Γκάμπριελ: Ελάφρυνση χρέους για αποφυγή ακυβερνησίας

«Το πρόγραμμα δεν απαιτεί απλώς η Ελλάδα να συνεχίσει την εξυγίανση των δημοσιονομικών της, αλλά αναγνωρίζει και ότι μια χώρα σε βαθιά ύφεση, θα γονατίσει με μη ρεαλιστικούς στόχους προϋπολογισμού. Είναι σωστό να προσαρμόζουμε τους στόχους λιτότητας σε ό,τι είναι πραγματικά εφικτό και αυτό πρέπει να συνεχιστεί. Πρέπει να εξακολουθήσουμε να προσπαθούμε να σπάσουμε τον φαύλο κύκλο του αβάσταχτα υψηλού παλιού χρέους και της ύφεσης», τονίζει ο επικεφαλής των Γερμανών Σοσιαλδημοκρατών, σε άρθρο του με τίτλο «Το μέλλον μιας μεγάλης ιδέας», το οποίο δημοσιεύεται στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και σε τέσσερις μεγάλες ευρωπαϊκές εφημερίδες (El Pais, Le Monde, La Republica, Frankfurter Allgemeine Zeitung).

Συνεχίζει μάλιστα λέγοντας πως «αν η ελληνική κυβέρνηση συνεχίσει να ασχολείται σοβαρά με τις μεταρρυθμίσεις, θα χρειαστεί να βρούμε τρόπους προκειμένου να μειώσουμε περαιτέρω τα χρέη της Ελλάδας. Αν θα το αποκαλέσουμε ‘κούρεμα' ή θα εφεύρουμε διαφορετικό όνομα για αυτό: Η Ελλάδα χρειάζεται επειγόντως ελάφρυνση χρέους π.χ. με τη μορφή μεγαλύτερων χρόνων και μειωμένων επιτοκίων. Διότι συνεχόμενες περικοπές εισοδήματος δεν θα βοηθήσουν την οικονομία να αναπτυχθεί, αλλά, αντιθέτως, θα έχουν ως αποτέλεσμα κοινωνικές διαμαρτυρίες και θα κάνουν τη χώρα μη κυβερνήσιμη. Ενόψει αυτής της κατάστασης, οι συνεχιζόμενες προειδοποιήσεις των τελευταίων εβδομάδων που λένε στην Ελλάδα να κάνει περισσότερα για να διασφαλίσει τα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ ακούγονται σχεδόν κυνικές».

Παραδέχεται ότι τα περισσότερα χρήματα που έχουν δοθεί ως βοήθεια στην Ελλάδα κατέληξαν στους διεθνείς δανειστές και όχι στην ελληνική οικονομία. «Από τα περισσότερα των 200 δισεκατομμυρίων ευρώ βοήθειας που πήγε στην Ελλάδα την περίοδο 2010-2015, τα περισσότερα - περίπου 145 δισεκατομμύρια ευρώ - πήγαν στους διεθνείς δανειστές για να εξοφληθούν παλιά δάνεια. Αυτά τα 145 δισεκατομμύρια βγαίνουν τελικά από τις τσέπες των φορολογούμενων στις χώρες των δωρητών. Αυτό λένε όλες οι εφημερίδες. Αλλά αν είμαστε ειλικρινείς, θα πρέπει να πούμε ότι αυτά τα τεράστια ποσά έμειναν στον κύκλο του χρέους και επί της ουσίας μάλλον δεν συνέβαλαν στην αναγέννηση της ελληνικής οικονομίας. Θα ήταν λάθος να προσποιηθούμε κάτι άλλο», σημειώνει στο άρθρο του ο Γερμανός αντικαγκελάριος.

Συνεχίζει δε την αυτοκριτική λέγοντας πως «κινητοποιούμε δισεκατομμύρια διάσωσης προκειμένου να σταθεροποιήσουμε το ευρωπαϊκό οικονομικό σύστημα. Αλλά αποτυγχάνουμε να βελτιώσουμε την πραγματική οικονομική και κοινωνική κατάσταση των ανθρώπων που ζουν στις χώρες που λαμβάνουν την βοήθεια. Αν δεν αλλάξουμε αυτή την πολιτική, το αποτέλεσμα θα είναι ακόμη πιο γρήγορη αποσύνθεση στην Ευρώπη και όχι ανάπτυξη και θέσεις εργασίας στις ενδιαφερόμενες χώρες».

Απορρίπτει κατηγορηματικά τις εισηγήσεις για κλείσιμο των συνόρων και αποκλεισμό της Ελλάδας από την Σένγκεν, κάνοντας λόγο για προτάσεις που «δηλητηριάζουν τον ευρωπαϊκό διάλογο», ενώ σχολιάζοντας τις προειδοποιήσεις προς την Ελλάδα για την καλύτερη φύλαξη των συνόρων, λέει ότι είναι «σχεδόν κυνικές».

«Χρειαζόμαστε περισσότερη εντιμότητα και ακεραιότητα στην αντιπαράθεση. Το να εξαιρέσουμε ένα κράτος-μέλος από την περιοχή Σένγκεν ή το να πάρουμε μέτρα τα οποία βασικά το απομονώνουν - αυτή είναι η απειλή που αντιμετωπίζει η Ελλάδα από τους συντηρητικούς που θέλουν να χτίσουν φράχτες κατά μήκος των συνόρων με την ΠΓΔΜ - αυτές δεν είναι λύσεις. Το μόνο που επιτυγχάνουν αυτές οι προτάσεις είναι να δηλητηριάζουν την ευρωπαϊκή συζήτηση. Δεν μπορείς απλώς να ξαναχαράξεις τα εξωτερικά σύνορα της Ευρώπης -και να το κάνεις χωρίς να λάβεις υπ' όψιν τις χώρες που θα επηρεαστούν. Αντιθέτως, χρειάζεται να συνεχίσουμε να εφαρμόζουμε τις αποφάσεις που λάβαμε σε ευρωπαϊκό επίπεδο και να ανοικοδομήσουμε την εμπιστοσύνη μεταξύ των χωρών μας: χρειαζόμαστε πλήρη καταγραφή, επαρκή διαμονή και μια συντεταγμένη κατανομή των προσφύγων», αναφέρει στο άρθρο του ο Γκάμπριελ.

Αναφερόμενος ειδικά στην προσφυγική κρίση, διερωτάται πώς είναι δυνατόν να βρίσκονται τόσα δισεκατομμύρια προκειμένου να σωθούν οι τράπεζες, αλλά όχι για να σωθούν άνθρωποι και, απευθυνόμενος στη χώρα του, προειδοποιεί ότι «όσο η Γερμανία αυτοπεριορίζεται στις εκκλήσεις για αλληλεγγύη στην υποδοχή των προσφύγων, αλλά δεν είναι διατεθειμένη να επενδύσει περισσότερο στην ανάπτυξη και στις θέσεις εργασίας στην Ευρώπη, κανείς δεν θα έρθει να μας βοηθήσει».

Ο κ. Γκάμπριελ επιχειρεί να υπενθυμίσει στις χώρες της Κεντρικής και της Ανατολικής Ευρώπης την ιστορία της ευρωπαϊκής ενοποίησης και τη θέση των χωρών τους σε αυτή τη διαδικασία, ενώ περιγράφει τα πλεονεκτήματα του «ευρωπαϊκού ονείρου» και τη σημασία της εμβάθυνσης της συνοχής της Ένωσης, της εξάλειψης των ανισοτήτων, αλλά και της από κοινού δράσης, προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι παγκόσμιες προκλήσεις.