Όχι σε πρόωρες εκλογές, ναι σε κυβέρνηση εθνικής ενότητας

Προϋπόθεση για αυτήν την κυβέρνηση, όπως τόνισε, είναι η συμμετοχή «των δύο σήμερα πρώτων σε κοινοβουλευτική δύναμη κομμάτων»:

Η παρούσα Βουλή να αναδείξει νέα κυβέρνηση για να οδηγήσει τη χώρα έως την έξοδο από το μνημόνιο. Αυτή δε μπορεί παρά να είναι κυβέρνηση εθνικής ενότητας με συνεργασία όλων των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων και με την προϋπόθεση συμμετοχής των δυο σήμερα πρώτων σε κοινοβουλευτική δύναμη κομμάτων.

Διμέτωπη επίθεση και διαχωριστικές γραμμές

Η επικεφαλής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ απευθύνθηκε τόσο στην κυβέρνηση όσο και στην αξιωματική αντιπολίτευση, υποστηρίζοντας ότι οι επιλογές τους δεν διέπονται από «εθνική ευθύνη».

Δεν είναι εθνική επιλογή ευθύνης, την ώρα που η χώρα διαλύεται, η κυβέρνηση να χρησιμοποιεί την εξουσία της, προκειμένου να ελέγξει την ενημέρωση και να εδραιώσει ένα φαύλο κομματικό κράτος. Δεν είναι εθνική επιλογή ευθύνης, η στάση της ΝΔ, η οποία δηλώνει ότι αν ο κύριος Τσίπρας, δεν μπορεί μόνος του, τότε ας πάμε σε εκλογές.

Στρεφόμενη στον «δήθεν υπεύθυνο και μεταρρυθμιστή κ. Μητσοτάκη», όπως αποκάλεσε τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, διερωτήθηκε αν έχει αναλογισθεί «τι θα σημαίνουν οι τυχόν πρόωρες εκλογές, για την οικονομία και τη χώρα».

Η απάντηση που η ίδια έδωσε ήταν: «Αξιολόγηση στις καλένδες, ανάγκη για νέα μέτρα, βαθιά ύφεση, περισσότερη ανεργία».

Και συνέχισε τον συλλογισμό της: «Αντέχει όμως κι' άλλο αυτός ο τόπος και αυτός ο λαός να στήνονται παιχνίδια εξουσίας και προσωπικές καριέρες πάνω στα ερείπια μιας κοινωνίας;»

Με την ίδια επικριτική διάθεση υποστήριξε ότι «η Ν.Δ. φόρεσε ένα καινούργιο προσωπείο και προσπαθεί να εμφανιστεί ως εκφραστής της ανάγκης για μεταρρυθμίσεις», επαναφέροντας το επιχείρημα περί συγκάλυψης των ευθυνών της περιόδου Καραμανλή (σ.σ. που αυτές οδήγησαν στα μνημόνια και όχι το ΠΑΣΟΚ):

Καλύπτει όμως απόλυτα και σταθερά την καταστροφική και λαϊκίστικη πολιτική της Ν.Δ. της περιόδου 2004-2009, που οδήγησε σε περιπέτειες τη χώρα.

Περνώντας από το τι δεν είναι εθνική επιλογή ευθύνης στο τι είναι, η κ. Γεννηματά υποστήριξε ότι:

Εθνική επιλογή ευθύνης, είναι να δημιουργείς όρους συνεννόησης, συμπόρευσης και σύμπραξης όλων των Δυνάμεων του Δημοκρατικού Τόξου για τα μείζονα ζητήματα του Έθνους και της Δημοκρατίας. Εθνική Επιλογή Ευθύνης, είναι να επιδιώκεις την αφύπνιση και τη συνεργασία όλων των δυνάμεων του Ευρωπαϊκού Τόξου, προκειμένου να καταστρώσουμε όλοι μαζί ένα πραγματικό σχέδιο ελπίδας.

Το κεντροαριστερό ζήτημα και οι κολαούζοι

Κάπως έτσι η ομιλία πέρασε στη συζήτηση περί κεντροαριστεράς. Στην πορεία αυτή ανασύστασης της προοδευτικής παράταξης, όπως καταγράφεται στις διακηρύξεις προβεβλημένων στελεχών της κεντροαριστεράς, η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ υπογράμμισε ότι «κανένας δεν μπορεί μόνος του και μόνο όλοι μαζί θα μπορέσουν να το επιτύχουν». Ωστόσο έστειλε μήνυμα πάλι σε έντονο ύφος και με πολλούς αποδέκτες στον ευρύτερο χώρο, λέγοντας δεικτικά:

Όποιος θέλει να γίνει κολαούζος του ΣΥΡΙΖΑ ή της Ν.Δ. ας πάρει το καπελάκι του και ας πάει να πιάσει στασίδι.

