Τσακαλώτος: Η ΝΔ μέχρι και την αρχή του κορωνοϊού αμφισβητούσε τον ρόλο του «μαξιλαριού»

Αναφέρει ότι το κυβερνών κόμμα «από πολέμιος του μαξιλαριού έχει περάσει στο άλλο άκρο, αντιμετωπίζοντάς το ως αυτοσκοπό που πρέπει να μείνει ανέγγιχτο», σημειώνοντας πως δεν καταλαβαίνει «γιατί αρνείται τον μόνο τρόπο να μην ξανασυμβεί στη χώρα ό,τι συνέβη και την προηγούμενη φορά που η ΝΔ εκτόξευσε το χρέος της».

«Ο κ. Σταϊκούρας μας ενημέρωσε ότι τα ταμειακά διαθέσιμα, ενώ βαδίζουμε τον 7ο μήνα της υγειονομικής κρίσης, είναι 37,8 δισ. Θυμάμαι ότι η Νέα Δημοκρατία μέχρι και την αρχή του COVID αμφισβητούσε τον ρόλο του μαξιλαριού ως εξασφάλιση της χώρας από ενδεχόμενη κρίση. Αρνούνταν ότι ο ρόλος του είναι να δώσει τη δυνατότητα δαπανών σε έκτακτη ανάγκη, ανεξαρτήτως συνθηκών και χωρίς αύξηση του χρέους», αναφέρει ο κ. Τσακαλώτος. Σχολιάζει ότι όμως «πλέον η ΝΔ έχει κάνει μια ακόμα... κυβίστηση», καθώς «από πολέμιος του μαξιλαριού έχει περάσει στο άλλο άκρο αντιμετωπίζοντας το ως αυτοσκοπό που πρέπει να μείνει ανέγγιχτο».

Ο πρώην υπουργός Οικονομικών προσθέτει πως «δεν λέμε η ΝΔ να μην αναπληρώνει μέρος του μαξιλαριού αξιοποιώντας το πανευρωπαϊκά ευνοϊκό περιβάλλον επιτοκίων. Αλίμονο. Το μαξιλάρι όμως τo χτίζεις σε ήρεμες περιόδους για να το ξοδεύεις σε καιρούς κρίσης για να αποφύγεις ακριβώς το να γίνει εκρηκτικός ο λόγος χρέος/ΑΕΠ». Σημειώνει ότι πραγματικά δεν μπορεί να καταλάβει «γιατί δεν αξιοποιεί την δυνατότητα να ξοδέψει παραπάνω, να ενισχύσει την οικονομία, τους εργαζόμενους, τις επιχειρήσεις», υπογραμμίζοντας ότι «με αυτό τον τρόπο η ύφεση θα ήταν ηπιότερη, όπως και η πτώση των εσόδων, και το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ δε θα αυξανόταν παραπάνω». Στο ίδιο πλαίσιο, ο κ. Τσακαλώτος λέει πως δεν καταλαβαίνει «γιατί αρνείται τον μόνο τρόπο να μην χρειαστεί σκληρή λιτότητα στο μέλλον. Τον μόνο τρόπο να μην ξανασυμβεί στη χώρα ό,τι συνέβη και την προηγούμενη φορά που η ΝΔ εκτόξευσε το χρέος της».

«Αυτό που καταλαβαίνω», δηλώνει ο κ. Τσακαλώτος, «είναι ότι με ΝΔ ή θα έχουμε μνημόνιο de facto - μνημονιακές πολιτικές χωρίς επίσημο μνημόνιο - ή μνημόνιο de jure - με τη βούλα».