Προσφυγή στη Χάγη: Με το βλέμμα στην Τουρκία η συμφωνία με την Αλβανία

Ο Νίκος Δένδιας έδωσε τρεις σημαντικές ειδήσεις σήμερα, την ώρα όπου το Oruc Reis έμπαινε μέσα στη ζώνη των 12 μιλίων του Καστελόριζο. Το πρωί έγινε γνωστό ότι ο υπουργός Εξωτερικών έστειλε δύο επίσημες επιστολές, για να ζητήσει συγκεκριμένες κινήσεις πίεσης προς την Τουρκία από τους Ευρωπαίους εταίρους.

Στην πρώτη επιστολή, ο Νίκος Δένδιας ζήτησε από τον Επίτροπο Διεύρυνσης Όλιβερ Βάρχελι την αναστολή της τελωνειακής ένωσης Ε.Ε. - Τουρκίας.

Στη δεύτερη ζήτησε από τους τους ομολόγους του της Γερμανίας, της Ισπανίας και της Ιταλίας (Χάικο Μάας, Αράντσα Γκονζάλες Λάγια, Λουίτζι ντι Μάιο), να προχωρήσουν σε εμπάργκο όπλων προς την Τουρκία.

Με προσήλωση στη διεθνή νομιμότητα

Η μεγάλη είδηση της ημέρας ήρθε αργά το μεσημέρι. Στη συνάντησή του Νίκου Δένδια με τον Αλβανό πρωθυπουργό, Έντι Ράμα, έκλεισε η συμφωνία για την παραπομπή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης της τελικής οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών Ελλάδας και Αλβανίας.

Μετά τη συνάντηση, ο κ. Δένδιας δήλωσε:

«Έχοντας εξετάσει ενδελεχώς το ζήτημα, συμφωνήσαμε να προχωρήσουμε Ελλάδα και Αλβανία από κοινού στην υποβολή του ζητήματος αυτού στη διεθνή δικαιοσύνη, στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Η συμφωνία αυτή βασίζεται στη σταθερή προσήλωση των δύο χωρών στη διεθνή νομιμότητα και την αρχή της ειρηνικής επίλυσης των διαφορών.»

Ο υπουργός Εξωτερικών προσέθεσε ότι:

«Αναφερθήκαμε επίσης στη συμφωνία Ελλάδας και Αλβανίας το 1996 και συμφωνήσαμε ότι αυτή η συμφωνία χρειάζεται εμβάθυνση και ενδυνάμωση. Να προχωρήσουμε από κοινού σε μια νέα συμφωνία στρατηγικής συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών και να οργανώσουμε G2G συνάντηση και μηχανισμό μεταξύ των δύο φίλων χωρών».

Οδηγός για την Ανατολική Μεσόγειο;

Προς το παρόν, δεν έχουν γίνει γνωστές οι λεπτομέρειες για τη συμφωνία, ειδικά σε ό,τι αφορά το συνυποσχετικό των δύο χωρών για την παραπομπή. Το σίγουρο είναι ότι η κυβέρνησης συμφωνεί με την Αλβανία όπως είχε κάνει προηγουμένως με την Ιταλία και την Αίγυπτο, έχοντας το βλέμμα στην Τουρκία και την Ανατολική Μεσόγειο. Συγκεκριμένα:

-Η κυβέρνηση θέλει να κλείσει τα μέτωπα με τους υπόλοιπους γείτονες, προκειμένου να αφοσιωθεί αποκλειστικά στην Τουρκία.

-Στο πεδίο του blame game, επιχειρείται να σταλεί το μήνυμα στη διεθνή κοινότητα ότι η Τουρκία επιλέγει το δρόμο της στρατιωτικής έντασης, την ώρα όπου η Ελλάδα επιμένει στην αναζήτηση λύσεων μέσω διαπραγματεύσεων, πράγμα που αποδεικνύουν οι συμφωνίες με Ιταλία, Αίγυπτο, καθώς και με την Αλβανία.

Είναι χαρακτηριστική άλλωστε η αναφορά του Νίκου Δένδια στην Τουρκία στις δηλώσεις του μετά τη συνάντησή του με τον Έντι Ράμα:

«Σε αντίθεση με τις προσπάθειες που καταβάλουν οι χώρες των Δυτικών Βαλκανίων στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής τους προοπτικής, μια άλλη χώρα της ευρύτερης περιοχής μας, η οποία είναι ακόμα υποψήφια για ένταξη στην ΕΕ, δεν κινείται προς αυτή την κατεύθυνση. Για την ακρίβεια κινείται μάλλον προς την αντίθετη κατεύθυνση: Συνεχίζει να παραβιάζει κάθε μέρα τα θεμελιώδη κριτήρια ένταξης στην ΕΕ, τόσο πολιτικά, όσο και οικονομικά.»

Πέρα από το blame game, η συμφωνία με την Αλβανία ασφαλώς θα χρησιμοποιηθεί ως επιχείρημα για την αντίστοιχη παραπομπή στη Χάγη της οριοθέτησης από Ελλάδα και Τουρκία της υφαλοκρηπίδας στην Ανατολική Μεσόγειο. Ας θυμηθούμε τι είχε πει ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην ομιλία του στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 25 Σεπτεμβρίου:

«Ας συναντηθούμε λοιπόν, ας μιλήσουμε και ας αναζητήσουμε μια αμοιβαία αποδεκτή λύση. Ας δώσουμε μια ευκαιρία στη διπλωματία. Εάν, τελικά, εξακολουθούμε να μην μπορούμε να συμφωνήσουμε, τότε θα πρέπει να εμπιστευτούμε τη σοφία του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης.»

Το ερώτημα βέβαια είναι αν η Τουρκία θα δεχτεί για αμοιβαία προσφυγή στη Χάγη για τις ζώνες θαλάσσιας δικαιοδοσίας.