Προσπαθώντας να θέσει τις διαχωριστικές γραμμές επιβίωσης του παραπάνω εγχειρήματος, η επικεφαλής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης σημείωσε ότι η προοδευτική παράταξη οφείλει να αντιπαραταχθεί τόσο με το νεοφιλελευθερισμό, το συντηρητισμό και το μεταρρυθμιστικό προσωπείο της Ν.Δ. και της Δεξιάς, όσο και με τον ανέξοδο λαϊκισμό, τις παρωχημένες εμμονές και το δογματικό κρατισμό του ΣΥΡΙΖΑ και της παραδοσιακής Αριστεράς.

Αναφορικά με τη δική της συνδρομή στο στοίχημα αυτό, η κ. Γεννηματά διαβεβαίωσε ότι πιστεύει σε μια νέα αρχή και υπενθύμησε ότι έχει αναλάβει τις σχετικές πρωτοβουλίες:

Ανέλαβα την πρωτοβουλία, να απευθύνω πρόσκληση για τη συγκρότηση μίας πολιτικής συμμαχίας των δυνάμεων του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού, της Ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας, της Ανανεωτικής Αριστεράς, του Ριζοσπαστικού Κέντρου, της Οικολογίας, των δυνάμεων δηλαδή του προοδευτικού χώρου, για να διατυπώσουμε ένα σχέδιο ελπίδας για την Ελλάδα στην Ευρώπη.

Ανέλαβα την πρωτοβουλία και παρουσίασα πρόταση, για διεξαγωγή προγραμματικής συνδιάσκεψης, κατά την οποία θα πετύχουμε την διακηρυκτική και προγραμματική μας συμφωνία, θα αποφασίσουμε τα επόμενα βήματα μας και θα καταλήξουμε στην εκλογή επικεφαλής από τη κοινωνική και πολιτική βάση.

Απευθυνόμενη με αυτόν τον τρόπο στην πρώτη σύσκεψη στελεχών της Δημοκρατικής Συμπαράταξης από την Αττική, η Φώφη Γεννηματά διαβεβαίωσε ότι για όλα θα τηρηθούν ανοιχτές διαδικασίες και με ενεργή συμμετοχή των πολιτών, «που θα καθορίσουν τα επόμενα σταθερά αλλά και στέρεα βήματα».

Όλες οι απόψεις είναι δεκτές και στο τραπέζι, του διαλόγου. Καμία όμως πρόταση και καμία ιδέα, δεν είναι πανάκεια. Δεν εξαιρώ ούτε τις δικές μου ιδέες από αυτό τον κανόνα, όπως δεν εξαίρεσα, ούτε τον εαυτό μου, από την κρίση της βάσης της παράταξης. Δεν βάζουμε κανένα προαπαιτούμενο, παρά μόνο ένα. Κριτής όλων μας, να είναι η βάση της παράταξης, η οποία μπορεί και πρέπει να εκφραστεί ανόθευτα και ελεύθερα. Δεν αποδεχόμαστε κανένα περιορισμό, στο εύρος του διαλόγου, στο εύρος των ιδεών, στην ομορφιά της ιδεολογικής διαπάλης και συνύπαρξης, ρευμάτων, απόψεων και ανθρώπων.

Το όραμα της Φώφης

Κλείνοντας την ομιλία της με το σύνθημα «Το δήθεν Νέο Απέτυχε. Η Ελπίδα όμως δεν μπορεί να σβήσει», η κ. Γεννηματά ξεδίπλωσε το όραμά της «για ένα συνεκτικό σχέδιο ελπίδας και προοπτικής, ώστε να είναι και πάλι ο λαός κυρίαρχος στον τόπο του και την πατρίδα του», το οποίο εξιδανικεύεται ως εξής:

