Γερουλάνος στο CNN Greece: Δεν αρκεί να δίνεις λεφτά, αλλά να ξέρεις πού τα δίνεις
Σε συνέντευξή τού στο CNN Greece o Παύλος Γερουλάνος υποστήριξε ότι η οικονομική κρίση πρέπει να αντιμετωπιστεί με πολιτικό και όχι τεχνοκρατικό τρόπο.
«Θα δώσεις χρήματα εκεί που υπάρχει πλούτος ή θα δώσεις χρήματα εκεί που υπάρχει προοπτική; Τα λεφτά θα πάνε όλα στους ίδιους ή θα κρατήσει χρήματα η κυβέρνηση για να ανοίξει νέες αγορές στις πιο φτωχές περιοχές της Ελλάδας;», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Προσέθεσε ότι: «Δεν αρκεί να δίνεις λεφτά, αλλά να ξέρεις πού τα δίνεις και προφανώς, να τα δίνεις με τον βέλτιστο τρόπο».
Σε ό,τι αφορά το άνοιγμα του τουρισμού εκτίμησε ότι «βιαζόμαστε».
Ο. κ. Γερουλάνος αρνήθηκε ότι ο τομέας του τουρισμού είναι διογκωμένος. Τόνισε δε ότι: «Να χτίσουμε ένα νέο παραγωγικό μοντέλο βασισμένο στην συνεργασία και όχι στον ανταγωνισμό. Σε εθνικές πολιτικές και όχι σε ατομικούς τακτικισμούς πολιτικών ή επιχειρηματιών».
Ο επικεφαλής της δημοτικής παράταξης «Αθήνα είσαι εσύ» υπογράμμισε σχετικά με τον Μεγάλο Περίπατο:
«Δεν μπορώ όμως να μην στηρίξω μια λύση που κάνει την πόλη πιο ανθρώπινη, που ανοίγει την πόλη στον πεζό, που δημιουργεί νέες τουριστικές προοπτικές».
Τέλος, επισήμανε ότι το ΚΙΝΑΛ δεν αρκεί να λέει τι δεν είναι.
«Πρέπει να πεις τι είσαι, ποιο είναι το όραμά σου για τη χώρα, ποιες ανάγκες θα εξυπηρετήσεις και με ποια συμφέροντα θα τα βάλεις», ανέφερε.
Αναλυτικά η συνέντευξη του Παύλου Γερουλάνου στο CNN Greece:
-Έχουμε μπει στη δεύτερη φάση της πανδημίας του κορονοϊού, όπου η οικονομία περνάει σε πρώτο πλάνο. Πώς κρίνετε τα μέτρα που πήρε η κυβέρνηση για την αντιμετώπιση της ύφεσης;
-Παρόλο που υπάρχουν σημάδια που πρέπει να μας ανησυχήσουν, είναι νωρίς για να κρίνουμε την κυβέρνηση στα θέματα της οικονομίας. Η κυβέρνηση πέτυχε να αποφύγει τα χειρότερα και η αποφασιστικότητά της έσωσε ζωές. Σε σύγκριση με άλλες χώρες, η Ελλάδα αντέδρασε πιο γρήγορα και πιο αποτελεσματικά. Ο συνδυασμός της ανακούφισης και της περηφάνειας που απορρέει από την αντιμετώπιση αυτής της κρίσης εξηγεί γιατί ο κ. Μητσοτάκης χαίρει αποδοχής από την ελληνική κοινωνία. Είναι όμως ικανός να χειριστεί την κρίση που έρχεται; Η αλήθεια είναι ότι η επόμενη φάση χρειάζεται άλλες ικανότητες.
