Βελγικός Τύπος: Ξέσπασμα Τσίπρα για τις χώρες της ομάδας Βίσεγκραντ

Όπως μεταδίδει το ΑΠE η εφημερίδα αναφέρεται σε «ξέσπασμα» του Έλληνα πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα κατά των ηγετών εκείνων που είχαν ταχθεί τις προηγούμενες ημέρες υπέρ μιας εξόδου της Ελλάδας από την ζώνη του Σέγκεν.

Η εφημερίδα υποστηρίζει πως το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν βρέθηκε στο στόχαστρο των Ευρωπαίων ηγετών που έχουν εστιάσει το ενδιαφέρον τους στις διαπραγματεύσεις για την παραμονή της Μ. Βρετανίας στην ΕΕ, έδωσε την ευκαιρία στον Έλληνα πρωθυπουργό να περάσει στη αντεπίθεση στρέφοντας τα πυρά του εναντίον των χωρών Βίσεγκραντ. Σε συνεχή ροή ειδήσεων η εφημερίδα μεταδίδει ότι ανέβηκαν οι τόνοι όταν ο Αλ. Τσίπρας εξέφρασε την οργή του για τις προτάσεις κάποιων χωρών ότι ίσως θα ήταν καλύτερα να αποκλειστεί η Ελλάδα από τη ζώνη του Σέγκεν επειδή δεν καταφέρνει να φυλάξει αποτελεσματικά τα σύνορά της.

Στο ίδιο μήκος κύματος και η De Standaard, σε ρεπορτάζ υπό τον τίτλο «Ολοένα και πιο απομονωμένη η Mέρκελ στο θέμα της προσφυγικής κρίσης», αναφέρει ότι η ατμόσφαιρα στην σύνοδο κορυφής ηλεκτρίστηκε όταν κάποιοι Ευρωπαίοι ηγέτες υπαινίχθηκαν ότι η Ελλάδα πρέπει να εγκαταλείψει την ζώνη Σέγκεν, γεγονός που προκάλεσε την οργή του Έλληνα πρωθυπουργού Αλ. Τσίπρα. Σημειώνεται επίσης ότι η Άγγελα Μέρκελ βρίσκει ολοένα και λιγότερους συμμάχους στα σχέδιά της για μια ευρωπαϊκή απάντηση στο προσφυγικό, καθώς ακόμα και η Αυστρία παίρνει αποστάσεις απ’ αυτήν.

Με τη σειρά της η De Morgen, σε ρεπορτάζ με τίτλο «Aναβολή: Η δοκιμασμένη τακτική», εκτιμά ότι η ΕΕ εφαρμόζει την παλιά, πετυχημένη, τακτική της μετάθεσης των προβλημάτων εν ευθέτω χρόνω προκειμένου να αποφορτιστούν οι εντάσεις, και για τον λόγο αυτό ανέβαλλε τις αποφάσεις για το προσφυγικό για τις 6 Μαρτίου.

«Ο Αλέξης Τσίπρας εκνευρίζεται κατά τη σύνοδο κορυφής της ΕΕ» επισημαίνει, τέλος, η L’Echo, που αναφέρει ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός υιοθέτησε έντονο ύφος προς τους ομολόγους του, καθώς αντιτάχθηκε στις κατηγορίες που απευθύνουν ορισμένα κράτη προς την Ελλάδα το τελευταίο διάστημα ότι αδυνατεί να ελέγξει τα σύνορά της, ενώ ταυτόχρονα τα ίδια κράτη αρνούνται να εφαρμόσουν τις αποφάσεις σχετικά με τη μετεγκατάσταση των προσφύγων.