• Δημόσιος τομέας: Απελευθέρωση των δημιουργικών δυνάμεων, αν αξιολογήθούν οι δομές και αξιοποιηθεί καλύτερα το ανθρώπινο δυναμικό, «σε μια προσπάθεια όπου ο δημόσιος υπάλληλος δεν είναι εχθρός αλλά σύμμαχος».
• Αποκεντρωμένο κράτος: Ισχυρές δομές αυτοδιοίκησης, με πόρους και αρμοδιότητες, αλλά και έλεγχο, ώστε η εξουσία να βρίσκεται στο λαό.
• Ιδιωτική πρωτοβουλία: Πίστη στη δημιουργικότητα της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, η οποία μπορεί να γίνει η ατμομηχανή της ανάπτυξης, αν πάψει να είναι κρατικοδίαιτη και δεν διαπλέκεται με την πολιτική και αν αντιμετωπιστεί η διαφθορά, δηλαδή η διαπλοκή της πολιτικής με ισχυρά συμφέροντά. Η ιδιωτική πρωτοβουλία ως ατμομηχανή της ανάπτυξης, αν οριστεί ένα σαφές πλαίσιο επενδυτικών πρωτοβουλιών, διασφαλιστεί ο υγιής ανταγωνισμός και ένα σταθερό και φορολογικό περιβάλλον.
• Παιδεία: Σύγχρονη με δομές ανοιχτές στην κοινωνία, με το βλέμμα στον κόσμο και την Ευρώπη, που να παρέχει εφόδια σε όλους τους Έλληνες και να ενισχύει την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας.
• Συνδικαλισμός: Ανεξάρτητος, μαχητικός, διεκδικητικός, αλλά και υπεύθυνος, που θα είναι στο πλευρό των εργαζόμενων, κυρίως αυτών που στερούνται σήμερα αποτελεσματικής προστασίας και που θα υπηρετεί -ως βάθρο της Δημοκρατίας- το εθνικό και το δημόσιο συμφέρον και όχι τα συμφέροντα επιμέρους συντεχνιών.
• Κοινωνικό κράτος: Ισχυρό, που θα παρέχει στον πολίτη τον κοινωνικό μισθό, ο οποίος θα αντιστοιχείται σε υψηλού επιπέδου υπηρεσίες υγείας και πρόνοιας.
• Ευπαθείς κοινωνικές ομάδες: Στήριξή τους μέσα από ισχυρές δομές κοινωνικής πρόνοιας. Εδώ επανέλαβε τη φράση πολλών στελεχών της κεντροαριστεράς: «Κανένας μόνος του στην κρίση. Κανένας στο περιθώριο, όταν βγούμε από την κρίση».
• Ασφαλιστικό σύστημα: Εύρωστο, ορθολογικό, ανταποδοτικό, απλό στη δομή και τη λειτουργία του, για το οποίο θα εξασφαλιστούν νέες πηγές χρηματοδότησης από τον πλούτο που θα παράξει η χώρα.
• Πολιτική: Aυτόνομη, ανεξάρτητη από κάθε είδους εξάρτηση, είτε συντεχνιακή είτε οικονομική, χρήσιμη για τον τόπο και το λαό. Αντίδραση στην καθολική απαξίωση και χρεοκοπία της πολιτικής. Όπως είπε χαρακτηριστικά, κάνοντας έμμεση αναφορά στην κληρονομιά της: «Κι εμείς δεν γεννηθήκαμε, ούτε διδαχτήκαμε στη διαδρομή μας να παρακολουθούμε αμήχανοι τις εξελίξεις. Είμαστε εδώ για να αλλάξουμε τα πράγματα».

Εκλογικός νόμος, μεγάλες περιφέρειες και μπόνους 50 εδρών

Ειδικότερα για το πολιτικό σύστημα, η επικεφαλής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ εξήγησε ότι:

Οι ανοιχτές Δημοκρατίες, έχουν ως εγγυητική δύναμη τους δημοκρατικούς θεσμούς και το πολιτικό σύστημα με τα δημοκρατικά κόμματα.

Στην εποχή μας δεν χρειάζεται η αναβίωση ενός κακέκτυπου και μικρού δικομματισμού που προκύπτει με τα διλήμματα του μπόνους των 50 εδρών.

Το πολιτικό σύστημα πρέπει να αλλάξει, όπως πρέπει να αλλάξει και ο εκλογικός νόμος με στόχο τη διαφάνεια, τον εκδημοκρατισμό των κομμάτων και την ανανέωση των κομμάτων.

Ως εκ τούτου, δήλωσε ότι «πρέπει να σπάσουν οι μεγάλες περιφέρειες, να συρρικνωθεί ή και να καταργηθεί το μπόνους των εδρών για το πρώτο κόμμα».

Συνοψίζοντας, η Φώφη Γεννηματά δήλωσε ότι πιστεύει ακράδαντα «σε μια παράταξη, που θα προέρχεται από τα σπλάχνα του λαού, θα προχωράει με τις δημιουργικές δυνάμεις του έθνους, και θα υπηρετεί τον άνθρωπο και τις ανάγκες του».