Αν τον κορονοϊό πρέπει να τον αντιμετωπίσεις τεχνοκρατικά, την ανάπτυξη της οικονομίας πρέπει να την χειριστείς πολιτικά. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι πρέπει να αδράξεις την ευκαιρία για να «σπάσεις αυγά», να κάνεις τομές. Θα δώσεις χρήματα εκεί που υπάρχει πλούτος ή θα δώσεις χρήματα εκεί που υπάρχει προοπτική; Τα λεφτά θα πάνε όλα στους ίδιους ή θα κρατήσει χρήματα η κυβέρνηση για να ανοίξει νέες αγορές στις πιο φτωχές περιοχές της Ελλάδας;
Πεποίθησή μου είναι ότι ο κ. Μητσοτάκης πρέπει να επιλέξει τον δεύτερο δρόμο, τον δρόμο της κοινωνικής συνοχής και αντί να στείλει όλα τα χρήματα π.χ. για τον τουρισμό, στους επιχειρηματίες του τουρισμού, να αφιερώσει χρήματα για να αναπτυχθεί ο τουρισμός και στη Θράκη, στην Ήπειρο και την Πελοπόννησο, που έχουν δυνατότητες αλλά χρειάζονται στήριξη. Θα το κάνει;
Τα πρώτα σημάδια δεν είναι καλά αλλά είναι ακόμα νωρίς. Κατά τη γνώμη μου, η στήριξη των ανθρώπων που πλήττονται είναι η βασική πυξίδα των μέτρων που απαιτούνται. Πρέπει να αποφύγουμε το να χαθούν πόροι, ιδέες και επενδύσεις από την οικονομία μας και να μη μείνει πίσω κανένας εργαζόμενος ή επιχειρηματίας που αντιμετωπίζει πρόβλημα. Εξάλλου, φαίνεται πως η Ευρώπη προσπαθεί να απαντήσει στην κρίση με καλύτερο τρόπο σε σχέση με αυτό που έγινε πριν δέκα χρόνια και εκεί χρειάζεται μεγαλύτερη ελληνική συμμετοχή, ώστε η χώρα να γίνει μέρος της λύσης και της διεκδίκησης εργαλείων πολιτικής που θα αντιμετωπίσουν την ύφεση. Δεν αρκεί να δίνεις λεφτά, αλλά να ξέρεις πού τα δίνεις και προφανώς, να τα δίνεις με τον βέλτιστο τρόπο. Η κυβέρνηση χρειάζεται να δουλέψει με μεγαλύτερη συνέπεια και επάρκεια και προς αυτή την κατεύθυνση.
Βιαστικό το άνοιγμα
-Έχετε διατελέσει υπουργός Τουρισμού και γνωρίζετε καλά το συγκεκριμένο τομέα. Θεωρείτε ότι η κυβέρνηση ανοίγει τον ελληνικό τουρισμό έχοντας πάρει όλες τις αναγκαίες προφυλάξεις;
Πιστεύω ότι βιαζόμαστε. Όχι χωρίς αιτία, διότι το πλήγμα στον τουρισμό και κατ’ επέκταση στην οικονομία θα είναι βαρύ. Αλλά πρέπει να ξέρουμε ότι παίρνουμε ένα ρίσκο που μπορεί να κοστίσει πρωτίστως σε ζωές αλλά και σε ακόμα μεγαλύτερη συρρίκνωση της οικονομίας. Ελπίζω οι υπεύθυνοι να ξέρουν τι κάνουν και να μην έχουν επηρεαστεί από τις πιέσεις των επιχειρηματιών. Το μεγαλύτερο κεφάλαιο αυτής της χώρας και κοινωνικά και οικονομικά είναι ότι ήμασταν αποτελεσματικοί. Θα είναι κρίμα να το χάσουμε στο δεύτερο κύμα. Κάθε κίνηση πρέπει να σχεδιαστεί με σοβαρότητα και προσοχή, ώστε να μην διακινδυνεύσουμε ένα επώδυνο πισωγύρισμα. Γι’ αυτό, είναι σημαντικό να αποφύγουμε βιαστικά βήματα που θα θέσουν σε κίνδυνο ό,τι καταφέραμε.
Δεν είναι διογκωμένος ο τουρισμός
Με την κρίση όμως άνοιξε και μια συζήτηση για το αναπτυξιακό μοντέλο της χώρας. Ακούγεται δηλαδή ότι στην Ελλάδα, ο τουρισμός είναι υπέρμετρα διογκωμένος, με αποτέλεσμα η ελληνική οικονομία να είναι πολύ ευάλωτη στις διακυμάνσεις της συγκυρίας. Πιστεύετε ότι χρειαζόμαστε αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου;
Η οικονομία είναι ευάλωτη όχι διότι είναι μεγάλος ο τουρισμός αλλά διότι είναι μικροί οι άλλοι κλάδοι. Την εποχή της κρίσης, ήμουν υπουργός Τουρισμού και γρήγορα φάνηκε ότι μια συνεργασία του ιδιωτικού με τον δημόσιο τομέα μπορούσε να κρατήσει την οικονομία του Τουρισμού ζωντανή και αναπτυσσόμενη. Την ώρα που καιγόταν η Αθήνα, ο τουρισμός ανέβαινε και συνέχισε να ανεβαίνει μέχρι σήμερα. Τυχαίο; Καθόλου. Όταν ανέλαβα το υπουργείο, ο Τουρισμός έπεφτε. Ο ιδιωτικός τομέας και ο δημόσιος έβλεπαν ο ένας τον άλλον με καχυποψία, έκαναν διπλές και τριπλές δουλειές χωρίς συντονισμό, παρατούσαν στη μέση εθνικά σχέδια, πετούσαν χρήματα του Έλληνα φορολογούμενου για τα καπρίτσια του κάθε υπουργού και πρωθυπουργού. Εμείς δουλέψαμε αλλιώς, χτίσαμε γερές συνεργασίες, χαράξαμε κοινές πολιτικές και κρατήσαμε ζωντανό ένα κομμάτι της οικονομίας που κράτησε την Ελλάδα όρθια την εποχή της κρίσης. Είναι ώρα να μάθουμε από αυτήν την εμπειρία.
