησε. Ευτυχώς τώρα είμαστε έτοιμοι. Επίσης σε αυτό το πλαίσιο θα γίνει και μια αποτίμηση του κυβερνητικού έργου ώστε να εντοπιστούν λάθη και παραλείψεις. Ο απολογισμός είναι απαραίτητο στοιχείο , ενισχυτικό της αξιοπιστίας μας.

Η διαχείριση της πανδημίας

-Τέλος, θα ήθελα να σας ρωτήσω για την πανδημία, μετά την τελευταία άσχημη τροπή. Τι θα έπρεπε να κάνει η κυβέρνηση που δεν το κάνει;

-Έχω φροντίσει να είμαι πολύ προσεκτικός σε αυτό το θέμα και δεν με συγκινεί μια COVID αντιπολίτευση. Ιδιαίτερα στον υγειονομικό τομέα βρίσκω συγκρουόμενες απόψεις στους επιστήμονες, όχι μόνο εδώ αλλά και διεθνώς.

Ακόμα και στον ίδιο τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας που τόσες φορές άλλαξε τις οδηγίες του. Το βέβαιο είναι ότι πρέπει να προχωρήσει γρήγορα ο εμβολιασμός, όχι μόνο στις αναπτυγμένες χώρες αλλά και στις πιο φτωχές , του τρίτου και του τέταρτου κόσμου. Δεν είναι μόνο θέμα αλληλεγγύης . Είναι θέμα ασφάλειας όλων μας γιατί αν ο ιός δεν αντιμετωπιστεί παντού θα επιστρέφει μεταλλαγμένος και σε όσες χώρες νομίζουν ότι θωρακίστηκαν. Ακριβώς επειδή το εμβόλιο πρέπει να είναι δημόσιο αγαθό η πρόταση Τσίπρα για τις πατέντες συνάντησε διεθνώς τόση αποδοχή.

Η κυβέρνηση επαναπαύθηκε στις δάφνες της από την επιτυχή αντιμετώπιση του πρώτου κύματος της πανδημίας. Ενώ τα δύσκολα ήταν μπροστά μας απαξίωσε πλήρως λογικές προτάσεις της αντιπολίτευσης, δεν επιδίωξε ευρύτερες συναινέσεις και βέβαια ήταν μοιραίο σε πολλές δύσκολες και αμφιλεγόμενες αποφάσεις να βρεθεί μπροστά σε άλυτα προβλήματα και να οδηγηθεί σε παλινωδίες. Αυτές ειδικά τις μέρες η πολυγλωσσία κυβερνητικού και επιστημονικού προσωπικού κλονίζει την εμπιστοσύνη ενός κουρασμένου και πιεσμένου ψυχολογικά και οικονομικά λαού . Έχουμε μπροστά μας δύσκολους μήνες και οι υπεύθυνες πολιτικές δυνάμεις της χώρας οφείλουν πρώτα από όλα να στηρίξουν τους πολίτες.