Το μήνυμα της Ντόρας για τα 31 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη
Ανανεώθηκε:
«31 χρόνια πριν κάποιοι πίστευαν ότι δεν έχεις δικαίωμα να τους δεις να μεγαλώνουν!»: με τη λιτή αυτή ανάρτηση, που συνοδεύεται από μια φωτογραφία του Παύλου Μπακογιάννη με τα παιδιά τους Αλεξία και Κώστα, η Ντόρα Μπακογιάννη στέλνει το δικό της μήνυμα για την επέτειο της δολοφονίας του τότε βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας από τη 17 Νοέμβρη.
Τη μνήμη του πατέρα του τίμησε και ο δήμαρχος Κώστας Μπακογιάννης, που σε ανάρτησή του γράφει:
«Μπορεί να έχεις πετάξει μακριά εδώ και τριάντα ένα χρόνια, αλλά εγώ κάθε μέρα σε αγγίζω...».
Η ανακοίνωση της ΝΔ
«Σαν σήμερα πριν 31 χρόνια οι άνανδροι τρομοκράτες της 17Ν δολοφόνησαν εν ψυχρώ το Βουλευτή Ευρυτανίας της Νέας Δημοκρατίας Παύλο Μπακογιάννη.
Οι δολοφόνοι δεν επέλεξαν τυχαία το στόχο τους. Ο Παύλος Μπακογιάννης ήταν υπέρμαχος της εθνικής συμφιλίωσης και εργάστηκε για την επούλωση από τα τραύματα του εμφυλίου. Βαθύτατα δημοκράτης, με σπουδαία αντιδικτατορική δράση που με το λόγο και τη δράση του κατάφερνε να διαπερνά τα κομματικά στεγανά.
Μπορεί ο Παύλος Μπακογιάννης να μην είναι πλέον ανάμεσά μας, όμως οι ιδέες και η πολιτική του παρακαταθήκη είναι παρούσες και εξακολουθούν να μας εμπνέουν»
Η δολοφονία Μπακογιάννη
Στις 26 Σεπτεμβρίου 1989, ο Παύλος Μπακογιάννης δολοφονήθηκε από την τρομοκρατική οργάνωση 17Ν στην είσοδο πολυκατοικίας της οδού Ομήρου στο κέντρο της Αθήνας, όπου στεγαζόταν το γραφείο του, βυθίζοντας στο πένθος τον πολιτικό κόσμο και σοκάροντας το πανελλήνιο.
Ήταν 07:58 το πρωί...
Τρεις ένοπλοι τον πυροβόλησαν με 45άρια πιστόλια και τον τραυμάτισαν. Ο τότε 54χρονος βουλευτής αμέσως μετά την δολοφονική επίθεση, μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο «Ευαγγελισμός», όπου εξέπνευσε μία ώρα αργότερα.
Τραγικές φιγούρες τα μέλη της οικογένειάς του, η σύζυγος του Ντόρα Μπακογιάννη και τα δύο τους παιδιά, Αλεξία και Κώστας.
Το ζευγάρι γνωρίστηκε στο Μόναχο και είχε παντρευτεί το 1974.
Ο Παύλος Μπακογιάννης κηδεύτηκε στο Καρπενήσι, στις 29 Σεπτεμβρίου 1989 παρουσία πλήθος κόσμου και υπό συνθήματα κατά της τρομοκρατίας.
Ποιος ήταν ο Παύλος Μπακογιάννης
Γεννήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 1935 στο χωριό Βελωτά της Ευρυτανίας. Ήταν ο μεγαλύτερος γιος του παπα - Κώστα και της Ειρήνης Μπακογιάννη. Γυμνάσιο πήγε στο Θέρμο Τριχωνίδας, για ένα χρόνο στο Καρπενήσι (1950) και το τελείωσε στην Πάτρα στο Β' Γυμνάσιο Πατρών.
Σπούδασε Πολιτικές και Κοινωνικές Επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Συνέχισε τις σπουδές του στη Γερμανία, παίρνοντας πτυχίο Πολιτικής Οικονομίας και Πολιτικών Επιστημών των Πανεπιστημίων Μονάχου, Τύμπιγκεν και Κωνσταντίας (Konstanz), στο Πανεπιστήμιο της οποίας ανακηρύχθηκε κατόπιν Διδάκτωρ των Κοινωνικών Επιστημών. Δίδαξε Πολιτικές Επιστήμες και Δημοσιογραφία στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου, ενώ από τα μέσα της δεκαετίας του ΄60 και για 10 περίπου χρόνια διηύθυνε το ελληνόφωνο πρόγραμμα της ραδιοφωνίας της Βαυαρίας.
Στο Μόναχο γνώρισε τη Ντόρα Μητσοτάκη, κόρη του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, η οποία σπούδαζε στο Πανεπιστήμιο της ίδιας πόλης. Παντρεύτηκαν το 1974. Μαζί της απέκτησε δύο παιδιά, την Αλεξία και τον Κώστα.
Με την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, το 1974 επέστρεψε στην Ελλάδα. Εργάσθηκε στην εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ» και το 1982 ανέλαβε εκδότης - διευθυντής του εβδομαδιαίου περιοδικού «ΕΝΑ» ως το Φεβρουάριο του 1985.
Από το Νοέμβριο του 1985 μέχρι το Σεπτέμβριο του 1989 διετέλεσε πολιτικός σύμβουλος του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Κώστα Μητσοτάκη. Τον Ιούνιο του 1989 εκλέχθηκε βουλευτής της μονοεδρικής περιφέρειας Ευρυτανίας.
Ακολούθησε η κυβέρνηση Τζαννετάκη, στο σχηματισμό της οποίας έλαβε ενεργό ρόλο, ως διαπραγματευτής μεταξύ του κόμματός του και του Συνασπισμού.
Ως πολιτικός θεωρούνταν ήπιος και συναινετικός.
Θεωρούσε επιβεβλημένη την υπέρβαση των διαχωριστικών γραμμών, την επούλωση των πληγών του Εμφυλίου και του Διχασμού και την Εθνική Συμφιλίωση.
Στα πλαίσια αυτής του της πεποίθησης εργάστηκε για την επιτυχία του πρωτοποριακού, για την εποχή, εγχειρήματος συγκυβέρνησης Αριστεράς και Δεξιάς.
Για τους ίδιους λόγους ήταν εισηγητής, εκ μέρους της Ν.Δ., του νομοσχεδίου για την απάλειψη των συνεπειών του εμφυλίου πολέμου που υπερψηφίστηκε και έγινε Νόμος το καλοκαίρι του 1989.
Όσοι τον ήξεραν, υποστηρίζουν ότι οι μεγάλες του αγάπες ήταν ο τόπος του, η Ευρυτανία και η Δημοκρατία.
Δύο αγάπες για τις οποίες πολέμησε και προσπάθησε μέχρι το άδοξο τέλος του.