Και να χτίσουμε ένα νέο παραγωγικό μοντέλο βασισμένο στην συνεργασία και όχι στον ανταγωνισμό. Σε εθνικές πολιτικές και όχι σε ατομικούς τακτικισμούς πολιτικών ή επιχειρηματιών. Ο ανταγωνισμός είναι σημαντικός για να καθορίζονται οι τιμές αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να συνεργαστούμε για το ποια προϊόντα είναι καλά για την Ελλάδα, για το πώς τα ελληνικά προϊόντα θα ανοίξουν νέες αγορές, πώς θα φέρουμε γνώση στην Ελλάδα και πώς θα προασπιστούμε τα εργασιακά δικαιώματα του κάθε κλάδου. Μέσα στην κρίση ο μόνος κλάδος που προχώρησε στην υπογραφή συλλογικής σύμβασης ήταν αυτός του Τουρισμού.
Αυτό που θέλω να πω είναι ότι, ο μόνος τρόπος να μειώσεις την έκθεσή σου στις διακυμάνσεις της συγκυρίας, είναι να μεγαλώσεις την πίτα του ΑΕΠ, μειώνοντας αναλογικά την εξάρτηση της οικονομίας από έναν τομέα. Δυστυχώς, η Ελλάδα δεν αξιοποιεί δυνατότητες που έχει ώστε να μεγαλώσει το εύρος των δραστηριοτήτων στην οικονομία της. Η Ελλάδα μπορεί να αξιοποιήσει το ανθρώπινο κεφάλαιό της, ως εκείνο τον συντελεστή παραγωγής που παράγει προστιθέμενη αξία και ποιότητα προϊόντος, δίνοντας βάση σε τομείς όπως η ενέργεια, η τεχνολογία, το εμπόριο αλλά και η αγροτική παραγωγή. Πριν από όλα, πρέπει εμείς οι ίδιοι να εμπιστευτούμε τις δυνατότητές μας και να επενδύσουμε στη χώρα μας και στους ανθρώπους της.
Θα κάνουμε ό,τι χρειαστεί
Στα ελληνοτουρκικά εκτιμάτε ότι μπορούμε να αποφύγουμε την κλιμάκωση της έντασης; Τι κινήσεις θα έπρεπε να κάνει η ελληνική πλευρά;
Η ελληνική πλευρά μπορεί να αποφύγει την ένταση μόνο αν δείξει με κάθε τρόπο ότι δεν την φοβάται και ότι όλοι είμαστε ενωμένοι γύρω από την πεποίθηση ότι θα κάνουμε ό,τι χρειαστεί για να υπερασπιστούμε τα εθνικά μας δικαιώματα. Όσο πιο δυνατοί είμαστε στρατιωτικά, διπλωματικά και οικονομικά τόσο πιο πολύ η αποφασιστικότητά μας θα λειτουργεί αποτρεπτικά για τους γείτονες. Αλλά δεν πρέπει να περιμένουμε. Πρέπει κάθε μέρα να δείχνουμε στους γείτονες ότι εμείς θέλουμε την ειρήνη αλλά θα κάνουμε ό,τι χρειαστεί ώστε να μην θιχτεί κανένα μας δικαίωμα.
Θα περίμενα ότι ο κ. Μητσοτάκης θα ήταν πιο γρήγορος στη δημιουργία ενός κοινού εθνικού μετώπου για την αντιμετώπιση των προκλήσεων. Η ελληνική εξωτερική πολιτική πρέπει να διαμορφώσει εκείνο το πλέγμα συμμαχιών, συνεργασιών και δράσεων, ώστε να κάνει την κλιμάκωση με ευθύνη της άλλης πλευράς, δύσκολη επιλογή για την Τουρκία. Και μπορεί να το κάνει αυτό η χώρα μας. Είναι μια χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συμμετέχει σε διεθνείς οργανισμούς και έχει δυνατότητες να παίξει περιφερειακό ρόλο στην περιοχή της, άρα να αυξήσει το διπλωματικό της κεφάλαιο και τη θέση της στο διεθνές γίγνεσθαι και με αυτόν τον τρόπο, να καταστήσει σαφές στην Τουρκία ότι δεν μπορεί να παίζει ακριβώς επειδή αυτό θα έχει κόστος.
Ο Μεγάλος Περίπατος
Πάμε και στις υποθέσεις του Δήμου Αθηναίων. Τόσο εσείς, όσο και ο Νάσος Ηλιόπουλος στηρίξατε την πρόταση του Κώστα Μπακογιάννη για το Μεγάλο Περίπατο. Αυτή η στάση σας δείχνει ότι στην Τοπική Αυτοδιοίκηση μπορούν να υπάρξουν συναινέσεις που είναι πολύ πιο δύσκολες στην κεντρική πολιτική σκηνή;
Προεκλογικά, με τον κ. Μπακογιάννη διαφωνήσαμε στις προτεραιότητες: εκείνος μιλούσε για το κέντρο της πόλης ενώ εμείς για τη Δυτική Αθήνα που έχει απίστευτη ιστορική σημασία, τεράστιες αλλά σχολάζουσες αναπτυξιακές δυνατότητες και έχει μείνει παραμελημένη από την εποχή του Δημήτρη Μπέη.
Δεν μπορώ όμως να μην στηρίξω μια λύση που κάνει την πόλη πιο ανθρώπινη, που ανοίγει την πόλη στον πεζό, που δημιουργεί νέες τουριστικές προοπτικές. Σε αυτό το πλαίσιο, συνεχίζουμε με διάθεση εποικοδομητικής κριτικής να διορθώνουμε τα όποια λάθη εντοπίζουμε. Επιγραμματικά αναφέρω ζητήματα όπως η προσβασιμότητα ατόμων με αναπηρία, το πάρκινγκ των δικύκλων και η διάρθρωση των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς, ώστε να μπορεί ο κόσμος να φτάνει στο κέντρο της Αθήνας με ευκολία.
Σε ό,τι αφορά την κεντρική σκηνή, πιστεύω ότι η συναίνεση είναι δυνατή και απαραίτητη στα εθνικά θέματα. Μέσα σε αυτά περιλαμβάνω και τη μάχη που έχουμε κατά της διαφθοράς και της άγονης γραφειοκρατίας που δεν θεωρώ ότι είναι θέματα στο επίκεντρο των ιδεολογικών διαφορών. Ωστόσο, σαφώς υπάρχουν ζητήματα στον πυρήνα της ιδεολογικής διαπάλης που δεν μπορούν να επιτευχθούν συναινέσεις λόγω διαφοράς κουλτούρας και κοσμοθεωρίας.
Δεν αρκεί να λες τι δεν είσαι
Το ΚΙΝΑΛ επιμένει στη γραμμή «ούτε ΝΔ, ούτε ΣΥΡΙΖΑ». Συμμερίζεστε την άποψη ότι με αυτή τη γραμμή μετατρέπεστε ολοένα και περισσότερο από κόμμα εξουσίας σε κόμμα διαμαρτυρίας;
Σωστό είναι το «ούτε ΝΔ ούτε ΣΥΡΙΖΑ». Η πρώτη είναι ιδεολογικός αντίπαλος, ο δεύτερος είναι πολιτικός αντίπαλος. Λάθος είναι το γεγονός ότι μένει η φράση μετέωρη. Διότι δεν αρκεί να λες τι δεν είσαι. Πρέπει να πεις τι είσαι, ποιο είναι το όραμά σου για τη χώρα, ποιες ανάγκες θα εξυπηρετήσεις και με ποια συμφέροντα θα τα βάλεις. Μέχρι να απαντήσουμε αυτά τα ερωτήματα, όλοι θα μας ρωτούν με ποιον είμαστε.
Όταν τα απαντήσουμε, θα ρωτούν τους άλλους αν μπορούν να στηρίξουν αυτά που εμείς πιστεύουμε και θέλουμε για την πατρίδα μας. Και τότε μόνο θα σταθούμε στα πόδια μας ως κόμμα με αξιώσεις εξουσίας. Ο χώρος μας, οφείλει να υπηρετεί την κοινωνία και να εκφράζει σε επίπεδο πολιτικής τις ανάγκες της για απαντήσεις σε ένα περισσότερο ανθρωποκεντρικό πλαίσιο. Αυτό όμως χρειάζεται δουλειά και κυρίως την υπενθύμιση πως ο ρόλος μας είναι να καλύπτουμε τις ανάγκες της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας που βάλλεται τα τελευταία χρόνια ανεξάρτητα από το ποιο κόμμα βρέθηκε στην κυβέρνηση.